دوسالانه‌ای که پس از 6 سال وقفه برگزار شد/ مجسمه هایی با تِم "وضعیت" به نمایش درآمد
هفتمین دوسالانه مجسمه‌سازی تهران عصر سه‌شنبه 14 شهریور ماه در سینما تک موزه هنرهای معاصر تهران افتتاحیه شد.
ایران آرت: در این برنامه کورش گلناری دبیر هفتمین دوسالانه مجسمه‌سازی تهران گفت: حدود 14 ماه است که ما در انجمن مجسمه‌سازان و هم‌چنین مرکز هنرهای تجسمی تلاش کردیم که این دوسالانه پس از 6 سال وقفه برگزار شود.
او ادامه داد: دوسالانه قلب تپنده‌ای است که انتظار می‌رود برای رشد فضای حرفه‌ای و جدی هنر بتوانیم آن را به جایگاه واقعی آن برسانیم. امروز در بسیاری از شهرهای ناشناخته و در کشورهایی نه چندان پیشرفته بی‌ینال‌های مجسمه‌سازی برگزار می‌شود که شهرت بسیاری هم پیدا کرده‌اند. فکر می‌کنم دوسالانه مجسمه‌سازی تهران می‌تواند با شکل حرفه‌ای‌تر مانند بسیاری از این بی‌ینال‌ها تبدیل به یک برند شود.
دبیر هفتمین دوسالانه مجسمه‌سازی گفت: ما امسال نخواستیم از یک دیسیپلین بسته استفاده کنیم و از افرادی که بیرون از انجمن مجسمه‌سازان فعالیت می‌کنند و یا فارغ‌التحصیل رشته‌ای غیر از مجسمه‌سازی هستند هم آثاری را پذیرفتیم و این به نظر حسن دوسالانه است. به اعتقاد ما امروز گرایش‌های هنری و فضا و عرصه هنر گسترده شده و امروز ترکیبی از فضاهای بینارشته‌ای است که حاصل‌اش به هنر معاصر معنا می‌بخشد.
گلناری گفت: جدای از این مسئله یکی از نقاط ضعف دوسالانه‌ها در این سال‌ها کم اهمیت جلوه دادن فضای نظری در این رویدادهای هنری بود. ما اهتمام داشتیم که فضای نظری و فکری را برای این دوسالانه مفروض کنیم و با پیشنهاد آقای پرویزی به بخشی از آرای دکتر داریوش شایگان تکیه کردیم تا بتوانیم از دریچه آن منظر یا چشم‌انداز مجسمه‌سازی معاصر را شکل بدهیم.
او افزود: مرسوم است که با پایان هر دوسالانه تِم بعدی این رویداد را مشخص می‌کنند اما ما چیزی حدود هفت ماه قبل از برگزاری نمایشگاه تِم آن را معرفی کردیم و این فرصت مناسبی برای آن نیست تا هنرمندان بتوانند فکر، ایده‌پردازی و سپس نتیجه‌گیری کنند.
دبیر هفتمین دوسالانه مجسمه‌سازی تهران گفت: ما چیزی حدود 50 جلسه داشتیم تا بتوانیم با ایجاد یک اتمسفر کار را آغاز کنیم و البته قصد نداشتیم این تم شکلی تحمیلی بگیرد. از طرفی در دوسالانه‌های گذشته مستندسازی جدی صورت گرفته نشده بود و ما تلاش کردیم تا کاتالوگی از دوسالانه 5 ، 6 و 7 تهیه کنیم چرا که اعتقاد داریم این حداقل سندی است که ما می‌توانیم به واسطه آن برای تفسیر در آینده و برای تاریخ هنر این کشور به جای بگذاریم.
گلناری گفت: دوسالانه امسال در دو بخش مسابقه و مدعوین برگزار می‌شود و ما از طرفی آثاری را از خارج کشور دریافت کردیم و آثاری از هلند و اتریش به دست ما رسید که این بسیار خوشحال‌کننده بود. امیدوارم با یک شکل منظم و مدون این دوسالانه پس از این بدون وقفه هر دو سال یک‌بار برگزار شود.
موضوع این دوسالانه حاصل نوعی نگاه فلسفی است
مجید ملانوروزی مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی وزارت ارشاد نیز در ادامه این مراسم گفت: برگزاری دوسالانه باید رخ می‌داد زیرا دوسالانه‌ها مهم‌ترین رکن هنرهای تجسمی هستند. ما از ابتدا اعتقاد داشتیم که این اتفاق باید توسط خود انجمن‌ها صورت بگیرد.
او ادامه داد: متاسفانه در این سال‌ها بی‌اعتمادی بسیار شده و این خود بخشی از وضعیت معاصر است که تِم این دوسالانه نیز هست. ما با برگزاری دو، دوسالانه عکاسی و نگارگری و حالا مجسمه‌سازی این فرصت را ایجاد کردیم تا انجمن‌ها خودشان تصمیم بگیرند، تدبیر کنند و برگزارکننده رویدادهای تخصصی خود باشند و ما نیز به عنوان یک حمایت‌کننده و به عنوان رئیس شورای سیاست‌گذاری قدم‌ها را به سوی آینده رهنمون کنیم. اما مهم‌ترین مساله آن است که از همین امروز بتوانیم برای دوسالانه بعدی تصمیم بگیریم.
مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی گفت: موضوعی که دوستان برای این دوره انتخاب کرده‌اند حاصل نوعی نگاه فلسفی است. وقتی به گذشته نگاه می‌کنیم شاید خیلی اندیشه در هنر این مرز و بوم تجلی نکرده است. ما مکاتب فلسفی بسیاری داشتیم اما هیچ‌کدام از آن‌ها مانیفستی نداشتند که نقاشان و هنرمندان ما بخواهند بر اساس آن اثری خلق کنند. امروز باید این فرصت ایجاد شود که همه کارگزاران هنر و فرهنگ با تکیه بر فلسفه، کلام و دیگر مسائل حکمت، خود را به جهان فلسفه گره بزنند.
ملانوروزی گفت: این اتفاق آنگونه که همه می‌دانیم در غرب به درستی رخ داده است و می‌بینیم که هر مکتب هنری به یک مانیفست یا مکتب فکری و فلسفی گره خورده است. اندیشه دکتر شایگان که اساس این دوسالانه را تشکیل داده از این جهت اهمیت دارد که او هم با سنت و هم با فرهنگ معاصر آشناست و از سویی او فیلسوفی ایدئولوژیک نیست و خود را زاهد می‌داند و از شرق تا غرب را در می‌نوردد ولی مانیفست صادر نمی‌کند.
او گفت: امروز وضعیت به گونه‌ای است که انسان نمی‌تواند در دنیای شبکه‌ای مک لوهان حضور داشته باشد و فرهنگ را نادیده بگیرد و معاصریت بخشی و یا جزیی از زندگی هر فرد است. با این تفسیر ما امروز می‌توانیم آثاری در سطح اول فضای هنر جهانی را ببینیم. آثاری که جان مایه آن ایرانی است و پشتوانه‌ای شرقی دارد اما از هنر معاصر جهانی جدا نیست و به واقع سخت است که هنرمند بتواند خود را با اندیشه فیلسوفی چون شایگان تطبیق بدهد.
ملانوروزی اظهار داشت: از این که نمایشگاه هفتمین دوسالانه مجسمه‌سازی در موزه هنرهای معاصر برگزار می‌شود، بسیار خوشحالیم اما دیوارهای موزه به شدت به یکدیگر نزدیک است و ما نیاز به فضای بزرگ و خاصی برای نمایش این آثار داریم و امیدوارم برای دوره بعد در فضایی خاص و در مکان دیگری این اتفاق بی‌افتد.
در این نمایشگاه 78 اثر در بخش مسابقه و 16 اثر در بخش مدعوین به نمایش در آمده است. نمایشگاه آثار هفتمین دوسالانه مجسمه سازی تهران با تِم "وضعیت" تا 22 مهرماه در محل موزه هنرهای معاصر تهران برقرار است.
