جلال‌الدین مشمولی: نقاشی‌هایم تحت تاثیر فضای روستا قرار دارد
جلال‌الدین مشمولی عقیده دارد نقاشی کردن در فضاهای روستایی تکنیک خاص خود را می‌طلبد.
ایران‌آرت: جلال‌الدین مشمولی با اشاره به پروژه "هنر در روستا" که توسط گروه هنری حجم سبز شکل گرفته است گفت: این فستیوال از سال 86 به صورت خودجوش آغاز به کار کرد و و هرسال یک پروژه زیست محیطی را با مشارک هنرمندانی از شهرهای مختلف ایران و خارج از کشور اجرا می‌کنیم. برای این کار پس از اعلام فراخوان در ماه اسفند، از هنرمندان منتخب دعوت می‌کنیم تا اردیبهشت ماه برای اقامت به روستا بیایند و ضمن برقراری ارتباط با یکدیگر در این مکان به خلق آثار هنری با موضوع مشخص شده بپردازند. تا به حال سوژه‌هایی مانند قطع درختان، طبیعت در حال انقراض، بزرگراه تهران – شمال و... را در این فستیوال انتخاب کرده‌ایم.
این هنرمند درباره تاثیر این فستیوال‌ها بر محیط روستایی گفت: پروژه‌های ما برای جامعه روستایی خیلی عجیب بود اما جالب است که برای یک از نمایشگاه‌ها 2000 نفر تماشاگر آمد و ترافیک عجیبی در منطقه ایجاد شد. اگر نگاه گردشگری هنری در کشور ما وجود داشت یا از فعالیت‌های ما حمایت می‌شد می‌توانستیم اقدامات موثری انجام دهیم ولی متاسفانه به جامعه هنری اعتماد ندارند و به ما کمک نمی‌کنند. حتی دولت برای پروژه هنر در روستا بودجه تعریف کرد اما هیچ وقت این بودجه را به ما ندادند. این در حالی است که فستیوال هنر در روستا کاملا میان هنرمندان شناخته شده و استقبال بسیار خوبی از جانب آنها صورت می‌گیرد.
او با اشاره به اجرای این پروژه در شهرهای دیگر گفت: به همراه تعدادی از هنرمندان تحصیل کرده به روستاهای مختلف کشور رفتیم و برای کودکان کلاس‌های نقاشی برگزار کردیم و هم اکنون من آرشیوی از پنج هزار نقاشی کودکان با اسم و مشخصات آنها را دارم.
مشمولی ادامه داد: از سال 90 نقاشی‌های کوچک و ارزان خود را در مجموعه‌هایی با عنوان "دوشنبه بازار" عرضه می‌کنم تا همه امکان خرید آنها را داشته باشند. تا به حال در چند استان چنین نمایشگاه‌هایی برگزار کردم و با استقبال مخاطبان مواجه شدم.
جلال‌الدین مشمولی که چندی پیش در نمایشگاهی با عنوان "هرجا که اینجا نیست" در گالری هپتا حدود 100 اثر را که در ابعاد کوچک و با آب مرکب کار شده‌اند به نمایش گذاشت، در توضیح آثار خود گفت: با توجه به این که من در یک روستا زندگی می‌کنم، نقاشی‌هایم تحت تاثیر این فضا قرار دارد. در یک روستای شمالی طبیعتی وجود دارد که موسیقی آن ساعت‌ها شما را میخکوب می‌کند تا به دور از شلوغی و سر و صدا، روی آنچه می‌بینید تمرکز کنید.
او درباره دلیل استفاده از آب مرکب در این آثار گفت: در این محیط نمی‌توان از ابزاری به جز آب مرکب استفاده کرد چون وقتی در این فضا قرار می‌گیرید آرامش کسب می‌کنید و سیالیت و موسیقی فضا را به بهترین شکل می‌توانید با آب مرکب منتقل کنید.
مشمولی ادامه داد: عنوان این نمایشگاه اشاره دارد به اینکه امروزه همه شهرها مانند هم شده‌اند و شرایط یکسانی در آنها هست، اما این روستا مانند هیچ جای دیگر نیست. من سال‌ها است که با الهام از این جغرافیا نقاشی می‌کنم و سال گذشته هم در نمایشگاهی با عنوان "پسران سیاهرود" خاطرات خود را درباره شنای پسران در رودخانه نقاشی کردم، رودخانه‌ای که امروزه خشک شده و دیگر امکان تکرار چنین خاطراتی وجود ندارد.
او با بیان اینکه در انتخاب سوژه به محیط اطراف خود توجه می‌کند گفت: موضوعاتی که انتخاب می‌کنم نزدیک به من هستند و حتی مردمی که با آنها زندگی می‌کنم را به تصویر می‌کشم. در نمایشگاهی دیگر با عنوان "دختر مش حسین آقا" به موضوع زنان روستایی پرداختم. چون برخلاف آنچه از ظاهر آرام و زیبای زندگی روستایی به نظر می‌رسد، آنها مانند زنان شهری دغدغه شخصی ندارند و همه زندگی خود را وقف خانواده و کار می‌کنند.
