رازهای معروفترین نقاشیهای علمی جهان
ونسان ونگوگ و ادوارد مونک در دو اثر معروف خود دانش فیزیکشان را به رخ میکشند.
ایران آرت: دوباره به "شب پرستاره" ونگوگ و "جیغ" ادوارد مونک نگاه کنید. به احتمال زیاد این بار هم حواستان درگیر بازی رنگها در این آثار می شود. درست است که هنر بیشتر برآمده از حس و ذوق است اما گاهی پیش میآید که هنرمند ندانسته تحت تاثیر علم قرار گیرد و یک پدیده علمی را نقاشی کند. این دو تابلو هم از این امر مستثنا نیستند و میتوان گفت آنها از علم الهام گرفتهاند.
به گزارش خراسان، شاید در نگاه اول، تابلوی "شب پر ستاره" ونسان ونگوگ، با آن ستارههای چرخان و در آمیختگی رنگها خیالی به نظر برسد. با این همه در سال 2006، فیزیک دانانی از دانشگاه ملی مکزیک، دریافتند، ونگوگ در واقع در این نقاشی عجیب، جریانهای تلاطم را به روشی محاسباتی به تصویر کشیده است.
این دیدگاه فیزیکی، نه تنها در سال 1889 در تابلوی شب پر ستاره به کار رفته بلکه در سایر نقاشیهای ونگوگ در دورهای که او با حالات روانی و دیگر مشکلات روحی دست به گریبان بوده، ظاهر شده است.
ادوارد مونک نقاش تابلوی مشهور "جیغ"، ممکن است در خلق آسمان شگرف و عجیب تابلوی خود از مشاهده ابرهای رنگین تاب تاثیر پذیرفته باشد. این نقاش، در دفتر خاطرات خود نوشته، این نقاشی را از پیاده روی به همراه دوستانش، هنگام غروب آفتاب در نروژ، الهام گرفته است.
یکی از فرضیهها درباره این تابلو این است که غروب آفتاب در اثر خاکسترهای فوران آتشفشان کراکاتوا در سال 1883 به رنگ سرخ در آمده و ممکن است، غروب آفتابی که مونک شاهد آن بوده در اثر فوران این خاکسترها به رنگ سرخ در آمده باشد و او وحشت و اضطراب ناشی از این رویداد مهیب را به انگیزهای دیگر در این اثر به تصویر کشیده است.