کد خبر: 29875 A

پنجاه سال زندگی آرتیستی بهرام دبیری تا سرنوشت انسان‌های نوستالژی بازی / گالری گردی ایران آرت در 4 نمایشگاه

پنجاه سال زندگی آرتیستی بهرام دبیری تا سرنوشت انسان‌های نوستالژی بازی /  گالری گردی ایران آرت در 4 نمایشگاه

سارا ساسانی: در گالری گردی این نفته ایران آرت به نمایشگاه‌های گالری سهراب، هما، ای جی و هفت ثمر، سرزده‌ایم.

ایران آرت: نمایشگاه آثار بهرام دبیری با عنوان «پنجاه سال نقاشی با دبیری» در گالری سهراب، نمایشگاه نقاشی­‌های امیرناصر اخلاقی با عنوان «آریرگارد» در گالری هما، نمایشگاه آثار علی احدی با عنوان «گُه بله آکادمی» در گالری ای جی، نمایشگاه نقاشی غزاله محبوب و سالومه پزشک‌پور در گالری هفت ثمر، سوژه­‌های این هفتۀ گالری‌گردی ایران آرت هستند.

 

خطوط پنجاه ساله

بهرام دبیری هنرمند معاصر از دوازده سالگی شروع به نقاشی می­‌کند و از دهۀ 50 به شکل حرفه­‌ای به کار نقاشی پرداخته است، امروز در دهۀ 90 گالری سهراب تصمیم دارد آثار او را طی 50 سال کار مداوم او به نمایش بگذارد.

دبیری نقاش مدرن، تمایل بسیاری به خط دارد و همیشه در آثارش به نمایش خط بر روی کاغذ پرداخته است. می­‌توان دورۀ کار او را به سه دوره تقسیم کرد: دورۀ اول که در او تمایل شدید به خط دیده می­‌شد و بیشتر به طراحی فیگور انسان روی آورده است. او در دورۀ دوم کارش که از سال 57 شروع می­‌شود با تغییرات بسیاری در محیط پیرامونش مواجه می­‌شود. بنابراین آثارش نیز دگرگونی زیادی در پردازش را تجربه می‌کند. او در این دوره بیشتر به جنبۀ فنی و پیام اثر توجه دارد. دبیری در دورۀ سوم کارش بیشتر با شیوه­‌های جدید درگیر می­‌شود و به تجربه­‌های نو دست می‌یابد.

«پنجاه سال نقاشی با دبیری» عنوان نمایشگاه آثار این هنرمند در گالری سهراب است. در این نمایشگاه آثار متنوعی از دوره­‌های مختلف دبیری به نمایش درآمده است. چند اثر از نقاشی­‌های او در اندازه­‌هایی بزرگ، چند اثر از نقاشی­‌های او با موضوع خروس و تعدادی از آثار جدید او را می­‌توان در این نمایشگاه دید. با دیدن این آثار می­‌توان مسیری را که دبیری در پرداختن به آثارش در این چند دهه طی کرده مشاهده کرد. اما در تمام این آثار می­‌توان شاهد قلمی واحد در اجرا و پرداخت بود.

نمایشگاه آثار بهرام دبیری با عنوان «پنجاه سال نقاشی با دبیری» در گالری سهراب

نقاشی‌­های دبیری با مضامین اساطیری و در جست­‌وجوی نقاشی مدرن به سوی ریشه­‌ها و میراث تصویری گرایش دارد.  اغلب در آثارش او زنان سوژۀ اثر هستند، او به طرح زنان ایرانی در اشعار کهن فارسی می­‌پردازد اما زنان آثار دبیری با رفتاری کهن اما در ظاهری مدرن ترسیم می­‌شوند، زنانی معشوقه­‌وار لمیده بر زمین با سیب­‌هایی که در آغوش گرفته­‌اند.

در نمایشگاه جدید دبیری علاوه بر آثاری که در چند سال گذشته تولید شده­‌اند با آثار جدیدی از او مواجه می­‌شویم که این آثار اغلب با قطعه­‌ای از اشعار مدرن همراه است و به شیوۀ دیجیتال نقاشی شده­‌اند. گویا دبیری به جهان دیجیتال‌آرت ورود کرده و تلاش دارد در این عرصه نیز خود را محک بزند، اما در اجرا و به­ ویژه در ارائۀ آثار نواقصی به چشم می­‌خورد.

اما دیدن تعدادی از آثار یک هنرمند در طول حیات هنری او در یک مکان واحد اتفاق بسیار نیکویی است و مورد استقبال نیز قرار می­‌گیرد.

نمایشگاه آثار بهرام دبیری با عنوان «پنجاه سال نقاشی با بهرام دبیری» تا 4 دی در گالری سهراب ادامه دارد. گالری سهراب در خیابان سمیه، قبل از رامسر، شمارۀ 142 قرار دارد.

 

گذشتۀ رو به اضمحلال

نمایشگاه نقاشی­‌های امیرناصر اخلاقی با عنوان «آریرگارد» در گالری هما افتتاح شد. این نمایشگاه به گذشته­‌ای کهولت یافته و رو به اضمحلال می‌پردازد. آریرگارد کیست؟ اخلاقی در بیانیۀ نمایشگاهش به شرح آریرگارد می­‌پردازد: «آریرگارد کسی‌ست که چیزهای در حال زوال را دوست دارد؛ ویرانی برای آریرگارد مترادف شکوه است. انسان آریرگارد در شناختن اکنون ناتوان است، او خودش را متعلق به اتوپیا می­‌داند. آریرگارد انسان نوستالژی‌ست و در نوستالژیا زندگی می­‌کند و این بحرانی‌ست که از ناهمخوانی وضعیت موجود و شرایط مطلوب ناشی می­‌شود. در نوستالژی نازمانی و نامکانی حاکم است؛ انسان در این سرزمین ابدی در سرخوشی بی­‌پایان نفس می­‌کشد. در نوستالژی جایی برای مرگ نیست؛ پس نوستالژی نوعی از آرمان است. تنها نقص نوستالژی در هنر آن­جاست که توهم جای خیال می­‌نشیند؛ سعی دارم توهم نوستالژی را نوعی از انتزاع ببینم.»

اخلاقی در نمایشگاه جدیدش به گذشته­‌ای پرداخته است که همیشه زنده است و در زمان حال ادامه می­‌یابد او در بیانیۀ اثرش به ستایش پدیدۀ نوستالژی پرداخته و آن را به آرمان شهری نامیرا و جاودانه تعبیر می­‌کند. همیشه در طول تاریخ جاودانگی تمنای بشر در این دنیا بوده است اما این خواسته هیچ‌گاه جز در اسطوره­‌ها تحقق نیافت. اما در گذشته و یاد آن انسان و تمام متعلقات‌‌اش می­‌تواند جاودانه باقی بماند. نمایشگاه «آریرگارد» نیز به گذشته تعلق دارد. گذشته­‌ای که از ظاهر آثار برمی­‌آید که رو به نابودی و اضمحلال است اما هنوز وجود دارد و می­‌توان در آن ادامه پیدا کرد.

نمایشگاه آثار امیرناصر اخلاقی در گالری هما

آثار اخلاقی به نمایش سوژه­‌هایی انسانی در حالت­‌هایی آرمانی می­‌پردازد، حالتی مطلوب که از رضایت آنها از زندگی در گذشته حکایت دارد. مخلوقات او از بودن و ماندن در گذشته خوشنود هستند هرچند که لایه­‌های رویی آنها از بین رفته و سطح نقاشی­‌ها مندرس شده ناشی از گذشت زمان را نشان می­‌دهند و نابودی از سطح به عمق می­‌رسد اما عناصر این آثار با این اضمحلال کنار آمده­‌اند و در اتوپیای تاریخ گذشته ادامۀ حیات می­‌دهند.

انسان حاضر در زمان حال به حضور این انسان­‌ها در جهان نامیرای گذشته غبطه می­‌خورند و تمایل به ترک این جهان نابود شونده و حضور در دنیای مستمر و پابرجای درگذشتگان دارند. غرق شدن در نوستالژی انسان را در بخشی از این آرمان­شهر شریک می­‌کند، نوستالژی همچون آرام‌بخشی برای انسان معاصر تک­‌ساحتی عمل می­‌کند.

نمایشگاه آثار امیرناصر اخلاقی با عنوان «آریرگارد» تا 4 دی در گالری هما ادامه دارد. گالری هما در خیابان کریم‌خان، خیابان سنایی، کوچه چهارم غربی، شمارۀ 8، واحد 1 قرار دارد.

آوردن سرگین به گالری

علی احدی در نمایشگاه زبان، عکاسی، مجسمه و چیدمان با عنوان «گُه بله آکادمی» به شرح و توضیح سرگین یا همان گُه پرداخته است او در یکی از توضیحات اضافه شده بر عکس آورده است؛ «گُه، [گُ ه] (ا) همان­گونه است به معنی سرگین است. (شعوری ج 2 ص 328) (آنندراج) (غیاث اللغات) (ناظم الاطباء) (از لغت فرس اسدی). سرگین و مدفوع آدمی و جز آن. نحاله غذا که از شکم بیرون آید. پلیدی. براز. فضله. عذره. غایط. هار. در تداول کودکان شاش بزرگ. سنده. رجوع به گوه شود

پیری و درازی و خشکی شنجی / گویی به گه آلوده­ لتره غنجی / منجیک- لغت فرس ...»

علی احدی در نمایشگاه جدیدش به شرح این واژه در زبان و از طریق عکس و چیدمان پرداخته است. او علائه بر شرح این واژه در موقعیت­‌های مختلف به شرح کاربردهای آن در باورهای قدیمی نیز پرداخته است. احدی عکس­‌هایی از فضای بیرونی و پرتره انسانی در اندازه­‌هایی متوسط به نمایش درآورده است. این عکس­‌ها و تصاویری از حروف در قاب­‌هایی قرار گرفته­‌اند که با پارچه­‌هایی از جنس تور نقش­‌دار به رنگ مشکی پوشیده شده­‌اند این پارچه­‌ها به صورت دو لایه بر روی آثار قرار گرفته­‌اند، بنابراین عکس­‌ها قابل مشاهده و تشخیص دقیق نیستند. پس مخاطب برای دریافت اثر باید به متن­‌های مرقوم شده در کنار آثار مراجعه کند. احدی زبان را در قالب یک متن برای شرح عکس به خدمت گرفته است.

احدی در این مجموعه علاوه بر شرح واژه گُه به تعابیر و تفاسیر مختلف در باورهای قدیمی پیرامون این واژه پرداخته است. او حکایتی از کمینۀ اسیر الجوال می­‌آورد که از گل­‌مژه­‌ای بر روی چشم یک کودک حکایت می­‌کند و در پی آن تلاش مادر برای بهبود آن. سرانجام او به پیری به نام «کبلادخو» نامه­‌ای می­‌دهد و از او راه چاره­‌ای برای درمان می­‌طلبد. کبلای نیز پس از پیشنهاد چند راه درمانی از خواص سرگین برای از میان بردن گل­‌مژه می­‌گوید: « … گلاب بروتان، می­‌بری توی جایی و بهش یاد می­‌دهی که هفت دفعه این ورد را بگوید: سنده سلامت می­‌کنم / خودم و غلامت می­‌کنم / یا چشم‌مو چاق کن / یا هپلو هپولت می­‌کنم ...»

نمایشگاه آثار علی احدی با عنوان «گُه بله آکادمی» در گالری ای جی

در این میان کشیدن پای این واژه در گالری­‌ها و شرح و توضیح باورهای قدیمی حول این محور در عرصۀ هنر مدرن چه قدر ضرورت دارد، سؤالی‌ست که باید در جایی به تفصیل مورد بحث و بررسی قرار بگیرد. اما این­که هنرمند چقدر توانسته به این موضوع نزدیک شود و اجرا تا چه اندازه به این ایده نزدیک شده است بحثی است که در همین­‌جا مختصر می­‌توان به آن پرداخت.

احدی بیش از این­که به اجرا توجه کند از زبان برای شرح آثار کمک گرفته است که البته این امر در جای خود درست است و رخدادی معمول. هنرمند در عصر رسانه­‌های جدید از هر ابزار و رسانه­‌ای برای به ابژه رساندن ایده می­‌تواند کمک بگیرد اما به نظر می­‌رسد در اینجا کنار هم قرار گرفتن این رسانه­‌ها در شرح و بسط ایده خیلی موفق عمل نکرده است.

نمایشگاه آثار علی احدی با عنوان «گُه بله آکادمی» تا 5 بهمن در گالری AG ادامه دارد. گالری AG در خیابان کریم‌خان، خیابان عضدی (آبان) جنوبی، شمارۀ 43 قرار دارد.

 

خلوت رها شده

غزاله محبوب و سالومه پزشک‌پور در یک نمایشگاه دو نفره نقاشی با عنوان «کُنج» در گالری هفت­‌ثمر به ارائۀ آثارشان پرداختند. در نمایشگاه کنج با آثاری در اندازه­‌های بسیار کوچک مواجه می­‌شویم. آثار سالومه پزشکپور که سیاه و سفید و در قالب طراحی هستند به ترسیم موقعیت­‌های رها شده در فضای داخلی می­‌پردازند. این آثار اشیایی مانند، صندلی، میز و گوشه­‌هایی از خانه را نشان می­‌دهند که توسط افرادی مورد توجه و استفاده بوده­‌اند و الان برای مدتی‌ست که رها و فراموش شده­‌اند.

او با توجه به شرایط موجود در این روزهای ایران آثارش را در سایز کوچک پرداخته و به نمایش درآورده است. او بر این باور است که شادی­‌های ما این روزها کوچک و گذرا شده است و برای همین است که محیط­‌های در نظر گرفته شده در طراحی­‌هایش خلوت و عاری از عنصر انسانی است، گویی انسان­‌ها پس از لحظات بسیار کوچک شادی که بر آنها می­‌گذرد برای سپری کردن باقی عمر آن مکان­‌ها را ترک می­‌کنند و اندرونی­‌ها را خالی از سکنه می­‌کنند.

آثار غزاله محبوب که در بخش دیگر نمایشگاه به نمایش درآمده آثاری در اندازه­‌های کوچک هستند که توسط مدادرنگی خلق شده‌­‌اند. محبوب در این آثار سعی در به نمایش درآوردن محیط­‌هایی پرداخته که کمتر مورد توجه انسان است. او به ترسیم گوشه­‌های خانه­‌اش پرداخته است و نقاط بی­‌استفاده اما مهم از منظر معماری را به نمایش درآورده است مانند پایین چارچوب در و پنجره، کنج ستون خانه و غیره.

IMG_6443

محبوب تلاش کرده مقطعی از زندگی­‌اش را به تصویر بکشد که بسیار خلوت و سرشار از سکوت بوده است. خانه­‌ای که علی رغم سکون و سکوت حاکم بر آن برای او اهمیت پیدا می­‌کند و برای غزاله محبوب به گوشه­‌ای امن برای زندگی بدل می­‌شود.

اگرچه محبوب و پزشک‌پور در میانۀ راه تصمیم می­‌گیرند که نمایشگاهی مشترک داشته باشند اما ارائۀ این آثار در کنار هم متناسب و همسو به نظر می­‌رسد.

نمایشگاه آثار غزاله محبوب و سالومه پزشکپور با عنوان «کنج» تا 28 آذر در گالری هفت­‌ثمر ادامه دارد. گالری هفت­‌ثمر در خیابان مطهری، کوه نور، کوچه پنجم، شمارۀ 8 قرار دارد.

 

 

 

 

 

بهرام دبیری گالری هما گالری Ag گالری هفت ثمر سارا ساسانی گالری سهراب
ارسال نظر

آخرین اخبار

پربیننده ترین