یک‌گزارش تکان‌دهنده:افزایش سفر به ایران با مقاصد جنسی!
ایران‌آرت: سایت رکنا، گزارشی تحلیلی نوشته که بسیار تکان دهنده است؛ درباره فاجعه ای که چند سالی است زمزمه هایش به گوش می رسد. بخوانید:
زیارت از ریشه «ز و ر» به معنای عدول، روی گرداندن و مایل شدن از چیزی به چیزی است. به زیارت‌کننده، «زائر» می‌‌گویند؛ چون وقتی به دیدار کسی می‌رود، از جز او رومی‌گرداند.
اما امروز بیشتر زائران -چه داخلی و چه خارجی- اهداف و مقاصد دیگری، جز زیارت دارند و به قول شاعر: چه خوش بود که بر آید به یک کرشمه دو کار / زیارت شه عبدالعظیم و دیدن یار!
از سوی دیگر، در جوامع به‌سامان و قاعده‌مند، این برنامه‌ریزان و مسؤولان هستند که مقاصد گردشگران را تعیین می‌کنند. اینکه گردشگر خود به هدف‌گذاری بپردازد، در بلندمدت به تشدید بی‌نظمی و پریشانی خواهد انجامید.
اردیبهشت ۹۴ بود که روزنامۀ انگلیسی «گاردین»، در فقدان رسانه‌های کارآمد محلّی، گزارشی منتشر کرد با عنوان «عبادت، غذا، رابطه جنسی و پارکِ آبی در شهر مقدس مشهدِ ایران». مانند همیشه، نخست مدعای گزارش «انکار» شد. هم‌چون پیش، مسئؤلان انتشار آن را اقدامی سازمان‌یافته، شیطنت‌آمیز، تهمت، تخریب وجهه معنوی مشهد و نفرت‌پراکنی، توصیف کردند.
عراقیها بیشتر به ایران سفر می‌کنند
رکنا می نویسد: اکنون و پس از سه سال از انتشار آن گزارش، مسئولان استان اعلام می‌کنند که «افزایش نرخ ارز، سبب ارزان‌ترشدن هزینه خدمات گردشگری برای زائران خارجی» شده، و آنان بیشتر به مشهد سفر می‌کنند.
این افزایش از سوی معاون گردشگریِ سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری هم تأیید شد: «به‌علت کاهش ارزش ریال، ورود گردشگر از عراق ۹۰ درصد رشد داشته است».
افزایش شمار گردشگر همیشه مفید است؟
جذب گردشگر، نیازمند هاضمۀ قوی و برنامه‌ریزی همه‌جانبه است و احتمالاً توریسم هم در شرایط اجتماعی به‌سامان، مفید و ثمربخش است، نه هر اوضاعی. به دیگر بیان، زیان و آسیب‌های پیدا و پنهانِ افزایش گردشگر خارجی، در هنگامه‌ای که جامعه با معضلات جدّی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مواجه است و برنامه‌ریزی خردمندانه و عالمانه‌ای برای آنان نشده، شاید از سود و فایده آن بیشتر باشد.
وقتی عراقیها آسیب‌پذیری‌مان را آشکار می‌کنند
امروز معضلات حضور گردشگران عرب -به‌صورت مشخص مردان مجرّد عراقی یا مردان عراقی که بدون خانواده/ مجرّدی به مشهد می‌آیند- در این کلان‌شهر مذهبی قابل انکار نیست و صرفاً ممکن است اختلاف نظر بر سر میزان و گستردگی آن باشد. کار به جایی رسیده که این زائران بعضاً به شرط حضور بانویی برای ازدواج موقّت، محل اسکان را انتخاب می‌کنند و مشاغلی هم پیرامون این بده-بستان شکل گرفته است. با چنین اوصافی، واقع‌بینانه و تلخ‌کامانه باید گفت که این شرایط اجتماعی نابسامان ماست که «عرضه» ارایه خدمات جنسی در قالب شرعی و چه بسا «تقاضا» برای دریافت چنین خدماتی را در گردشگران به‌وجود آورده است.
آنها، صرفاً معضلات اجتماعی ما را پیش چشم‌مان آوردند و بیماری موجود -اما پنهان- اجتماعی‌مان را آشکار کردند. پس، بیهوده بر طبل ناسیونالیسم توخالی نکوبیم، آتش احساسات عرب‌ستیزانه را تیز نکینم و کلیشه‌های عوام‌پسند جنسی درباره عرب و عجم را تکرار نکنیم.
حتی اکنون با سوءمدیریت و ندانم‌کاری به چنین بده-بستان دامن می‌زنیم و خواسته یا ناخواسته شرایط را برای وقوع آن فراهم می‌سازیم. اما چگونه؟
وقتی قانون، معضل را تشدید می‌کند
به لحاظ شرعی-قانونی، بانوی مسلمان نمى‌‌تواند به عقدِ دائم یا انقطاعی/موقت مرد کافر -چه کتاب (مانند مسیحی) و چه غیرکتابی (مثل بودایی)- درآید. پیامد این گزاره شرعی-قانونی، در شهرهایی مانند تبریز، شیراز و اصفهان که پذیرای توریست غیر مسلمان از اروپایی یا آسیایی شرقی هستند، قابل بررسی است.
اما همین قانون محدودیتی برای ازدواج موقّت بانوان ایرانی با گردشگران خارجی مسلمان قائل نیست. پیامد قانونی‌شدن رابطۀ جنسی-اقتصادی، در سایر کشورها، افزایش ارائه‌کنندگان این خدمات، سیستماتیک شدن و بازتولید آن، قاچاق Contraband انسان و خشونت علیه دختران کم سن‌وسال بوده است.
مرز روابط جنسی مشروع با ارتباط جنسی حرفه‌ای/تن‌فروشانه/کاسب‌کارانه کجاست؟
امروز و به‌ویژه با افزایش رفت‌وآمدهای اتباع بیگانه، بازاندیشی در فلسفه ازدواج موقّت ضروری است. با پذیرش رویکردی صرفاً فقهی-شرعی که ازواج موقّت زن و مرد مسلمان را مجاز می‌داند، و با توجه به بستر مساعدی! که شرایط اقتصادی و فرهنگی برای آسیب‌های اجتماعی به وجود آورده، پرستیژ، وجهه و آیندۀ گردشگری مشهد چه خواهد بود؟ از یاد نبریم که وجهه و پرستیژ ملّی ذیل «منافع ملّی» تعریف می‌شود. اینها پرسش‌هایی است که فقیهانی کل‌نگر، دنیادیده، آشنا به روابط بین‌الملل و عقل‌گرا باید به آنها پاسخ دهند.
در خانه-مسافرها به روی عراقیها گشوده است
در حالیکه هتل‌های رسمی و معتبر از پذیرش زوج‌هایی با ترکیب مرد خارجی و زن ایرانی (و حتی شرعی) منع شده‌اند، بخشی از زائران خارجی، به‌ویژه عراقیها در منازل شخصی اسکان یافته و در نقاط مختلف شهر پراکنده شده‌اند، منازلی (خانه‌مسافر) که نه مجوز فعالیت دارند و نه بر آنها نظارت می‌شود. نباید تصوّر کرد که مانند گذشته، این خانه‌مسافرها صرفاً در محدوده خاصی از شهر هستند. با توجه به منافع این خدمت، چنین منازلی در نقاط مختلف مشهد و حتی مناطق ییلاقی اطراف پذیرای متقاضیان هستند.
شمار این خانه-مسافرها بنا بر اعلام مسئولان دولتی، افزون بر پنج هزار واحد است. نهادهای صنفی هم تعداد خانه-مسافرهای مشهد را حدود شِش هزار باب می‌دانند. در مجموع، اسکان پنجاه درصد مسافران و زائران، در این اقامتگاه‌ها اتفاق می‌افتد.
ای سلیم آب ز سرچشمه ببند!
اینکه مردان گردشگر مجرّد خارجی بتوانند آزادانه در هر نقطه‌ای از شهر با اجارۀ منزل شخصی، در انظار عمومی رفت‌وآمدهای نامتعارف داشته باشند، چیزی جز ترویج تنوع‌طلبی نیست و با پیگیری طرح‌هایی مانند «خانوادۀ پایدار» برای کاهش آمار طلاق در مشهد ناسازگار است. (طنازی روزگار ممکن است این باشد که تا چند وقت دیگر، خود مسئولان عراقی برای دفاع از کیان خانواده و امنیت این نهاد اجتماعی، مانع سفر اتباع خود به صورت مجردی به ایران شوند و از هموطنان‌شان بخواهند حتماً به‌صورت خانوادگی به کشورمان بیایند).
چرا مسئولان مرتبط با حوزه گردشگری، با اِعمال محدودیت سنّی و جنسیتی برای پذیرش گردشگر، مانع ورود مجردی مردان مسلمان خارجی به مشهد نمی‌شوند؟ سیاستی که عربستان سعودی با عدم پذیرش دختران مجرد ایرانی، در پیش گرفته بود.
دردسرهای ازدواج با مرد بیگانه
در بهترین شرایط، اگر گردشگران مسلمان خارجی -اعم از عراقی، افغان، آذربایجانی، پاکستانی یا هر ملیّت دیگر- مایل به ازدواج با بانوان ایرانی باشند، طبق قانون، بانوانِ ایرانی برای ثبت ازدواج دائم با اتباع بیگانه، باید اجازه‌نامه‌ای به نام «پروانه زناشویی» دریافت کنند. بر اساس ماده ۱۰۶۰ قانون مدنی، «ازدواج زن ایرانی با تبعه خارجی در مواردی هم که مانع قانونی ندارد، موکول به اجازه مخصوص از طرف دولت است».
باید توجه داشت که مرد خارجی در صورت ازدواج با زن ایرانی -حتی اگر ازدواج در شناسنامه زن ایرانی ثبت شود- تبعه ایران محسوب نمی‌‌شود و فرزندان‌شان هم تابعیت پدر را کسب می‌کنند، و برای سفر به ایران باید در‌خواست روادید کنند.
سخن پایانی
رکنا در پایان تذکر می دهد: ممکن است افرادی (به ویژه حاکمان) مدعی شوند که این موضوع در مشهد سیاه/بزرگنمایی می‌شود و هنوز تبدیل به آسیبی جدّی نشده است. امیدوار باشیم و دعا کنیم که این‌گونه باشد. اما با ادامه این روند، تا چند سال آینده، چه وضعی خواهیم داشت؟
زنگ خطر به صدا درآمده، مردم و به ویژه تصمیم‌سازان، مسئولانه آن‌را بشنوند و بدون پرخاشگری و انکار، در پی راه‌حل‌های بنیادین، مبتنی بر مطالعات همه‌جانبه علمی باشند.
<b>متاسفانه سالهاست که ازاین موضوع مردم کاملا آگاه هستند و در شبکه های اجتماعی هم اخبار بدی در مورد این موضوع شنیده میشه ولی وقتی سر مثل کبک زیر برف باشه دیگه چکار میشه کرد ؟ 8سال جنگ تحمیلی بود ،به شهروندای عزیزمون در شهرهای مرزی تجاوز کردند ، بسیاری از هموطنامون رو به شهادت رسوندند، بسیاری از زیرساختهای شهرها و خانه های مردم رو نابود کردن. بعد از جنگ هم همه چیز رو براحتی فراموش کردن و مثل اینکه اصلا جنگ و خسارت و تجاوزی اتفاق نیوفتاده براشون هرکاری که تونستن انجام دادن و نیروگاه رایگان ، خدمات رایگان ، تاسیسات رایگان ،تسهیلات ارزان ارائه دادند و به باسازی عراق کمک زیادی کردن در حالیکه بسیاری از شهرهای مرزی ما بعد از گذشت چندین سال هنوز باسازی نشده و مشکلات زیادی دارن . حالا هم که زائراشون تشریف میارن ایران به اسم زیارت هر کثافتکاری که دلشون میخواد انجام میدن ، پول برقی که بهشون دادیم رو پرداخت نمیکنن، خسارت جنگ رو که در سازمان ملل محکوم شدن پرداخت نمیکنن ، جالبتراز همه اینها تحریمهای آمریکا ضد ایران رو هم همراهی میکنن . خودتون شاهد هستید ما چکار کردیم اونا با ما چکار کردن !؟ چه توضیحی وجود داره ؟ وسوالی که همیشه مطرح هست چرا کویت خسارت جنگ رو از عراقیها تونست بگیره ولی ما نمیتونیم ؟</b>
<b>دقیقا حرف دل همه ماست و....غیرقابل تحمله....</b>
ازدواج موقت شرایط خاصی داره.متاسفانه به اسم ازدواج موقت بدون نگه داشتن عده وشرایط اون.یه عده تن فروشی میکنن
ای دریغ بیشه خالی از شیران همینه تازه اولشیم
<b>از قدیم شهر مشهد محل زندگی زنانی بود که شغلشان صیغه شدن بود... این روش در شهرهای زیارتی دیگر هم هست مثل قم یا مکه یا نجف یا کربلا و... اما این بزرگنمایی جای تعجب دارد که چرا پس از همکاری عراق با آمریکا در تحریمها به رخ کشیده می شود</b>
تمام مشكلات ما ناشي از فساد مالي دولتمردان و بي كفايتي آنها در كنترل نرخ ارز و بي ارزش شدن پول ملي بود. كه هم براي ملت فشار گراني به بار آورد و هم عيش و نوش براي همسايگان مان!... اون آقايي كه ميگفت "مردم عزيز شما يادتون هست نرخ ارز لحظه اي عوض ميشد!!" الان كجاست؟ چرا از خجالت نميميره بخاطر حرفاش.چرا درد مردم بدبخت و درك نميكنه و هر روز تو تلوزيون مصاحبه ميكنه.
افسوس!! و صد افسوس!!!
تاريخ در مورد ما و مسئولين ما قضاوت خواهد كرد.
اين نيز بگذرد....
<b>چشم اونایی روشن که به همه چی گیر میدن، حتی کنسرت تو مشهد اما این....</b>
این موضوع واقعیت دارد و متاسفانه مسئولین ما خواب هستند
اينا همش تقصير مسئولينه وقتي ما بخواهيم بريم زيارت بايد كلي پول خروج از كشور بديم اونم با دلار اما اونا بدون پرداخت يك ريال ميان اينجا همه چيزو غارت ميكنن ميرن بريد ببينيد تو اهواز خرمشهر ابادان چه خبره ديگه مردم مايحتاج اوليه شون نميتونن پيدا كنن . عراقيا ازاون طرف راحت ميان تو خاك ما تمام لوازم ميخرن ميرن بدون اينكه ريالي بابت ورود به ايران پرداخت كنن
من سوالم این است که آیا در عراق زن جهت صیغه شدن گیر نمی آید که شخصی از آنجا به ایران بیاید بنده اعتقاد دارم که این قضیه کمی بزرگ نمائی می شود آنها اگر زن جهت رابطه خواسته باشند در بسیاری از کشور های حاشیه جنوب خلیج فارس زنان زیبا در هتلها و خیابانها به راحتی گیر می آید من فقط این را می دانم که ایرانی ها جهت عشق و حال به آنتالیا ، تایلند و غیره سغر می کنند حال کشوری که مردم خود را نمی تواند تامین بکند چطور عراقی ها فریفته اینجا شده اند. در محل کار ما چند سال قبل چند هندی جهت انجام کاری برای چند ماه آمده بودند آنها می گفتند که ایران خسته کننده است (Iran is boring) بنابر این آنچه که شما برای خود می ریسید و می بافید آنطور واقعیت اساسی ندارد و بر فرض اگر چند زن هم در هر مکان دست به اینکار بزنند این قبیل کارها همیشه وجود داشته و با ماده و تبصره حل و فصل نمی شود آنها مزاحم کسی نیستند و در ملا عام اینکار را نمی کنند فقط حس فضول دان بعضی از ما است که بایستی ارضا شود. وقتی ما می بینیم که آخوند مسجد به بهانه کمک به زنان بی سرپرست و کم بضاعت 10 -15 تا زن صیغه ای دارد دیگر شما هی بنشینید و هی حرف مفت بزنید . اگر وضع اقتصادی مردم خوب شود درصدی از این زنان اینکاره کمتر خواهند شد نه اینکه به طور صد در صد حذف شوند.