خالص صفر در إثراء عربستان ؛ پیوند هنر و طبیعت/ گفته های فرح ابوشالله و کاندیدا پستانا

مرکز فرهنگ جهانی ملک عبدالعزیز در ظهران عربستان سعودی نمایشگاه زیست محیطی «خالص صفر» با حضور 17 هنرمند بین المللی و 2 هنرمند سعودی در إثراء، ithra به نمایش گذاشته شده است.

ایران آرت: رسانه هنر روز خاورمیانه ArtDayMe خبر داد : king abdulaziz center for world culture

مرکز فرهنگ جهانی ملک عبدالعزیز در ظهران عربستان سعودی، با نام إثراء، ithra ، میزبان نمایشگاه نت صفر است که به پایداری، محیط زیست و چگونگی تجدید نظر بشر در رابطه خود با طبیعت می‌پردازد.

این نمایشگاه که توسط کاندیدا پستانا Candida Pestana کیوریتوری می‌شود، آثار ۱۹ هنرمند معاصر محلی و بین‌المللی را به نمایش دارد و هدف آن ارائه راهی خلاقانه برای ایجاد آگاهی و تعامل در سراسر جهان برای رسیدن به صفر خالص، به‌ویژه در صنعت هنر است.

پستانا می‌گوید: «نمایشگاه خالص صفر Net Zero واقعیت‌های چالش‌های زیست‌محیطی کنونی و چشم‌اندازهای امیدوارکننده آینده‌ای بهتر را از طریق آثار هنرمندان معاصر به نمایش می‌گذارد.

پرداختن به این موضوعات و ایجاد راه‌حل‌های پایدار برای بخش موزه‌ها و نمایشگاه‌ها برای ما بسیار مهم است که امکان مشارکت فعال در ادامه گفتگوهای جهانی را فراهم می‌کند.

هدف ما این است که دیدگاه‌ها، افکار و بینش‌های واقعی این هنرمندان را با مخاطبان به اشتراک بگذاریم.»

این نمایشگاه اولین رویداد در نوع خود برای إثراء است و تلاش شده در همه موارد از جمله نحوه نصب آثار ، صحنه نگاری و ... رعایت قوانین محیط زیستی رعایت شود از جمله اینکه حتی کاتالوگ ها و برچسب های رویداد با مواد بازیافتی و قابل کاشت ساخته شده اند.

فرح ابوشالله، Farah Abushullaih ، رئیس موزه‌های إثراء ، بانوی شناخته شده هنر خاورمیانه است، خانم ابوشالله با به نمایش گذاشتن آثار هنری هنرمند مشهور نروژی، ادوارد مونک، برای اولین بار در خاورمیانه، و همچنین نمایش آثار لئوناردو داوینچی در عربستان سعودی برای اولین بار، منجر به آوردن هنر جهانی به عربستان سعودی شده است.

خانم ابوشاالله به نشنال می‌گوید: «این طرح به خودی خود همه با موضوعات پایداری و حفظ محیط زیست و چگونگی انتقال به مرحله بازیابی یک روز مرتبط است. ما می‌خواهیم آگاهی بازدیدکنندگان خود را در عربستان و منطقه افزایش دهیم تا سوالات بیشتری در مورد پایداری و معنای آن در زندگی روزمره خود بپرسند. به امید اینکه این نمایشگاه آنقدر کنجکاوی را برانگیزد که آنها بخواهند چیزی را در عادات زندگی روزمره خود تغییر دهند، محیط زیست و خودشان را در آینده بهتر کنند.

فرح ابوشالله می افزاید: «تمام موادی که ما استفاده می کنیم پایدار هستند و دیوارهایی که با شرکت طراحی همراه خویش ACCIONA Cultura طراحی کرده ایم، دیوارهای بتنی پرینت سه بعدی هستند. ما قصد داریم برای این نمایشگاه زندگی پس از مرگ داشته باشیم و این دیوارها مرکز یک پروژه آینده خواهند بود. قطعه شهر خارهای زهرا الغامدی از خارها به عنوان نمادی از انعطاف پذیری طبیعت استفاده می کند.

آثار هنری به طور ویژه برای Net Zero سفارش داده شده اند، از مجسمه ها و نقاشی ها گرفته تا نصب های چند رسانه ای، از جمله آثار هنرمند سعودی زهرا الغامدی، Zahra Al Ghamdi ، هنرمند کانادایی آوا روث Ava Roth و هنرمند تجسمی آمریکایی امیل لوکاس Emil Lukas.

قطعه شهر خارها متعلق به زهرا الغامدی، که تماماً از خار به عنوان نمادی از انعطاف پذیری طبیعت ساخته شده است، تأثیرات تغییرات آب و هوایی را بر شهرهای ما تشریح می کند و بر مسئولیتی که ما در قبال حفاظت از محیط زیست طبیعی برای نسل های آینده بر عهده داریم، تأکید می کند.

دینا حدادین، Dina Haddadin معمار اردنی و هنرمند تجسمی اینستالیشن Fine to Finite را در این نمایشگاه ارائه داده است که تلاش می کند درباره سوء استفاده از منابع طبیعت برای مصرف انسانی هشدار دهد.

این اثر شامل یک مجسمه مرکزی ساخته شده از ماسه و رزین (محدود)، و یک نصب سمعی و بصری (دیجیتال)، در یک فضای دایره ای است. او می گوید : "من به عنوان یک معمار، از موادی که استفاده می کنیم آگاه هستم و در سال 2017 مقاله ای در مورد استخراج شن و ماسه و چگونگی تأثیر آن بر دلتاها، رودخانه ها و زمین منتشر کردم.

حدادین به نشنال می گوید که چگونه گانگسترها و مردم به خاطر این موضوع کشته می شوند. من متوجه شدم شن و ماسه ای که در ساخت و ساز، آینه های شیشه ای و بتن استفاده می کنیم، شن و ماسه موجود در بیابان نیست. در عوض این منبع بسیار محدودی از رودخانه ها و خلیج ها است که ما باید از آن مراقبت کنیم. این یک نصب همه جانبه است، بنابراین یک بخش چند رسانه ای و یک بخش مجسمه ای وجود دارد که کمی شبیه یک معبد ویران شده است. این روی یک پلتفرم چرخان است که همچنین شبیه ماشین آلات و فناوری همیشه در حال تغییر است. بخش صوتی ترکیبی از صداهای رودخانه، شیشه خرد شده و صدای سوت است که می توانید با انگشت خود روی لبه لیوان ایجاد کنید که نماد عنصر انسانی این موضوع است. او امیدوار است که این قطعه بینندگان را وادار کند تا به این فکر کنند که این مواد از کجا آمده‌اند و به دنبال بتن بازیافتی و شیشه به‌عنوان جایگزینی پایدار بگردند، به‌ ویژه در مواردی که تخریب یا آوار به جا مانده از زلزله یا سایر بلایای مشابه است.

مجموعه هنری دانمارکی Superflex مجموعه‌ای از مجسمه‌های تجربی را با عنوان As Close as We Get ارائه کرد که در نظر دارد در صورت نصب در خلیج‌ها و خطوط ساحلی، هم به‌عنوان هنر برای انسان‌ها و هم به عنوان زیستگاه بالقوه برای حیات دریایی عمل کند. این مجسمه‌ها با حداکثر مساحت سطح مورد نیاز برای ارتقای حیات، از بلوک‌های سنگی مدولار و ناهموار ساخته شده‌اند که از معادن نجات یافته‌اند و روی هم چیده شده‌اند. پروژه الهام بخش است.

مجسمه‌ها با حداکثر مساحت سطح مورد نیاز برای ارتقای حیات، از بلوک‌های سنگی مدولار و ناهموار ساخته شده‌اند که از معادن نجات یافته‌اند و روی هم چیده شده‌اند. این پروژه از یک اکسپدیشن تحقیقاتی سه ساله الهام گرفته شده است که آنها در یک کشتی در اقیانوس آرام شرکت کردند و کارشناسان نیز به آن ملحق شدند.

بیورنستیرن کریستینسن، Bjornstjerne Christiansen یکی از بنیانگذاران این پروژه می گوید: «ما فکر می کردیم که شروع به درک ترجیحات حیات دریایی، به ویژه از آنجایی که سطح آب دریاها در حال افزایش است، چیز شگفت انگیزی است. ما زمانی را صرف تماشای صخره‌های جلبکی مرجانی کردیم و آموختیم که باید از ایجاد ساختار صاف و صاف فاصله بگیریم تا به زندگی اجازه دهیم در چیزی ساکن شود.

او می افزاید: «در کپنهاگ، ما چندین مورد از این ها را در بندر قرار داده ایم و آزمایش می کنیم تا ببینیم واقعاً چه نوع زندگی را جذب می کنند. آنها هر دو آزمایش‌های ملموسی در علم هستند، اما همچنین مجسمه‌هایی هستند که به عنوان انگیزه‌ای برای انسان‌ها عمل می‌کنند تا طرز تفکر ما در مورد زیرساخت‌هایمان را تغییر دهند.»

خالص صفر Net Zero تا ژوئن 2024 همراه با نشست های بررسی ، کارگاه ها و جلسات در مورد بازیافت ادامه دارد که نکات عملی را برای مردم ارائه می دهد تا در زندگی روزمره خود استفاده کنند.