|
احتمالن شما هم از دیدن نام آذر شیوا روی جلد روزنامه جام جم تعجب کرده باشید؛ اما اگر هدف نقد تند زنان سینماگر معترض به خشونت جنسی در سینمای ایران باشد، لابد چنین اسامی ممنوع الکاری می توانند صفحه اول هم بنشینند. آذر شیوا که اکنون مقیم پاریس است در سال ۱۳۴۰ در فیلم آهنگ دهکده ساخته مجید محسنی برای اولین بار مقابل دوربین قرار گرفت. او را دوازدهمین بازیگر زن تاریخ سینمای ایران (مشترکاً با فخری خوروش و فروزان) می دانند. خانم شیوا در یک دهه در ۲۱ فیلم ایرانی بازی کرد که از میان آنها سلطان قلبها و روسپی شهرت بسیار دارد. او برای ایفای نقش در فیلم روسپی، دو جایزه مهم گرفت: بهترین بازیگر نقش اول زن از دومین دورهٔ جشنواره سپاس (۱۳۴۹) و برندهٔ پلاک طلای بهترین بازیگر زن از جشنوارهٔ فیلمهای سینمای ایران (۱۳۴۸). او در طول فعالیت سینمایی خود با بازیگرانی چون محمدعلی فردین، ناصر ملکمطیعی، رضا بیک ایمانوردی و بهروز وثوقی همبازی بودهاست. آذر شیوا در سال ۱۳۵۰ و در اوج شهرت به دلیل اعتراض به وضع سینمای آن روز ایران، با هنرپیشگی خداحافظی کرد و برای اعتراض به در سایه قرار گرفتنش، مدتی مقابل دانشگاه تهران به فروختن آدامس پرداخت. برخی دلیل اعتراض وی را فساد و ابتذال حاکم در سینمای آن دوران میدانند
این روزها که سریال "بزنگاه" از شبکه آی فیلم بازپخش میشود، بار دیگر بینندگان تلویزیونی از دختر شیرین رضا عطاران در این سریال میگویند، دختری که حالا یک بازیگر نوجوان است.