حلقه وصل پرویز پرستویی و رسول خادم چیست؟/ مردمی که شناسه هم ندارند و علمدار

این روزها پرویز پرستویی یک قل جداناشدنی دارد: رسول خادم، قهرمان جهان کشتی. روزی نیست که در شبکه های مجازی ویدئو و عکس مشترکی از آنها دیده نشود، این دو هنرمند ورزشکار با هم چه می کنند؟

ایران آرت: روزنامه ایران نوشت: پرویز پرستویی از چهره‌های گریزان از مصاحبه است اما این روزها یک بهانه باعث شده تصویر و گفت‌وگوهای او روی خروجی خبرگزاری‌ها و رسانه‌های مکتوب قرار بگیرد.

پرستویی این شب‌ها به‌عنوان راوی در موسیقی نمایش «علمدار» در تالار وحدت روی صحنه رفته است؛ اثری که قرار است همه عواید فروش آن به هموطنان نیازمندمان در منطقه سیستان‌وبلوچستان تعلق بگیرد.

این بازیگر که در چند روز گذشته در گفت‌وگوهای مختلفی از اهداف اجرای این نمایش، حضور در آثار دینی و... صحبت کرده در تازه‌ترین گفت‌وگویش با ایسنا، از دغدغه‌هایش برای کمک به مناطق محروم کشورمان گفته؛ از مردمانی که حتی شناسنامه ندارند و متأسف است که دادخواهی‌ها برای حل مشکل این مردمان هنوز به گوش مسئولان نرسیده است.

دادخواهی برای حل یک مشکل

حدود چهار سال‌ونیم پیش پرستویی با مؤسسه فرهنگی، هنری خادمین حضرت علی ابن ابیطالب آشنا شد؛ مؤسسه‌ای که رسول خادم، قهرمان جهانی کشتی کشورمان راه‌اندازی کرده است.

این آشنایی و اتفاقاتی که در دل آن رخ داد، آنچنان بود که پرستویی را پاگیر کرد و در کنار چهره‌های ورزشی حاضر در این مؤسسه، به پای ثابت آن بدل شد.

او با اشاره به تاریخچه و فعالیت این مؤسسه و نام بردن از کمک‌های مادی و ایجاد زمینه اشتغال برای کسانی که هیچ منبع درآمدی ندارند، از مردمانی سخن می‌گوید که حتی شناسنامه و هویتی هم ندارند: «بحث ما صِرف کمک مالی نیست بلکه اشتغالزایی هم بسیار اهمیت دارد. اگر فقط بخواهیم ارزاق بدهیم، اتفاق خاصی برای این مردم نمی‌افتد اما دغدغه کسانی را داریم که هویت ندارند. وقتی شناسنامه ندارند، یعنی از هیچ‌گونه امکانات برخوردار نیستند، دفترچه بیمه ندارند و از انجام کار بانکی ناتوان هستند. بارها این مسأله را به گوش مسئولان رسانده‌ایم ولی ترتیب‌ اثری داده نشده و همچنان پیگیر هستیم. بنابراین فکر کردیم فعلاً برایشان زمینه کار و درآمدزایی فراهم کنیم.»

پرستویی در پاسخ به این سؤال که آیا مؤسسه در فکر این نیست که بجز «علمدار»، در طول سال هم تولیدات دیگری برای حمایت از این هموطنان داشته باشد، توضیح می‌دهد: «بله، خودمان هم در فکریم که مضامین دیگری را همراه با موسیقی کار کنیم تا وقتی می‌گوییم مؤسسه فرهنگی، هنری خادمین حضرت علی ابن ابیطالب، یعنی مقوله هنر و فرهنگ در کنار مضامین مذهبی در آن هست. درصددیم در کنار این فعالیت‌ها بازهم کارهای هنری را به نفع مؤسسه انجام دهیم.»

تئاتر، خانه اول و آخر من است

این هنرمند هرچند مانند بسیاری از هم‌کیشان تئاتری خود مدتی از صحنه دور بوده اما دلش با تئاتر است و در پاسخ به این پرسش که چرا در این سال‌ها از صحنه دور بوده، می‌گوید: «دور نیستم، تئاتر خانه اول و آخر من است و هر کاری هم که بکنم، آخرین کارم تئاتر خواهد بود. این هنر برایم قداست خاصی دارد اما در این سال‌ها فرصتی پیش نیامده که بخواهم کار کنم. بیشتر درگیر کار تصویر بوده‌ام ولی این به معنی آن نیست که دیگر تئاتر کار نکنم بلکه قطعاً در فرصت مناسبی باز به خانه خودم بازخواهم گشت.»