حمیدرضا شفیعی | رنگ وستا
حمیدرضا شفیعی و کنش نقاشانه محیط زیستی حمیده حجار

نقاشی "مرثیهی جنگل" با ضربهقلمهای پرتحرک، رنگهای گرم و زنده، و ترکیببندی محوشده، یک فضای شاعرانه و احساسی را به تصویر میکشد. سبک امپرسیونیسم به نقاش امکان داده است تا احساسات عمیقی را از طریق رنگ و نور منتقل کند.
ایران آرت : حمیده حجار، هنرمند نقاشی که نزدیک به دو دهه است به صورت حرفه ای در گالری های مطرح تهران آثارش را ارائه می کند،به تازگی در پروژه مشترک وستا و گالری مژده، یک اثر با محصولات متنوع رنگ وستا خلق و به وستا تقدیم کرده است.
این اثر خانم حجار از سری تازه این بانوی هنرمند است که با سوژه طبیعت و سبک امپرسیونیسم خلق شده است؛ این اثر با رنگ های اکرولیک وستا در ابعاد 100 × 100 با عنوان "مرثیه ی جنگل " خلق شده است.
مهندس حمیدرضا شفیعی، مدیر رنگ وستا با ابراز خشنودی از اینکه این اثر زیبا و چشم نواز با رنگ وستا خلق شده و با سپاس از هنرمند فرهیخته حمیده حجار برای شرکت در این پروژه گفت: " از نگاه من نقاشی "مرثیهی جنگل" با ضربهقلمهای پرتحرک، رنگهای گرم و زنده، و ترکیببندی محوشده، یک فضای شاعرانه و احساسی را به تصویر میکشد. سبک امپرسیونیسم به نقاش امکان داده است تا احساسات عمیقی را از طریق رنگ و نور منتقل کند. در مجموع، این اثر نهتنها از لحاظ تکنیکی قوی است، بلکه از نظر مفهومی نیز پیام روشنی را در ارتباط با طبیعت و هشدار درباره زوال آن ارائه میدهد."
او افزود:" تکنیک استفاده شده در این نقاشی نشاندهندهٔ ضربهقلمهای سریع و کوتاه است که در سبک امپرسیونیستی رایج است. این تکنیک باعث ایجاد حس حرکت و پویایی در طبیعتی میشود که نقاش به تصویر کشیده است؛ رنگها به صورت لایه لایه روی هم قرار گرفتهاند، که این کنش نقاشانه هم به اثر عمق و بُعد داده است."
این مدیر هنری می گوید :" خانم نقاش در اثرش مرز میان سوژه ها را از میان برده و ترکیب رنگها حس مهآلود و وهمانگیزی به اثر داده است."
مدیر رنگ وستا می افزاید:" پالت رنگی گرم و غلبه نارنجی و قرمز پاییزی منظره ای چشم نواز ساخته اما عنوان اثر و درهم تنیدگی عناصر تصویری در عین حال زوال طبیعت را تداعی میکند و به بیننده هشدار می دهد؛ همچنین ترکیب رنگهای گرم در پیشزمینه و رنگهای سرد در پسزمینه (آبیها و سبزهای ملایم) به ایجاد حس عمق در تصویر کمک کرده است. "
استفاده از قرمزهای تیره و نارنجیهای پررنگ، حسی از اشتیاق، دلتنگی و شاید حتی اندوه را منتقل میکند که با عنوان اثر، "مرثیهی جنگل"، همخوانی دارد."
حمیدرضا شفیعی در پایان تاکید می کند:" همانطور که عنوان اثر اشاره دارد، این نقاشی میتواند نوعی سوگواری برای جنگلها باشد، شاید به دلیل تخریب محیط زیست یا تغییرات فصلی که با مرگ و تولد دوباره همراه است. انتخاب این سبک برای چنین موضوعی، به دلیل استفاده از نور و رنگ برای انتقال احساسات، کاملاً مناسب است. امپرسیونیسم به جای تمرکز بر جزئیات، جو و حال و هوا را به تصویر میکشد و در اینجا نیز، حس نوستالژیک پاییز و زوال طبیعت به خوبی انتقال یافته است."