عکس، چاپ و کتاب‌های شخصی در گالری‌های تهران/ نگاهی به 4 نمایشگاه جدید
این هفته در گالری گردی ایران‌آرت به سراغ گالری‌های آتبین، آران، کافه عکس و هفت ثمر رفته‌ایم.
ایران‌آرت: نمایشگاه سروژ بارسقیان در گالری آتبین، نمایشگاه گروهی کتاب هنرمندان در گالری آران، نمایشگاه عکس‌های شفق کلهر در گالری کافه عکس و نمایشگاه گروهی چاپ دستی چارسو سوژه‌های این هفته گالری گردی ایران‌آرت هستند.
طبیعت بدیع بارسقیان میان نوارهای رنگی
سروژ بارسقیان در نمایشگاه "بُعد چهارم" در گالری آتبین با تلفیقی از خط و سطح و با استفاده‌ای خلاقانه از قلم نستعلیق، نوارهایی را خلق کرده است که توانسته حس و زیبایی تصویری نویی را به تصویر بکشد.
او با بهره‌گیری از ظرفیت‌های نگارگری و با استفاده از فضاهای رنگی تابلوهایی فیگوراتیو خلق کرده است که به جهانی انتزاعی نزدیک هستند. او توانسته با این عمل خود بُعد تصویری جدیدی را ایجاد کند که شاید پیش‌تر به این شکل ظهور نکرده است.
هر چند او طبیعت را به عنوان زمینه اثر خود انتخاب کرده است اما تصویری که او از طبیعت ارائه می‌دهد به دلیل تکنیک استفاده شده که ترکیبی از قلم نستعلیق و رنگ و روغن و اکریلیک است، تصویری ناب و به شدت وابسته به فضایی است که او به نمایش در آورده است.
آثار بارسقیان به شدت آثاری بدیع و منحصر به فرد هستند که چه از لحاظ تکنیک خلق اثر و چه از لحاظ فضای تصویری شباهت چندانی به نقاشی‌های ارائه شده در گالری‌ها ندارند و از این منظر قابل توجه هستند.
کتاب‌هایی برای بیان ایده‌های خلاقه هنری
در نمایشگاه سالانه کتاب هنرمندان تمرکز آثار به طور مشخص بر "آرتیست بوک" استوار شده است. در حقیقت "آرتیست بوک" سبکی در هنرهای تجسمی است که هنرمندان از مدیای کتاب، بدون ارزش‌گذاری محتوایی بر آن، برای تولید اثرشان استفاده می‌کنند و تنها به عنوان یک پدیده مستقل به عنوان یک شیء به آن نگاه می‌کنند.
آرتیست بوک یا به تعبیری "کتاب هنرمندان" ژانری است که از دهه ۶۰ میلادی در آمریکا به شکل برجسته‌ای مورد توجه قرار گرفت. در بسیاری از نقاط جهان برای این ژانر دانشگاه‌های تخصصی وجود دارد به گونه‌ای که ایونت‌های این حوزه به صورت جدی از سوی هنرمندان و مردم پیگیری می‌شود.
در این نمایشگاه هر هنرمندی متناسب با شکل فعالیت‌های خود در زمینه‌های مختلف هنر، از کتاب به عنوان یک متریال برای بیان هنری خود استفاده کرده و آثاری را در شکل‌ها و مدیاهای مختلفی چون گرافیک، مجسمه، عکس و ویدئو آرت ارائه داده‌اند. در برخی از این آثار مجموعه‌ای از کلاژها و تصاویر و کلمات در میان یک کتاب به واسطه چیدمان به عناصری هنری بدل شده و در اثری دیگر بخشی از یک کتاب سوزانده شده، با فرم هندسی مشخص به عنوان اثر هنری ارائه شده است.
نکته قابل توجه در این نمایشگاه، نگاه متفاوت به خلق پروسه هنری است که با در نظر گرفتن متریالی مشخص از دریچه نگاه‌های مختلف هنرمندان عرضه شده است.
تصاویر متضادی از وضعیت معلق یک زندگی
نمایشگاه عکس‌های شفق کلهر با عنوان "خانواده عزیز" در کافه عکس، فضایی متضاد میان دو جهان را در یک تصویر به یکدیگر گره زده است. او با استفاده از تصویر واقعی که از خانه پدری‌اش در بک گراند قرار گرفته ما را به گذشته فرا می‌خواند و با آوردن متن‌هایی از چت‌ها و گفتگوهای تلگرامی خود با ساکنان سابق آن فضای واقعی، به نوعی رابطه‌ای بصری میان دو عنصر گذشته و حال ایجاد می‌کند و همزمان تصویری از وضعیت کلی زندگی خود ارائه می‌دهد.
او با استفاده از تکنیک دبل اکسپوز توانسته فضایی را ایجاد کند که تصویر میان انتزاعی یا واقعی بودن معلق مانده است. این تعلیق که به واسطه تکنیک رخ داده با انتخاب تصاویر متضاد با متن عمیق‌تر شده است.
کلهر با قرار دادن گفتگوهایی صمیمانه بر روی اتاقی کم نور ، خاکستری و در حقیقت خالی از زندگی، مفهومی را در تصاویرش زنده می‌کند که بیشتر زاییده نوعی دریافت حسی از تضاد موجود در هر عکس است. این انتخاب هوشمندانه به نوعی جدای از وجه شخصی زندگی هنرمند، توانسته شکلی جهان شمول‌تر و در برگیرنده‌تر را به تصویر بکشد که حال و روزگار افراد متنوعی از یک جامعه را در بر بگیرد.
احساسات تزریق شده در مسیر خلق چاپ دستی
نمایشگاه چاپ دستی چارسو که در آن آثار هنرمندانی چون آوا افشاری، آیدا پاشاخانلو، مهدیس توکل، آناهیتا داراب‌بیگی، دانا دهقان، مهتاب دهروان، سپیده صیاد دریابخش، راضیه قربان‌نژاد، آدنا میرزاخانیان و الهه نشاط به نمایش در آمده به دلیل نوع پروسه شکل‌گیری نمایشگاهی که کارگاهی است، قابل توجه است.
در بیشتر این آثار به نظر هنرمندان بدون پیش فرض‌های قبلی دست به ایجاد تصاویری بر روی پلکسی و دیگر ابزار مورد استفاده در چاپ دستی کرده‌اند. به همین دلیل فضای بیشتر آثار حتی در آثار فیگوراتیو شکلی انتزاعی دارند.
در حقیقت برای خود هنرمندان نیز چگونگی طی کردن پروسه کار با ابزار چاپ‌دستی اهمیت داشته و نوع خطوط هندسی و رنگ‌هایی که در این آثار وجود دارد به واقع نشان از نوعی تجربه کردن در یافتن روش خلق دارد.
از این بابت بسیاری از کلیشه‌ها و چاپ دستی‌هایی که در این نمایشگاه عرضه شده، نوعی صراحت بصری را در خود به تصویر کشیده که در نگاهی عمیق‌تر خود در ایجاد زیبایی هر اثر دخیل است و نمی‌توان بدون آن اثری را کامل شده دانست.
هنرمندان این نمایشگاه متناسب با ظرفیت‌های چاپ دستی به صورت توامان به خلق فضاهایی فیگوراتیو و یا انتزاعی و یا چیزی در میان این دو دست زده‌اند که بیشتر وابسته به همان نوع و جنس برخورد حسی با پروسه شکل‌گیری اثر است.
