از زنان مانکن تا سبکسری و سرگشتگی در گالری ویستا/ فاطمه پاکدل از نمایشگاه "مونولوگ" می‌گوید
امروز روز پایانی نمایشگاه فاطمه پاکدل با عنوان "مونولوگ" در گالری ویستا است.
ایران آرت: فاطمه پاکدل، هنرمند نقاش درباره برگزاری نمایشگاه "مونولوگ" در گالری ویستا گفت: این نمایشگاه بعد از ده سال سومین نمایشگاه انفرادی من است که با پرداختن به احساسات شخصی‌ام و تک‌نگاره‌های زنانه شکل‌گرفته است.
او افزود: در این نمایشگاه تأکید من بر ویژگی‌های فردی انسان‌ها بود لذا این مجموعه بیشتر بر محور دغدغه‌های شخصی من شکل گرفت.
این هنرمند تعمیم دغدغه‌های شخصی به دنیای کلی را یکی از اهداف این نمایشگاه خواند و اظهار کرد: در این آثار فردیت انسانی و به نوعی تنهایی در جمع مدنظر است لذا از عنصر حذف برخی ویژگی‌ها یا داشته‌های فردی برای نشان دادن این مسائل استفاده کرده‌ام.
پاکدل اساس آثار نمایشگاه "مونولوگ" را بر مبنای تناقض خواند و بیان کرد: تناقضات و حذفیات اساس کارهای من هستند چرا که من با گفت‌وگو و کنکاش در درون خود به آن‌ها دست پیداکرده‌ام به همین خاطر نیز نام نمایشگاه را "مونولوگ" انتخاب کردم.
او درباره نقش حذفیات در آثارش گفت: حذف شدن در آثار من، می‌تواند ویژگی‌های ظاهری و یا ذهنی سوژه را در برگیرد که هرکدام بخش مهم وجود انسانی و به‌نوعی جذابیت‌هایشان را به نمایش می‌گذارد.
این هنرمند تصریح کرد: برای رسیدن به آنچه در ذهن داشته‌ام با توجه کردن به امور ساده انسانی مفاهیمی همچون انتظار، سبکسری، آرامش، تعلیق و سرگشتگی‌های روزمره یا انسانی، آثاری خلق کرده‌ام که مخاطب نه فقط با دیدن تصویر بلکه با خواندن نام اثر یا گوش دادن به صدا با آن همراه شود. در واقع این آثار با ابزاری همچون صدا، متن و نقاشی آن وجه انسانی و دغدغه‌های مشترک هنرمند و مخاطب را به هم پیوند می‌زند و باعث درگیری و همراهی با آثار می‌شود.
پاکدل در خصوص مفهوم درونی این نمایشگاه گفت: ذهن و خیال انسان در عین دیده نشدن، نقش به سزایی در عواطف، امور و فعالیت‌های انسان ایفا می‌کند. در مجموعه "مونولوگ" برای به تصویر کشیدن عواطف و امور انسانی فردی از ویژگی ذهن که همان "عدم حضور" و "دیده نشدن" است، استفاده شده و این امر در فرم نقاشی نیز قابل مشاهده است که عنصری در تصویر حذف گردیده است.
او ادامه داد: در بعضی تابلوها سوژه بدون سر، بدون چشم، بدون مو یا بدون اندام انسانی نشان داده می‌شود و با نام‌گذاری متناقض با آن، مخاطب به سمت مفهوم حذف‌شده هدایت می‌شود.
این هنرمند نگاه نمایشگاه را فراتر از توجه به زن شرقی خواند و گفت: سعی کردم که موضوع را محدود به زن شرقی نکنم تا دیدگاه جنسیتی در اثر پررنگ جلوه نکند اما قطعاً آثار از نگاه وجودی یک زن ترسیم شده است.
پاکدل در پاسخ به این سؤال که چه عواملی روی انتخاب این ایده تأثیرگذار بوده است، گفت: زنان مانکن از جمله مسائلی هستند که ذهن مرا به سمت این ایده کشاندند چراکه در وجود یک مانکن کسی فردیت انسانی را مدنظر قرار نمی‌دهد و صرفاً لباس یا نوع تبلیغ او مورد توجه قرار می‌گیرد به همین خاطر من در برخی از آثارم فیگورهایی بدون سر را نشان دادم که عملاً چهره و هویت‌شان موردتوجه نیست.
او درباره عنصر حذف در آثارش توضیح داد: حذفیات در آثارم اهمیت ویژه‌ای دارد چرا که به‌نوعی نگاه انتقادی را در دل خود دارند. به همین خاطر در یکی از آثارم قیچی را به‌عنوان ابزاری برای برش در این تابلو برش دادم تا تناقض نهفته در این بخش را به تصویر بکشم.
این هنرمند تأکید کرد: من با گفت‌وگویی درونی کارهایم را خلق کردم زیرا معتقدم که دغدغه‌های شخصی من و شناخت آن‌ها می‌تواند به‌عنوان یک انسان امروزی سبب شناخت کلی جامعه شود.
