انگیزه‌جنسی‌دختران‌وخانه‌مجردی‌پسران

ایران‌آرت: برای پیدا کردن سوژه هایی که به دنبال زندگی مجردی هستند شاید مشاوران املاک یکی از بهترین و البته اولین انتخاب ها باشند. گروهی که به واسطه شغلشان از زیر و بم زندگی این نوع از جوانان اطلاع دارند. وقتی به سراغ مشاوران املاکی می رویم که در مناطق بالای شهر هستند خوب می فهمیم که بیشتر زندگی های مجردی به سبک و سیاق گروه اول، در بالای شهر بیشتر هستند. مناطقی که به قولی خانواده های پولدار هستند و کنار آمدن با جدا شدن فرزندان برای آن ها سخت نیست. نریمان که در یکی از بنگاه های زعفرانیه تهران بارها برای جوان هایی که دلشان خواسته تنها زندگی کنند خانه پیدا کرده می‌گوید: « از این جور موارد این جا زیاد است. دختر و پسر هم ندارد. خانواده ها پولدار هستند و با این مسئله راحت کنار می آیند.»
می پرسم: جوان هایی که به دنبال خانه مجردی هستند دلشان زندگی مستقل می خواهد و یا به دنبال آزادی و بی بندوباری هستند؟
**«همه جور هستند. هم مجردهایی که می خواهند تنها زندگی کنند و هم جوان هایی که شر و شیطان هستند و مکانی می خواهند برای مهمانی و تفریح و خوش گذرانی. البته بیشتر، پسرها از گروه دوم هستند و دخترها مدل اول یعنی می خواهند مستقل باشند. »
می پرسم: برخورد صاحب خانه ها با اجاره دادن خانه به مجردها چطوراست؟
**« حدود 10 سال پیش معمولا به جوان های مجرد خانه نمی دادند چون تعریفی از زندگی مجردی وجود نداشت. بعد از مدتی اما همه چیز جا افتاد. ولی دوباره دو، سه سالی است که دوره خانه ندادن صاحب خانه ها به پسران و دختران مجرد شروع شده . بعضی هایشان شورش را در می آورند. رفت و آمدهای خارج از عرف . مهمانی زیاد ، دوست بازی واز این جور مسائل .

 

 

زندگی با "شوگر ددی" ها
شایان البته تاکید می کند که یکی از دغدغه هایش را حتما بنویسم «من گاهی غصه می خورم که می بینم برخی از خانواده ها به خاطر مشکلات اقتصادی و یا حتی برخی بدون آن، دختران خود را به سمت آزادی بیش از اندازه که همان بی بندو باری است سوق می دهند به نحوی که دختران به دنبال پسرانی هستند که خرج آن ها را تامین کنند حتی واژه «شوگر ددی» هم این روزها زیاد به کار می‌آید. مردان سن وسال دار، متاهل و پولداری که زندگی دختران را تامین می کنند و متاسفانه در بسیاری از موارد خانواده دختر هم در جریان این رابطه هستند.»

 

نکته دیگری که این جوان به آن اشاره می کند ماجرای ازدواج های سفید است. موضوعی که هنوز حتی در دستگاه های دولتی مرتبط با جوانان هم نگاهی جدی به آن وجود ندارد. اما گویا ماجرا واقعی تر از این حرف هاست. شایان می گوید: «موارد بسیاری را می شناسم که دختر و پسر با هم زندگی می کنند و حتی خانواده دختر هم از این ماجرا باخبر است حتی خانم هایی هم به من پیشنهاد داده اند که با هم زندگی کنیم. جالب این که این خانم ها استقلال مالی دارند. این موضوع؛ چند سالی است که به مسئله ای عادی به ویژه در شهرهای بزرگ از جمله تهران تبدیل شده است.»

مرفهان و زندگی مجردی
ماجرای زندگی این جوان ها همان چیزی است که ابهری به آن اشاره می کند این که طبقه اجتماعی در انتخاب این شیوه از زندگی موثر است. به گفته این آسیب شناس اجتماعی در تحقیقات صورت گرفته مشخص شده است که 80 درصد جوان هایی که زندگی مجردی دارند ، یا فرزندان خانواده های مرفه هستند و یا میراث قابل توجهی از والدین به آن ها رسیده است و البته 20 الی 30 درصد آن ها هم فرزندان اقشار متوسط رو به بالا هستند. این استاد دانشگاه و آسیب شناس اجتماعی می گوید: ناگفته نماند که فرزندان خانواده های کم درآمد در صورتی که به سمت زندگی مجردی کشیده شوند بیشتر به صورت گروهی یا دسته جمعی زندگی می کنند، به صورت همخانه و یا زندگی در پانسیون .

 

به گفته وی بر اساس داده های این پژوهش دخترانی که به دنبال زندگی مجردی هستند بیشتر انگیزه تحصیل یا کار دارند و درصدی از آن ها هم زنانی هستند که شکست زناشویی خورده اند و انگیزه جنسی و مالی دارند اما پسران انگیزه خود را از زندگی مجردی آزادی و استقلال از خانواده اظهار کرده اند.

وی خاطرنشان می کند: برخی از افرادی که زندگی مجردی دارند جوان نیستند، حدود 40 تا 50 درصد جوان هایی هستند که به دلایل مختلف به صورت مجردی زندگی می کنند و حدود 22 درصد هم در شهری زندگی می کنند که خانواده آن ها در همان شهر زندگی می کنند.

در حسرت زندگی مجردی
در این بین نمی توان گروهی از جوان ها را نادیده گرفت که زندگی مجردی ندارند اما در حسرت داشتن خانه و زندگی مجردی هستند. مهتاب 35 ساله است. بعد از آن که خیلی سال پیش از پسری که دوست داشت جدا شد دیگر فرصتی که دلش بخواهد را برای ازدواج پیدا نکرد. از همان زمان هم خودش را با کار مشغول کرد. زندگی مجردی یکی از خواسته هایش است که نمی تواند جدی به آن فکر کند. می گوید: «خیلی دلم می خواهد برای خودم تنهایی خانه بگیرم و مستقل شوم. اما پولش را ندارم. حقوق دو میلیون تومانی پرداخت اجاره خانه و خرج زندگی و رفت و آمد و تفریح اصلا مجال فکر کردن به این ماجرا را نمی دهد. تازه خیلی از دوستان دیگرم هم همین طور فکر می کنند اما آن ها هم از پس خرج و مخارج زندگی مجردی بر نمی آیند.»