کروبی در حصر کجاها سفر میرود؟
روزنامه آرمان دیروز گفت و گویی با محمد حسین کروبی فرزند حجتالاسلام کروبی انجام داده است. بخش هایی از این گفت وگو را در ایران آرت بخوانید:
پدر شما در شرایط فعلی یک شبانهروز خود را چگونه سپری میکند؟
در ماههای ابتدایی حصر هر نوع کتاب، روزنامه و رادیو تلویزیون برای ایشان ممنوع بود. تنها در این مدت قرآن در اختیارشان گذاشته بودند و هر روز به مدت دو ساعت در همان محل آپارتمان پیادهروی میکردند. بعد از مدت زیادی که گذشت اجازه دادنِ کتاب به حاج آقا داده شد. تقریبا پس از سه سال مجوز روزنامه نیز داده شد و پس از آن پدرم بیشتر وقتشان صرف مطالعه روزنامه میشد. ولی متاسفانه دو سال پیش هر دو چشم ایشان بهدلیل آب مروارید مورد عمل جراحی قرار گرفت و بعد از عمل دچار خشکی چشم شدهاند و به همین دلیل مطالعه ایشان نسبت به گذشته کاهش پیدا کرده است. البته در ساعاتی از روز تلویزیون هم تماشا میکنند. علاقه بیشترشان به بخش خبری صداوسیماست و گاهی اوقات برنامههای دیگر را میبینند.
ایشان برای هواخوری هم بیرون نمیروند؟
در ابتدای حصر حاج آقا در آپارتمانی که برای ایشان در نظر گرفته شده بود بهدلیل ایرانیتی که در پنجرهها نصب شده بود دچار کمبود شدید ویتامین دی و پوکی استخوان شدند. به همین دلیل چند سفر چند روزه ایشان را به بعضی از مناطق بردند. خوشبختانه بعد از هفت یا هشت ماه که از آغاز دولت آقای روحانی گذشته بود حاج آقا به منزل خودشان در جماران منتقل شدند که در منزل شخصیشان وضعیت تا حدودی زیادی بهتر از گذشته شد. این سفرها بعد از انتقالشان به منزل قطع شد. البته امسال در شب عید پیشنهادی به حاج آقا داده شد که اگر تمایل به سفر دارید ما شرایط را برای شما مهیا کنیم که ایشان موافقت نکردند و اظهار داشتند نیازی به سفر ندارم.
این سفرها به کدام مناطق صورت گرفت؟
تا آنجا که در ذهنم هست شمال کشور، مشهد مقدس، سرعین اردبیل و زنجان چهار منطقهای بودند که در سه سال اول به همراه ماموران امنیتی به سفر برده شد.
آیا در طول دوران حصر به جز فرزندان بقیه فامیل و خویشاوندان نیز با ایشان ملاقات کردهاند؟
در طول این دوران وضعیت دیدارها متفاوت بود گاهی اوقات تا چهار ماه به هیچ کس اجازه دیدار داده نمیشد و در بعضی مواقع هفتهای یکبار تنها فرزندان به همراه عروس و نوهها اجازه دیدار داشتند. تا نوروز امسال که با دیدار خویشاوندان با پدر موافقت شد. به همین دلیل نیز خواهرزاده و برادرزاده ایشان و همچنین خواهر زادههای مادرم با پدر دیدار کردند. با این وجود تا قبل از نوروز امسال ملاقاتی با خویشاوندان صورت نگرفته بود. البته لازم هست این را بگویم در این مدت، سه خواهر و تنها برادر پدرم فوت کردند که دیداری با بعضی از فرزندان آن مرحومان صورت گرفت.
براساس اخبار منتشره گویا روسای قوا نیز نسبت به حل مساله دیدگاه مثبتی پیدا کرده است. آیا این مسأله صحت دارد؟
اعضای کمیته رفع حصر که از نمایندگان مجلس شورای اسلامی تشکیل شده است دراین زمینه دیدار مثبتی با آقای آملی لاریجانی انجام دادهاند و هنگامی که جلسه را ترک کرده بودند، خوشحال بودند و نسبت به آینده خوشبین بودند. یکی از اعضای رفع حصر به بنده گفت که انتظار نداشتیم دیدگاه ایشان نسبت به مسأله حصر تا به این اندازه باشد. البته اولین دیدار اعضای کمیته رفع حصر با آقای علی لاریجانی بوده است که ایشان در این دیدار قول کمک دادهاند و عنوان هم کردهاند هر چه زودتر این مسأله باید حل شود و به سود همه خواهد بود وادامه آن به صلاح کشور نیست.
آیا به تازگی درباره مواضع اخیر احمدینژاد با پدر صحبت کردهاید. چه نظری درباره امروز احمدینژاد دارند؟
حاج آقا در این زمینه معتقد هستند که آقای احمدینژاد با زرنگی خاصی سر بخشی از مسئولان را کلاه گذاشت و توانست اعتماد صد در صدی مسئولان و بخشی از روحانیت را جلب کند. بهطوری که اطاعت از او را اطاعت از خدا دانستند و خوابهای محیرالعقول تعریف کردند و متاسفانه توانستند زمینه حذف بسیاری از نیروهای دلسوز و متعهد کشور و نظام را فراهم کنند. حاج آقا در انتخابات سال 88 به چند نفر از دوستان درباره ماهیت واقعی احمدینژاد جمله تکاندهندهای را عنوان کرده بود. ایشان گفته بود اگر الان که در حال نوشیدن چای هستم و احمدینژاد در مقابلم باشد از اینکه بگوید تو در حال خوردن شراب هستی هیچ ابایی ندارد و به راحتی این کار را انجام میدهد. امروز هم پدرم از این وضعیت به وجود آمده رضایت دارند که مردم و حاکمیت چهره واقعی احمدینژاد را شناخته است و صحبتهایی که در گذشته درباره عملکرد و اداره کشور توسط ایشان مطرح میکردند به حقیقت تبدیل شده است. بدون شک احمدینژاد از جنبههای مختلف خسارتهای زیادی به کشور و مردم وارد کرده که تا دهها سال قابل جبران نخواهد بود و کارنامه وی به خوبی این مطلب را تأیید میکند.
با سلام ....سبد هزینه معیشت کارگران را کارشناسان 2700 اعلام کرده اند ...اما اکنون در سال 97 دستمزد حداقلی کارگران را 1300 تعیین نموده اند ...چرا دولت به عنوان یکی از شرکای اقتصادی برای جبران کسری مزد کارگران فقیر و مظلوم ایران کاری انجام نمیدهد و از درآمد های نفت و گاز و غیره نمیخواهد کمکی برای جبران کسری دستمزد تا مبلغ 2700 برآورد شده به کارگران این کشور بنماید ...13 میلیون جمعیت کشور را که با خانواده حدود 40 میلیون را تحت پوشش قرار میدهد کارگران تشکیل میدهند ...ظلم تا کی ؟ مگر با 1300 یا 1500 هم میتوان زندگی کرد!!چرا خودتان حقوققهای بالای 7 میلیون دریافت مینمایید بعد 40 میلیون باید با دستمزد پایین زندگی کنند مگر آدم تا آدم فرق میکند!!آیا این اجحاف و ظلم به کارگران بیچاره این کشور نیست؟یا حضرت فاطمه زهرا سلام لله علیه به فریاد مظلومان و فقیران و کارگران برسید