روایت بصری شهباز سلمانی از انسان‌هایی بدون جنسیت
شهباز سلمانی گفت: نشان دادن هر محتوایی به مواد و نحوه کار خاصی نیاز دارد و شناخت متریال به هنرمند کمک می‌کند تا فضای مورد نظر خود را ایجاد کند.
ایران آرت: نمایشگاه آثار شهباز سلمانی در گالری گلستان برپاست. در این نمایشگاه 15 تابلو که با ترکیب مواد به وجود آمده‌اند به نمایش گذاشته شده است. سلمانی در گفتوگو با هنرآنلاین گفت: از حدود 6 سال پیش بر روی آثار فیگوراتیو متمرکز شدم. در آثارم افرادی دیده می‌شوند که فرم انسانی دارند اما نه پوشش خاصی بر تن آنها وجود دارد، نه جنسیت آنها مشخص است و نه به زمان و مکان خاصی تعلق دارند. در واقع این افراد کسانی هستند که درد و رنج بشری را تحمل می‌کنند.
سلمانی افزود: در مجموعه جدید خود یک کیفیت بصری اضافه کردم تا دربند بودن انسان امروزی را نمایش دهم. این دربند بودن هم شکل ظاهری و بیرونی و هم شکل درونی دارد. مجموعه جدید در ادامه کارهای قبلی من است اما تفاوت‌های آشکاری در کارها وجود دارد و محتوای غنی‌تری پیدا کرده‌اند. کارهای قبلی من به سورئالیسم طعنه می‌زد اما در کارهای جدید این طور نیست و فضا، کار را تحت‌الشعاع قرار داده و به فیگورها معنی می‌دهد. این تغییرات در روند چند سال کار به وجود آمده و من قصدی در اضافه کردن آنها نداشتم.
سلمانی ادامه داد: پیش از کار در زمینه فیگورها، تمرکز من بر روی گل‌ها بود. آن زمان به ساده کردنی رسیده بودم که به فضای انتزاعی نزدیک می‌شد، اما همه تمرینات من فیگوراتیو بود. پس از آن فکر کردم همین حذف و اضافه کردن را روی فیگورها انجام دهم و مباحث انسان‌شناسی را وارد کار کنم.
این هنرمند افزود: بخش دیگری از آثار این نمایشگاه به گل‌ها اختصاص دارد اما گل‌ها نیز رنگ طبیعی ندارند و رنگ رخ باخته‌اند. رنگ‌های من چرک و خاکستری هستند چون عقیده دارم در دنیای امروز رنگ شادی وجود ندارد. نگاه من به گل‌ها اصلا طبیعت‌گرایی نیست و همان برخوردی که با فیگورها داشتم در آنها نیز وجود دارد. دوست داشتم احوالات انسان را در طبیعت بی‌جان نشان دهم و بنابراین گل‌های من در فضای بسته، کویر، یا جایی که هوا نیست دیده می‌شوند تا این حس را به مخاطب انتقال دهند.
او درباره تاثیر متریال بر اثر هنری گفت: در کار محتوایی باید متریال با توجه به موضوع انتخاب شود. وقتی می‌خواهم مخاطب را در موقعیتی قرار دهم، باید از موادی استفاده کنم که آن مفهوم را منتقل کند. هر ماده‌ای بار معنایی خاصی دارد و هنرمند باید آنها را بشناسد چون متریال می‌تواند ما را در آن موقعیتی که می‌خواهیم، قرار دهد. در فضای آکادمیک هنری ما مسائلی به صورت کلیشه‌ای آموزش داده می‌شود اما بار معنایی تکنیک‌های مختلف را مطرح نمی‌کنند. هر فضایی به مواد و نحوه کار خاصی نیاز دارد و شناخت متریال به هنرمند کمک می‌کند تا فضای مورد نظر خود را ایجاد کند.
