روایت فیگوراتیو آسمان و زمین در «صدای خط»
حمید هادینژاد گفت: انسان در وجود خود دارای لایههای متناقض است، اما بدون هیچ توجهی به این تناقضها، زندگی میکند.
ایران آرت: نمایشگاه آثار حمید هادینژاد با نام «صدای خط» در گالری ثالث برپاست. در این نمایشگاه 15 تابلوی طراحی و نقاشی به نمایش درآمده است که با ماژیک، مداد رنگی، اکریلیک و... ترسیم شدهاند. هادینژاد گفت: آثار من همیشه انسانمحور و فیگوراتیو بوده است. اما از نظر من فقط انسان دارای فیگور نیست، بلکه زمین و آسمان و... هم فیگور دارند.
هادینژاد ادامه داد: زمین دارای رگ و خون و پوست و بافت است. پستی و بلندیهای زمین، عضلات آن هستند و رودها، رگهایی که خون زمین در آنها جریان دارد. زمین هم مانند انسان اجزای مختلفی دارد و بدن آن لایهلایه است، اما زمینی که امروز روی آن زندگی میکنیم زخمی شده است و نشانه آن هم زلزلهها و سونامیهایی است که به وجود میآید.
او با بیان اینکه نقاشیهای رنگین این مجموعه اشاره به فیگور زمین دارند، گفت: خطوطی که در این تابلوها وجود دارد نشانه انرژیهایی است که به کار هویت جسمانیِ انسانی میدهد. فرم بدن زمین با صخرهها و چالهها دیده میشود و این حجمها به ارگانی مانند دست و پا تبدیل میشوند.
هادینژاد درباره طراحیهای فیگوراتیو خود که چهرهای اسطوهای دارند گفت: احساس میکنم در وجود انسان لایههای متعددی وجود دارد که از ما اسطوره میسازد. هر کدام از ما در برخورد با افراد مختلف رفتار متفاوتی داریم و انگار که یک آدم متفاوت هستیم. ما آدمها پر از لایهها و پردههایی هستیم که در ما نصب شده و به صورت اتوماتیک عمل میکنند. با وجود این لایههای متناقض، انسان به راحتی زندگی میکند و بدون هیچ توجهی به این تناقضها، از لایهای به لایه دیگر تغییر میکند.
هادینژاد ادامه داد: تناقضهای وجود انسان همیشه برای من مسئله بوده است. این لایهها در وجود ما گاه مانند بتن سخت، و گاه نرم مثل پلاستیک هستند. وجود چنین تناقضاتی در طبیعت به انفجارات کهکشانی یا سونامی تبدیل میشود، اما انسان به گونهای زندگی میکند که انگار تناقضات هیچ تاثیری در او ندارند.
این هنرمند افزود: همین لایههای انسانی هستند که اسطورهها را بازسازی میکنند و در طول تاریخ بارها از بین رفته و دوباره ساخته میشوند. انسان خالص و بکر وجود ندارد و هیچ انسانی نمیتواند خالص باشد. این لایهها با ما زاده نمیشوند ولی با توجه به شرایط و آموزهها، در ما نصب شده و به مرور قطورتر و متنوعتر میشوند.
هادینژاد ادامه داد: انسان، جغرافیایی متحرک است. وجود انسان مانند یک منطقه است که تمام علائم طبیعت مانند زبری، نرمی، آب، بافت، پوست و لایههای متعدد در آن وجود دارد. فیگورهای من انسانهایی شفاف و لایه لایه هستند که بخشهای مختلف بدن آنها به یکدیگر تبدیل شده است.
او افزود: نکتهای که در این نقاشیها برای من اهمیت دارد این است که میبینم امروزه مراقبت از زمان و مکان کم شده است. هنر ریشه زمانی مکانی دارد، اما امروز میبینیم که زمان به تقویم و مکان به مرزهای جغرافیایی، تقلیل یافته است. این موضوع آسیب زیادی به خودشناسی و کشف و شهود درون انسان میزند، پس نگاه فرا زمانی و فرا مکانی لازم است تا از هویتهای جعلی که برای خود میسازیم رهایی پیدا کنیم.
نمایشگاه آثار حمید هادینژاد تا 2 آبان ماه در گالری ثالث به نشانی کریم خان زند، بین ایرانشهر و ماهشهر، شماره ١٤٨ برپاست