گالری گردی| علی نصیر| محمدعلی بنی اسدی
گالری گردی در تهران/ از گزیده آثار علی نصیر تا مجسمههای محمدعلی بنی اسدی
این روزها در تهران نمایشگاههای بسیاری برپاست که با استقبال اهالی هنر و هنردوستان روبرو شده است.
ایران آرت: آخر هر هفته فرصتی برای گالریگردها فراهم میکند که به نمایشگاههایی که در سطح شهر برپاست سر بزنیم. این روزها هم در تهران نمایشگاههای بسیاری برپاست که با استقبال اهالی هنر و هنردوستان روبرو شده است.
به گزارش ایسنا یکی از این نمایشگاههایی که میتوان این آخر هفته از آن بازدید کرد آثار «علی نصیر» را مرور کرده است؛ این نمایشگاه از جمعه ۲ تیرماه افتتاح شده است و تا جمعه ۳۰ تیر ۱۴۰۲ برپا خواهد بود.
برای بازدید از آثار علی نصیر و مرور چهار دهه فعالیت او میتوان به گالری اُ در تهران، خیابان سنایی، خیابان شاهین (خدری)، پلاک ۱۸، طبقه اول سر زد.
در بخشی از بیانیه این نمایشگاه آمده است: «گالری اُ و بنیاد لاجوردی با افتخار گزیدهای از ۴۰ سال فعالیت هنری علی نصیر را به نمایش میگذارند. آثار و فعالیتهای این هنرمند پیشکسوت نقش بسیار مهمی بر تحول هنر معاصر ایران ایفا کرده است.
نمایش پیشرو در دو بخش در گالری اُ و بنیاد لاجوردی از تاریخ ۲ تا ۳۰ تیر برگزار خواهد شد. تمرکز نمایش گالری اُ بر روی آثار جدید و تمرکز بنیاد لاجوردی آثاری که میان سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۴۰۰ خلق شدهاند و برخی تاکنون در ایران به نمایش درنیامدهاند است. این نمایش گزیدهای از نمایشی جامع به کیوریتوری هدا اربابی و ارکیده درودی است که بنا بود در ابتدای پاییز سال گذشته در موزهی هنرهای معاصر افتتاح شود.
علی نصیر در سال ۱۳۳۰ در محلهای نزدیک بازارِ تهران به دنیا آمد. او در سال ۱۳۵۳ برای تحصیل به اروپا رفت و نهایتا شهر برلین را برای زندگی انتخاب کرد. مُقارن با دوران تحصیل او (۱۳۵۷-۱۳۶۲) دو شهر تهران و برلین محمل بعضی از مهمترین رویدادهای سده بیستم هستند؛ تهرانی که نصیر در نخستین سالهای جوانی آن را تجربه میکرد بهسرعت در حال تغییر بود؛ شهری با تحرکِ اجتماعی بالا و جابهجاییهای طبقاتی که با شتاب پوست میانداخت، و طی سالهای بعد به سمت انقلابی بزرگ رفت.
همچنین برلین در سایهی ترومای دهشتبارِ سالهای بعد از جنگ دوم، در زمان ورود او شهری دوپاره، و شاید حادترین کانون بحرانِ جنگِ سرد بود؛ شهری در احاطهی دیوارهای بِتونی تفکیککنندهی قطبهای مُتخاصم. در سایهی دیوارها، مراکز هنری رونق گرفته بود و هنرمندان زیادی به فضاهای رهاشدهی شهر جذب شده بودند؛ و در نهایت فروریختن ناگهانی این دیوارها نشانهی تکاندهندهای از پایان این دوران است.
ذکر این رویداهای اجتماعی به قصد توجهدادن به محیطهایی با دینامیسم بالا و فضاهای قطبیشده و تحولات اساسی و پُرسرعتی است که در مقاطع مهمی در پسزمینه زندگی نصیر جاری هستند. در پس ذهن داشتن این بستر اجتماعی سرنخی برای ورود به دنیای تصاویر اوست که پر از حرکت و جوشش و غافلگیریاند، و در لایههای پنهان خود حامل تجربهی نهادِ ناآرام و آبستن تحولات سریع دوران هستند.
همزمان با گشایش این نمایش، کتاب جامعی از فعالیتهای هنری علی نصیر که با کوشش مشترک موزهی هنرهای معاصر و گالری اُ به انتشار رسیده در بنیاد لاجوردی رونمایی خواهد شد. همچنین فیلم مستندی با عنوان «بدون عنوان» ساختهی مشترک هاله قربانی و سیاوش عیدانی که زندگی علی نصیر را در بین سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ دنبال میکند به اکران در خواهد آمد.»
نمایشگاه دیگری با عنوان «کمدی آفتاب» هم این روزها برپاست.
«کمدی آفتاب» نام نمایشگاهی انفرادی است که روز جمعه ۱۹ خرداد ۱۴۰۲ آغاز شده است. این نمایشگاه تا سه شنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۲ ادامه برپا خواهد بود.
این گالری آثاری از یغما سروشه را بر دیوار برده است.
برای بازدید از این نمایشگاه باید به گالری شیرین واقع در تهران، خیابان کریمخانزند، خیابان سنایی، کوچه سیزدهم، پلاک ۵ سر زد.
«تلاش برای تنهایی» هم نام نمایشگاه انفرادی دیگری است که آثار حسین تمجید را بر گالری هما نشانده است.
این نمایشگاه جمعه ۲ تیر ۱۴۰۲ آغاز به کار کرده و تا سه شنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۲ ادامه خواهد داشت.
گالری هما در تهران، خیابان کریم خان زند، خیابان سنایی، کوچه چهارم غربی، پلاک ۸، واحد یک واقع شده است.
«پرندههای آوازهخوان شش صبح» نیز نام نمایشگاه دیگری است که در گالری اعتماد ۱ برپاست.
این نمایشگاه انفرادی آثار هیوا علیزاده را به نمایش گذاشته است.
نمایشگاه «پرندههای آوازهخوان شش صبح» جمعه ۲ تیر ۱۴۰۲ آغاز شده و تا سه شنبه ۲۷ تیر ۱۴۰۲ ادامه خواهد داشت.
گالری اعتماد ۱ در تهران، میدان هفت تیر، مفتح جنوبی، بن بست شیرودی پلاک ۲۵ واقع شده است.
«طراحی های حمید عربی» از دیگر نمایشگاههای برپاست که به شرط تمدید نشدن فقط تا آخر این هفته فرصت بازدید از آن فراهم است. آثار حمید عربی تا جمعه ۹ تیر ۱۴۰۲ در این گالری باقی خواهد ماند.
نمایشگاه «طراحی های حمید عربی» هم از روز ۲۶ خردادماه افتتاح شده است. این نمایشگاه در گالری ایرانشهر واقع در تهران، خیابان کریمخان زند، خیابان شهید عضدی (آبان جنوبی)، خیابان سپند، پلاک ۱/۶۹ به نمایش گذاشته شده است.
گالری +٢ هم این روزها آثاری از فرح اصولی، رعنا فرنود، فریده لاشایی، گیزلا وارگا سینایی را به نمایش گذاشته است.
این نمایشگاه گروهی جمعه ۲ تیر ۱۴۰۲ آغاز شده و تا جمعه ۲۳ تیر ۱۴۰۲ ادامه خواهد داشت. برای بازدید از نمایشگاه آثار این چهار هنرمند باید به گالری گالری +٢ واقع در تهران، خیابان فرشته، خیابان بیدار، پلاک ۸، طبقهی دوم رفت.
«برای تو در اینجا نوشته ام» نام نمایشگاه دیگریست که در روزهای پایانی هفته میتوان به آن سر زد. این نمایشگاه در گالری پروژههای آران در تهران، خیابان نوفل لوشاتو کوچه لولاگر پلاک ۵ برپاست که البته از روز جمعه ۹ تیر ۱۴۰۲ قابل بازدید خواهد بود.
آثار بهار صمدی در این نمایشگاه انفرادی قابل دیدن است و امکان بازدید از آن تا جمعه ۲۳ تیر ۱۴۰۲ فراهم خواهد بود.
در بخشی از متن این هنرمند در کاتالوگ نمایشگاه آمده است: « نه آنچه ساخته میشود، بلکه آنگونه که ساخته میشود.
رابطهی میان سازنده و کارمادهاش، رابطهای همزمان سلطهگر و سلطهپذیر است. اقتدار سازنده در مداخلاتش در زمان تصاویر، لغزش قابها، تکرار تصویر، حرکت تصویر بر تصویر، زایش تصویر از تصویر، تصویرِ تصویرِ تصویر و ... است. با این وجود اقتدار تصویر در خود تصویر است، واحد نخستینی که آنجاست و چیزی از آن همواره آنگونه که هست باقی میماند، بیکم و کاست.
بازثبت یک تصویر به من فرصت جستجوی چندباره در تصویر و به بیانی دیگر لمس آن را میدهد. در عین حال این چندباره ثبت کردن تصاویر، نمایش آن، و تکرار تصویر نمایش آن و تصویر تکرار نمایش آن، تجربهی جدیدی از زمان را برایم ممکن میکند: آن را در مشت میگیرم، مچالهاش میکنم، بازش میکنم و رهایش میکنم.»
«پنجره های کور: آقای سوث واقعا چه کار می کند؟» هم نمایشگاهی انفرادی از آثار روزبه ملکی است.
او آثار خود را در گالری راه ابریشم واقع در تهران، بلوار کشاورز، بین وصال شیرازی و قدس، ساختمان تکنو آجر، پلاک ۲۱۰ به نمایش گذاشته است.
نمایش آثار ملکی جمعه ۲ تیر ۱۴۰۲ آغاز شده و تا جمعه ۲۳ تیر ۱۴۰۲ ادامه خواهد داشت.
«مروری بر مجسمههای محمدعلی بنیاسدی» هم یک نمایشگاه انفرادی است که در مرکز شهر برپاست.
این نمایشگاه جمعه ۲ تیر آغاز شده و تا سه شنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۲ ادامه خواهد داشت.
گالری ثالث میزبان آثار محمدعلی بنیاسدی است. گالری ثالث در تهران، کریم خان زند، بین ایرانشهر و ماهشهر، شماره ١٤٨ واقع شده است.
«آبگون» هم نمایشگاه دیگریست که این آخر هفته افتتاح خواهد شد.
این نمایشگاه روز جمعه ۹ تیرماه در نگارخانه فرهنگسرای اندیشه خواهد رفت و به مدت یک هفته تا ۱۶ تیرماه ادامه خواهد داشت.
علاقهمندان برای بازدید از این نمایشگاه میتوانند همه روزه از ساعت ۹ الی ۱۷ به فرهنگسرای اندیشه مراجعه کنند.
«به دستش بیار قبل از اینکه فراموش کنی» نیز نام نمایشگاهی است که در گالری سو برپا شده؛ نمایشگاهی گروهی که شیوا اباذریان و هانیه رحیمیان را به نمایش گذاشته است.
این نمایشگاه جمعه ۲ تیر ۱۴۰۲ آغاز شده و بازدید از آن تا جمعه ۲۳ تیر ۱۴۰۲ امکانپذیر خواهد بود.
برای بازدید از این نمایشگاه باید به تهران، خیابان ویلا، خیابان سمیه، خیابان پورموسی، شماره ۳۰ مراجعه کرد.
«مخدوش» نمایشگاهی انفرادی از آثار فرزاد شکاری است. این نمایشگاه در گالری امکان واقع در تهران، خیابان مطهری، خیابان فجر (جم)، خیابان غفاری، پلاک ۵۱، طبقه اول برپا شده است و این آخر هفته به پایان خواهد رسید.
این نمایشگاه پنجشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۲ آغاز شده و تا جمعه ۹ تیر ۱۴۰۲ ادامه خواهد داشت.
«گربهها در پی پرندهها در پی موشها» نمایشگاهی انفرادی است. این نمایشگاه جمعه ۲۶ خرداد ۱۴۰۲ آغاز شده و تا دوشنبه ۲۶ تیر ۱۴۰۲ در گالری دلگشا ادامه خواهد داشت. بنابراین این آخر هفته هم فرصتی برای سر زدن به این نمایشگاه فراهم است.
گالری دلگشا در تهران، خیابان انقلاب، خیابان دوازدهم فروردین، کوچه نوروز، پلاک ۱۷ واقع شده است.
این نمایشگاه آثار زهرا نوریزنوز را به نمایش گذاشته است.
در بیانیه این نمایشگاه آمده است: «بعد قدری با امین خلوت و آجودان مخصوص کاغذ خواندیم. بعد رفتیم اندرون؛ شمسالدوله روضه مردانه می خواند. وقتی رسیدیم که دسته بنفشه روی منبر بود، میخواند. بعد آمدیم بیرون، قدری راه افتادیم. نزدیک غروبی رفتیم گلخانه که گالری را تماشا کنیم، مغرب بود که برگشتیم. تیرکماندار توی حیاط بود. چند تیر کمان به این مرغهای کلاردشتی که خیلی قشنگ و خوب است و توی درختهای سرو مینشینند انداختیم. تا آمدیم دم در دیوانخانه قدری بالاتر، آن خیابانهای کوچک، دیدیم یک مرغ کلاردشتی توی درخت سرو نشسته است. با این که تاریک بود و به قدر پنجاه قدم هم میشد، با تیر و کمان نشانه گرفته و انداختم. همین قدر که ملتفت شدیم تیر ما به جای نرمی خورد. فهمیدیم باید خورده باشد. گفتیم برویم نزدیک، دیدیم تیر با مرغ به زمین افتاد و طوری تیر به او خورده بود که از شکم مرغ گذشته و مرغ را به سیخ کشیده بود، خیلی تعجب کردیم.
سایرین هم که همراه ما بودند و این جا حاضر هستند، این اشخاص هستند: امین خاقان، باشی، نایب، حاجبالدوله، جنرال، عزیزخان، آغامحمدخان، خود صدقدارها و جمعی بودند، همه تعجب کردند. بعد همانطور گنجشک را با تیر به اندرون بردیم، زنها و هرکس دید کمال تعجب را نمودند و واقعا هم خیلی خوب زدیم. چون امروز روزنامه بامزهای داشت نوشتیم."
یادداشت ناصرالدین شاه قاجار، روز شنبه غرّهی ماه رجب المرجّب [۱۳۱۳]
همان روز قبلتر نهار را در اتاق عکس خورده بود و بعد یک حکیم فرنگی چشم شاه را معاینه کرده بود و گفته بود "ظاهرا بسیار خوب است". بعد از این ماجرا هم گنجشک به تیر کشیده شده را به نقاش باشی سابق داد و به زبان خودش؛ "به کمال الملک فرمودیم صورت او را در پرده کشید"
روز عجیب که نه روز کاملی بود برای شاه تا در انتهایش یک نقاشی ثبت سفارش شود.
دکتر فرنگی به او گفته بود که چشمش بسیار خوب میبیند. شاید این اعتماد به نفس از همانجا آمد که از پنجاه قدمی تیر را انداخت و مرغ کلاردشتی یا همان سهره جنگلی را به سیخ کشید.
تاثیر شنیدن روضه در آن روز چه بود؟ "دستهبنفشه" عجب اسم عجیبی است برای یک روضهخوان! یا تاثیر اخبار و کاغذ خواندن صبح و فرانسه حرف زدن با حکیم فرنگی؟ و سرمای آن روز که قبله عالم را از تالار سلاطین به اتاق عکس کشاند تا ناهار را در آنجا میل کند و از گرمای اتاق عکس که رو به آفتاب بود لذت ببرد. شاید اگر حوصله داشت نقاشی مرغکلاردشتی بینوای به سیخ کشیده شده را خودش میکشید. کم مهارت نداشت در نقاشی. اما خب سلطان صاحبقران که میتواند دستور دهد تا نقاشی را که میخواهد برایش بکشند چرا باید ساعتها وقت صرف کند. او که میداند ایده از آن اوست! او حتی میتوانست دستور دهد که پرنده خودش خودش را به سیخ بکشد و خودنگارهای هم ثبت از خودش کند!
ناصرالدین شاه قبل و بهتر از همه ما ایرانی زندگی میکرد. یعنی صبح را با اخبار شروع میکرد و ساعت به ساعت اتفاقهای تازهتر به سراغش میآمد و یا او به سراغ آنها میرفت. اما خب دسترسی و رویارویی با فجایع مانند امروز نبود که کمر را خم کند و یا غریبترین اتفاقها عادی و باورپذیر شود. حالا که بیش از یک قرن گذشته، زهرا نوری زنوز همان مرغ کلاردشتی به تیر کشیده شده را که کمالالملک به سفارش شاه کشید به سفارش خودش در کنار سیمرغ دیگر و گربه دیگر نقاشیهای نقاشباشی نقاشی کرده است.
شباهنگ طیاری - بهار ۱۴۰۲»
از تصاویر «گربهها در پی پرندهها در پی موشها»
«محاصره حصاره» جمعه هفته گذشته آغاز به کار کرد. این نمایشگاه انفرادی که آثار پریا فرخی را به نمایش گذاشته و بازدید از آن در گالری شریف امکانپذیر است، تا جمعه ۱۶ تیر ۱۴۰۲ ادامه خواهد داشت.
این گالری در تهران، میدان قدس، خیابان شریعتی، کوچه ماهروزاده، پلاک ۱۱ واقع شده است.