از داستانهای بورخس تا قفس تنهایی آدمها
مجموعهای از نقاشیهای نسرین نجفی در گالری آریا به نمایش درآمده است.
ایران آرت: نسرین نجفی که پیش از این در چندین نمایشگاه گروهی در برلین، استانبول و... حضور داشته است نخستین نمایشگاه انفرادی خود را با عنوان «هزارتوی» در گالری آریا برگزار کرده است. نجفی درباره آثار این نمایشگاه که در ابعاد کوچک خلق شدهاند گفت: برای من علاوه بر فرم که بخش بسیار مهمی از کار هنری است، محتوا نیز نقش مهمی ایفا می کند و در این میان سایز آثار برایم چندان اهمیتی ندارد. ارزش آثار هنری به ابعاد آن نیست و ما می توانیم در آثار کوچک معنایی را منتقل کنیم که گاه با آثاری در ابعاد بزرگ نمی توانیم و حتی می توانیم حسی را برانگیزانیم که عمیق تر و تاثیرگذارتر باشد.
وی در توضیح محتوایی آثار بیان کرد: برای شخص من همیشه تنهایی انسان موضوع مهمی بوده است خصوصا اینکه هنرمندان بسیاری امروزه از زاویه های گوناگون به مساله تنهایی انسان معاصر پرداخته اند و من هم دنبال پاسخ های خودم به این موقعیت انسانی بودم.
او در گفت و گو با خبرنگار مهر ادامه داد: من این پرسش را در آثارم مطرح می کنم که آیا تنهایی انسان معاصر مربوط به ذهن اوست یا جهانی که در آن زندگی می کند. قفس هایی که در اکثر آثارم هست به این موضوع اشاره دارد که آیا این قفس ها ذهنی است یا واقعی.
نجفی درباره نوعی گنگی مکانی و زمانی که در آثارش دیده می شود نیز گفت: از تعلیق میان بودن ها و نبودنها، مردمی آشنا که دچار بی مکانی و بی زمانی شده اند در تابلوهای من بیرون می آیند و همان طور که در استیتمنت نمایشگاهم نیز به آن اشاره کرده ام برای خلق این موقعیت از داستان های بورخس الهامات زیادی گرفته ام. در داستان های بورخس واقعیت و خیال درهم تنیده شده اند و مرزی بین این دو وجود ندارد ولی من دوست داشتم در آثارم بتوانم این مرز را بشکنم.