خانه، وطن، مهاجرت/ قدرالله عاقلی و کامبیز صبری از نمایشگاه "نوستالژی" می‌گویند
این دو مجسمه ساز برای معرفی بهروز حشمت، هنرمند مقیم اتریش، نمایشگاهی با یک موضوع مشترک برگزار کردند.
ایران آرت: نمایشگاه چیدمان و مجسمه‌های سه هنرمند ایرانی، قدرالله عاقلی، کامبیز صبری و بهروز حشمت این روزها در گالری فرمانفرما برپاست. نمایشگاهی که با نگاهی به مسئله خانه و وطن در وجهی نوستالژیک شکل گرفته است و در آن آثاری از این سه هنرمند با رویکردهایی متنوع و وابسته به جهان هنری هر کدام از این افراد ارائه شده است.
اگرچه آثار بهروز حشمت نخستین بار است که در ایران به نمایش در می‌آید اما آثار کامبیز صبری و قدرالله عاقلی که از لحاظ مفهومی با یکدیگر هم‌خوانی دارند آثار متاخر این هنرمندان است تا جایی که چیدمان کامبیز صبری تازه‌ترین اثر این هنرمند است که در نمایشگاهی ارائه می‌شود.
کامبیز صبری یکی از هنرمندان این نمایشگاه درباره نحوه شکل‌گیری این نمایشگاه گفت: بهروز حشمت آرتیست ایرانی ساکن اتریش است که من در زمان تحصیل در این کشور با او آشنا شدم. آقای عاقلی هم آشنایی با این هنرمند داشت و بعد از مدتی با پیشنهاد ایشان تصمیم گرفتیم نمایشگاهی برای معرفی بهروز حشمت در ایران بگذاریم.
او ادامه داد: ما در جستجوهای‌مان، گالری فرمانفرما را برای برگزاری این نمایشگاه انتخاب کردیم و موضوعیت آن حول محور "خانه" با نگاهی نوستالژیک و به عنوان سمبلی از وطن شکل گرفت.
این هنرمند مجسمه‌ساز گفت: ما برای این نمایشگاه مشترک از میان آثارمان دست به انتخاب زدیم و من باسه مجسمه و یک چیدمان در این نمایشگاه شرکت کردم که مجسمه‌ها جزو تازه‌ترین آثار من بودند و با تغییرات اندکی که در آن رخ داده سیر تکاملی خود را ادامه می‌دهد و چیدمانی که انجام دادم به واقع آخرین کاری است که خلق کرده‌ام.
صبری گفت: این چیدمان که در ابعاد 3 متر ارتفاع در 12 متر و با سی سانت برجستگی بر روی یک دیوار دوازده متری اجرا شده است "شهر من گمشده" نام دارد و راجع به شهر کاشان است. به عقیده خود من، مشابه این اثر تا به حال خلق نشده است و اورجینالیتی در ایده و اجرا، یکی از نکاتی است که در این اثر می‌توانم درباره آن مدعی باشم.
قدرالله عاقلی دیگر هنرمند مجسمه‌ساز نیز درباره این نمایشگاه گفت: من و آقای صبری دوست مشترکی داشتیم و می‌خواستیم که به واسطه حضور ما آثار این هنرمند بهتر دیده شود. البته این مسئله از اهمیت هنری کار آقای حشمت کم نمی‌کند و این حمایت بیشتر جنبه دلگرمی داشت چرا که این هنرمند سال‌هاست که در خارج از ایران زندگی می‌کند و علیرغم کیفیت هنری آثارش در داخل ایران چندان شناخته شده نیست.
او ادامه داد: آقای صبری در سری آثار متاخر خود، آثاری را با موضوع خانه با نگاهی نوستالژیک خلق کرده بودند که احساس کردیم، می‌توانیم بر مبنای آن و ویدئوآرتی از آقای حشمت که با این موضوع هم‌خوانی دارد نمایشگاهی را برگزار کنیم.
این هنرمند مجسمه‌ساز گفت: در آثار آقای صبری و حشمت نوعی نگاه از بیرون به خانه وجود داشت. نگاهی که معانی و مفاهیمی وابسته به مهاجرت را در زیر لایه‌های خود نهفته داشت چرا که هر دوی این هنرمندان مدتی را دور از وطن زندگی کردند.
عاقلی گفت: ما به مدت یکسال بود که روی مجموعه فرش‌هایی کار کرده بودیم و به این نتیجه رسیدیم که این مجموعه را نیز به نمایش در بیاوریم. بر خلاف آثار آقای صبری و حشمت که نگاه به داخل خانه از بیرون بود، آثار من وجوهی را در بر می‌گرفت که نگاهی از داخل به بیرون از خانه را تداعی می‌کرد. در واقع من به درون خانه توجه داشتم و آن چه که در آن شکل می‌گیرد.
او اظهار داشت: تاکید ما بر روی فرش به نوعی به عنوان نمادی از فرهنگ ایرانی بود که در حقیقت رو به تخریب نهاده است. برخی از دیگر آثار من نیز که در این نمایشگاه هستند مربوط به چند سال اخیر است که به نوعی تداعی این مفاهیم را در خود جای داده است.
