دانشگاه هنر، محسن رافعی، اثر جای به جای
اثر ۱۳ متری ۲۰۰۰ کیلو گرمی دانشگاه هنر را بردند/ برای جلوگیری از شادی دانشجویان
اثر حجم ۱۳ متری که برای دانشگاه هنر واحد باغ ملی ساخته شده، اکنون بدون اجازه هنرمند از مقابل دانشکده تجسمی به نزدیکی برج میلاد تهران منتقل شده است. اثر «جای به جای» تنه درختی است که وسط یک گهواره فلزی قرار دارد و دانشجویان میتوانستند روی آن بنشینند و به نوعی تاب بخورند.
ایران آرت: محسن رافعی- مجسمهساز- خبر داد که اثر «جای به جای» را که او در پاییز و زمستان سال ۹۷ برای دانشگاه هنر ساخته است، بدون اجازه این هنرمند به عنوان مالک مادی و معنوی کار به نزدیکی برج میلاد تهران منتقل شده است.
رافعی طی گفتوگویی با ایسنا، خبر داد که اثر حجم ۱۳ متری او که برای دانشگاه هنر واحد باغ ملی ساخته شده، اکنون بدون اجازه این هنرمند از مقابل دانشکده تجسمی به نزدیکی برج میلاد تهران منتقل شده است. اثر «جای به جای» تنه درختی است که وسط یک گهواره فلزی قرار دارد و دانشجویان میتوانستند روی آن بنشینند و به نوعی تاب بخورند. این اثر که به گفته برخی هنرمندان مجسمهساز با حضور آنها در دل کار روح میگیرد و معنا پیدا میکند، با محیط اطراف و انسانها در تعامل است.
این هنرمند میگوید که یکی از دوستانش به او خبر داده که اثرش به نزدیکی برج میلاد تهران منتقل شده است. این انتقال بدون رضایت من بوده و اصلا نمیدانم بر چه مبنایی انجام شده است. تنها در این حد میدانم که چند روز پیش در نامهای که در واتسآپ برایم فرستاده شده بود، اعلام کرده بودند که قصد دارند به دلیل اینکه اثر موجب تجمع و در نتیجه شادمانی دانشجویان میشود، آن را جابهجا کنند که با مخالفت من روبهرو شد. این مخالفت را هم به رییس دانشکده و هم دانشگاه هنر اعلام کردم.
او در ادامه میگوید: «مالکیت مادی و معنوی این اثر به من تعلق دارد و برای فضای دانشگاه هنر ساخته شده و متعلق به دانشجویان است. در نامهای که برایم فرستاده شده بود، اعلام کرده بودند که بدون اجازه و نظارت من اثر را جابهجا نمیکنند ولی الان حتی بدون اینکه خبر بدهند، کار را جابهجا کردهاند و با پرچ به زمین میخ کردهاند.»
اثر «جای به جای»، تنهای نیمسوخته، چناری قدیمی است که قریب به یک قرن با رویدادهای عمارت قزاقخانه پیوند خورده و گویی بندبند آن تاریخ را در خود ثبت کرده است.
قبلا چیدمانی با عنوان «خانه رویایی» در محوطه باغ ملی ساخته شد. وارد که میشدی، با گذر از دالانی تنگ، ساخته از تشکهای خوابگاه دانشجویی، به محوطهای میرسیدی که تشکها زمین را به آسمان دوخته بودند و چتر سبز چناری بر سقف این خانه گسترده بود. اما خانه تشکی در حادثهای آتش گرفت و چنار سوخت و ذرهذره خشکید و بعد از سه سال، در یک شب توفانی، فرو افتاد.
در سال ۹۷ تنه نیمسوخته در کالبدی نو داستانش را روایت کرد: «در قالب اثر محیطی تعاملی و مکانویژهای که در تاب گهوارهاش قصه باران، باد و گذر عمر را لالاییوار میتوان شنید. در این مجاورت پیوسته، مخاطبان در کنار این درخت مینشینند، گهواره را به حرکت در میآورند و در تجربه جمعی بازی، فضا را با هویتی تازه تجربه میکنند.»
این اثر در سال ۹۷ مستند با استفاده از المانهای موجود در محوطه دانشگاه و در تعامل با مکان و جامعه مخاطبین این فضا با طول ۱۳ متر و با وزنی حدود ۲۰۰۰ کیلو با کمک اسپانسر و هزینه شخصی طراحی و محاسبه، ساخته و اجرا شد. مراسم رونمایی از اثر «جای به جای» یکشنبه (۱۵ اردیبهشت) با حضور دانشجویان دانشگاه هنر و تعدادی از اعضای انجمن مجسمهسازی در محوطه این دانشگاه واقع در باغ ملی برگزار شد.