ایران آرت : صابر محمدی: محمدجواد ظریف، پربسامدترین نام و نام خانوادگی این روزهای رسانه‌های ایران است و لابد می‌دانید که این صدرنشینی با استعفای او و سپس پس‌گرفتن این استعفا حاصل شده است.
البته شاید بپرسید ما در ایران‌آرت که خب قاعدتا باید به هنر و ادبیات بپردازد با استعفای ظریف چه کار داریم؟ خب ما در این گزارش کوتاه به سویه‌های سیاسی ماجراهای دو روز اخیر وزیر خارجه کاری نخواهیم داشت.
قضیه از این قرار است که دو تصویر اینستاگرامی که ظریف طی اولی استعفایش را اعلام کرد و با دومی آن را پس گرفت، ما را و یحتمل خیلی‌ها را فکری کرده که چرا او به لحاظ ملاحظات بصری و گرافیکی، تمهیدی برای ارائه حداقل‌ترین استانداردها در این باره نداشت.
دو تصویر با پس‌زمینه‌‌هایی نامناسب برای همراهی با متن و اجرای ضعیف ترکیب نوشته و متن نشان‌دهنده چیست؟ چرا ظریف که او را به عنوان وزیری نه‌چندان ناآشنا با ملزومات بصری فعالیت در شبکه‌های اجتماعی می‌شناسیم، دوشنبه‌شب پستی اینستاگرامی به آن اهمیت آن را در اوج بدسلیقگی منتشر کرد و دیروز هم چرا وقتی پشت گوشی‌اش قرار گرفت تا متن پس‌گرفتن استعفایش را به اشتراک بگذارد چرا آن تصویر و آن فونت و آن رنگ‌ها را انتخاب کرد؟
در این گزارش علاوه بر تلاشی اولیه برای یافتن پاسخی برای این پرسش‌ها، به چند نکته دیگر هم پرداخته‌ایم؛ به این‌که نامی آشنا به عنوان مشاور انتشار پست اول ظریف مطرح شد و به این‌که ظریف چه قرابت‌هایی با هنر و فلسفه به طور عمومی داشته است.
اشتباه بُریدی آقای ظریف!
اگر پیام استعفای محمدجواد ظریف از وزارت خارجه، دوشنبه شب، هفتم اسفند 97 را بتواند برای همیشه به تایم‌لاین سیاست خارجی ایران الصاق کند، همین پست اینستاگرامی می‌تواند این شب را به عنوان شب تیره سواد بصری در اینستاگرام نیز مطرح کرده باشد.
او تصویری از نگارگری ایرانی را انتخاب کرده بود تا متن خداحافظی‌اش از وزارت خارجه را روی آن تایپ کند و در صفحه شخصی اینستاگرامش به اشتراک بگذارد؛ رسانه‌ای که ظریف به عنوان یکی از اولین دولتمردهای ایرانی جدی‌اش گرفت و نشان داد مناسبات برقرار بر آن را خوب بلد است. حالا پنج سال از روزهایی که ظریف، نخستین پست‌های اینستاگرامی‌اش را منتشر می‌کرد و همه نوع آدمی حتی از شاعر و داستان‌نویس و فیلمساز و طنزپرداز و... برایش کامنت می‌نوشتند، می‌گذرد.
انتقادی که همان موقع‌ها هم می‌شد به ظریف وارد دانست اما به خاطر صف‌شکنی دلپذیر آقای وزیر تا به امروز هم به تعویق افتاده این است که او چرا هیچ‌گاه در انتخاب تصاویر و ترکیب متن و عکس برای پست‌های اینستاگرامی‌اش این‌قدر بدسلیقه بوده است. هنوز که هنوز است در بین 173پست اینستاگرامی آقای وزیر، یک طرح برجسته، یک عکس چشمگیر و یک ترکیب متن و عکس چشم‌نواز را نمی‌توانید پیدا کنید.
حالا او در دو پست جدیدش که طی اولی استعفایش را اعلام کرد و طی دومی آن را پس گرفت، اوج بدسلیقگی گرافیکی‌اش را نشان داده است.
