مرتضی دره‌باغی: نمی‌توام رنگ بپاشم و ادعا کنم این احساس من است
مرتضی دره‌باغی می‌گوید: آن چه در آثارم دیده می‌شود حاصل تقسیم زندگی‌ام به دو بخش سنتی و مدرن است که در غالب تصاویری آبستره بروز پیدا کرده است.
ایران آرت: مرتضی دره‌باغی که این روزها نمایشگاه نقاشی‌هایش در گالری ایرانشهر برپاست گفت: تاریخ هنر در ایران تاریخ درخشانی است که متاسفانه ما به آن توجه چندانی نداشتیم این ریشه‌های هنر سنتی از دوره صفویه به شکل‌های درخشان ظاهر شدند و تا دوره قاجار شما نقش و نگارهای فراوانی می‌بینید که با هنرمندی در این وادی خلق شده‌اند. من به این نقش و نگارها بسیار علاقمندم و این نقش‌ها معمولا در آثارم وارد می‌شوند.
وی ادامه داد: این مسئله مرا به این نکته رهنمون کرد که در زندگی من ریشه‌های سنتی برجسته هستند. در مقابل فضایی که من در آن رشد کردم به سمتی حرکت کرد که در آن نقاشی به مفاهیم هنر آبستره و هنر مینیمال نزدیک شد و آن چه در نهایت در نقاشی‌هایم دیده می‌شود حاصل تقسیم زندگی‌ام به دو بخش سنتی و مدرن است.
این هنرمند نقاش گفت: در طول مسیر نقاشی‌هایم سعی‌ام بر آن بود که این دو وجه متفاوت به یک هم زیستی در یک مسیر مشخص برسند. این اتفاق بعد از آن رخداد که حس می‌کردم لزومی ندارد به صورت مشخص در فضای مدرن نقاشی، المان‌های سنتی را بیاورم و حتی گاهی خودم را سانسور می‌کردم ولی در حال حاضر در لت‌های مشخص و جداگانه این فضاهای دوگانه را کنار هم می‌گذارم که در نهایت کنار هم یک واحد را تشکیل می‌دهند.
درباغی گفت: در حقیقت آن چه که امروز در این نقاشی‌ها به وضوح دیده می‌شود حضور پررنگ المان‌های سنتی است که عمدا می‌خواهم در این نقاشی‌ها پررنگ جلوه کنند و این در واقع محصول همان تقسیم زندگی به دو بخش سنتی و مدرن است. ما در جریان زندگی هم با تضادها سر و کار داریم. من گرچه ریشه این تضادها را در درون خودم جستجو می‌کنم.
وی گفت: اما این احساس که از دل تضادها بیرون می‌آید باید در قالب و ساختار مشخصی قرار بگیرد. من نمی‌توان رنگ را بر روی بوم بپاشم و ادعا کنم که این احساس من است. در حقیقت تشخیص این که یک اثر آبستره بر آمده از در هم تنیدگی فرم و محتوا برای بیان حس درونی هنرمند است، کار دشواری نیست و اگر هنرمند کارش را درست انجام بدهد درک واقعیت هنرش آسان می‌شود.
