|
ساموئل بکت وقتی در سال ۱۹۶۹ به عنوان برنده نوبل ادبیات معرفی شد جایزه نقدی خود را بین دوستان فقیرش تقسیم کرد.
شش دهه پس از مرگ ارنست همینگوی، یک پروفسور آمریکایی به شباهتهایی انکارناپذیر و باورنکردنی میان برخی رمانهای او و یک نویسنده کوبایی در مضمون و شیوه نگارش پی برده است.
آتوسا مشفق، نویسنده ایرانی-آمریکایی کتاب "سال استراحت و آرامش من" در این مطلب از آثاری سخن میگوید که در زندگیاش تأثیرگذار بودهاند.
داستانی چاپ نشده از ارنست همینگوی قرار است در مجله ادبی شهر نیویورک منتشر شود.
همزمان با سالروز مرگ و تولد ارنست همینگوی نمایشگاه جدیدی از دستنوشتههای وی در موزه و کتابخانه ریاستجمهوری جان اف. کندی برگزار میشود.
داستایفسکی، نویسنده بزرگ قرن نوزدهم روس بر نویسندگان بسیاری از نیچه تا همینگوی تاثیرگذار و منبع الهامشان بوده است.
اگر جاناتان فرانزن دوست دارد در سکوت محض بنویسد، یکی مثل آلیس مونرو (البته در جوانی) هم پیدا میشود که وقت خالی بین تمرین گروه کر و سر و کله زدن با بچهها را برای نوشتن ترجیح بدهد.