|
اگر آثار نقاشان انقلابی ایران ـ در دوره حد فاصل افزایش جنبش های خیابانی سال های پنجاه و شش و پنجاه و هفت تا آغاز جنگ تحمیلی ـ را به لحاظ شیوه و مضمون تقسیم بندی کنیم، در کنار نوعی «سورئالیسم حوزه هنری» قطعاً به گروه بزرگی از آثار برمی خوریم که شباهت های سبکی و محتوایی غیرقابل انکاری با مکتب مکزیک دارند.