پیکاسو، احمد شاملو، محمود فرشچیان، ایران درودی
احمد شاملو: پیکاسو آنقدر گرسنگی خورد تا بزرگترین نقاش زمان خود شد/ واکنش ایران درودی و فرشچیان به مرگ نابغه نقاشی
خبر درگذشت پابلو پیکاسو، نقاش بزرگ قرن بیستم همراه با یادداشت‌هایی از احمد شاملو، ایران درودی، محمود فرشچیان و... درباره او در روزنامه اطلاعات ۲۰ فروردین ۱۳۵۲ منتشر شد.
ایران آرت: اطلاعات آنلاین نوشت: به مناسبت مرگ نقاش مشهور جهان «پابلو پیکاسو»، روزنامه اطلاعات مجموعه یادداشت‌هایی از چهره‌های شناخته شده کشور را در ویژه‌نامه‌ای منتشر کرد.
احمد شاملو در بخشی از این ویژه‌نامه نوشت: «می‌دانید؟ تا وقتی که از نبوغش مایه می‌گذاشت، گرسنگی می‌خورد و آنقدر گرسنگی خورد که بزرگترین نقاش زمان خود شد. به اینجا که رسید ناگهان کشف کرد از راه روز بروز بدتر نقاشی کردن، زودتر می‌توان میلیونر شد. منتها به دو شرط : یکی اینکه اولا آدم عضو حزب کمونیست فرانه باشد. دیگر اینکه بتواند راهی پیدا بشود روی اسنوبیسم خریولان عالم انگشت گذاشت. خدایش بیامرزد برای روشنفکران عالم سرمشق تفکر انگیزی بود. خودش در طراحی به قله رسید اما به دیگران ثابت کرد که واقعا برای نقاش شدن نیازی به نقاشی کردن یا نبوغ الهام داشتن نیست بشرط آنکه هدف از نقاشی چیزی غیر از نقاشی باشد فکر نکنید کار کوچکی است!»
محمود فرشچیان نیز در این صفحه ویژه گفته است: «او نابغه بزرگی است که سالیان دراز دنیا درباره او حرف زده و هنوز این آینده است که قدر هنری او را خواهد نمایاند. من اگر چه مینیاتوریست هستم اما شیوه‌های دیگر نقاشی را نیز بخوبی می‌شناسم ، کوبیسمی که می‌تواند واقعیات را صادقانه و با همه زشتی و زیبایی بنمایاند همیشه مورد توجه و علاقه هنرشناسان و هنر دوستان خواهد بود.»
در بخش دیگری از این صفحه اظهارات «ایران درودی» درج شده: « من در همه عمرم خبری به این تاثر انگیزی نشنیده بودم. برای من تصور اینکه مرگ چگونه جرات کرد با چنین دست و مغز شکوفایی دست به گریبان بشود، هنوز گیج هستم. او انسان ارزنده‌ای است که بشریت و تاریخ یک قرن هنر نقاشی را عوض کرد. باید بگویم نقاشانی که دنباله رو هنر نو نقاشی هستند تنها پشتیبان خود را از دست دادند.»
«امین الله رضایی، معصومه سیحون، بهجت صدر و فرامز پیل آرام» نیز در این صفحه ویژه درباره پیکاسو به اظهار نظر پرداختند.
