به بهانه اجرای تئاتر «ضیافت پنالتی‌ها در تماشاخانه پالییز
امیر جعفری: هر چه رئیس دولت اصلاحات بگوید، پیروی می‌کنم!
واقعا برای من هم همیشه این سوال وجود داشته که چگونه ورزشی تا این حد جهانی است و تا این اندازه مخاطب دارد.
ایران آرت: کسی نمی داند چه کسی برای اولین بار نام ضیافت را برای ضربات پنالتی انتخاب کرده، اما شاید تنها ضیافتی باشد که تاثیرش بر تمام زندگی یک ملت اثر می گذارد. پوریا کاکاوند در آخرین اثر نمایشی اش به سراغ ضیافت پنالتی ها رفته و به همراه امیرجعفری تلاش می کند خطوط دراماتیک فوتبال بر زندگی یک فوتبالیست را پر رنگ تر از همیشه به ما نشان دهد. آنچه خواهید خواهند ، چکیده ای است از گفت و گو با امیرجعفری پیرامون تجربه این نمایش و رابطه‌اش با فوتبال.
فکر می کنید چرا در میان تمامی ورزش ها، فوتبال بیشتر از همه دیگر رشته ها، جنبه نمایشی دارد ؟
واقعا برای من هم همیشه این سوال وجود داشته که چگونه ورزشی تا این حد جهانی است و تا این اندازه مخاطب دارد. فکر می کنم در ایام جام جهانی از کره ماه هم می توان فوتبال را تماشا کرد و جام جهانی یکی از عجیب ترین اتفاقاتی است که بشر به دست خودش پدید آورده .
در دوران کودکی اولین فوتبالیستی که شناختید و با او عاشق فوتبال شدید، چه کسی بود؟
از زمانی که دبستانی بودم تیم استقلال را دوست داشتم و دلیل خاصی هم وجود نداشت و فکر می کردم تیم خوبی است . در آن دوره بزرگانی مثل ناصرحجازی، علی پروین و..... در فوتبال ایران برای من شناخته شده بودند. در مورد فوتبال خارج از کشور روسولینی و بعد میشل پلاتینی را شناختم.
طرفدار کدام تیم فوتبال هستید؟
من از قدیم الایام طرفدار برزیل، آرژانتین، آلمان بودم البته اولویتم آلمان است . یعنی با اولویت آلمان از برزیل و آرژانتین هم حمایت می کردم . ولی زمانی که نوبت به آلمان می رسد ، هیچ تیم دیگری را نمی توانم دوست داشته باشم . از طرف دیگر طرفدار بارسلونا هستم ، ولی از بازی رئال مادرید هم خوشم می آید. بعضی اوقات که این دو تیم با هم بازی دارند، اصلا دلم نمی خواهد که بازی تمام شود.
در نمایش "ضیافت پنالتی ها" از رویدادهای مهم زندگی با زمان بندی جام های جهانی صحبت می شود. آیا در زندگی واقعی خودتان هم چنین تقسیم بندی دارید؟
هشت سال پیش قبل از اینکه بچه ام به دنیا بیاید، بیشتر این طور زندگی می کردم و شاید تقسیم بندی های تاریخ زندگی ام تاحدی بر این اساس بود. انگار علاوه بر تاریخ میلادی و شمسی و قمری تاریخ جام جهانی هم داریم. به این معنی که رویدادهای مهم زندگی را بر مبنای آن جام جهانی که همزمان با آن رویداد بود ، به یاد می آورم.
اولین جام جهانی که به خاطر دارید و فوتبال را شناخته بودید، چه سالی بود؟
جام جهانی 1982 اولین مسابقاتی بود که به خاطر دارم. البته تا سال 1990 مسابقات زنده پخش نمی شد اما 1986 را بهتر و دقیق تر به خاطر دارم و پیگیری جدی تری داشتم .
اگر امکانش بود که فیلم یا تئاتری بر مبنای زندگی فوتبالیستی ساخته شود و شما نقش او را بازی کنید، دوست داشتید بازیگر نقش کدام فوتبالیست باشید؟
مارادونا، او پستی و بلندی زیادی در زندگی داشته و شاید از دراماتیک ترین داستانی باشد که می توان کار کرد.
اگر می توانستید در داستان زندگی او تغییر ایجاد کنید، دوست داشتید در اوج او را از صحنه ببرید یا کاری را که خود او انجام داد، تکرار می کردید؟
من همین شکلی را که در واقعیت وجود داشت، بیشتر می پسندم.البته مارادونا هم چنان جایگاه خودش را حفظ کرده است.
همانطور که در حوزه ی تئاتر از کارگردان اثر پیروی می کنید و مطابق نظرات او گام بر می دارید، در حوزه سیاست از چه کسی پیروی می کنید؟ به چه افرادی این اطمینان را دارید که اگر سخنی می گویند، مطابق تفکرات آنها برنامه هایتان را تنظیم کنید؟
من در سیاست از هر چه رئیس دولت اصلاحات بگوید، پیروی می کنم. او هیچ وقت حرف های پوپولیستی نزد و خودش و خانواده اش هیچ گاه اختلاس مالی نکردند که اگر کرده بودند، قطعا تا به حال بالای چوبه ی دار می رفتند. او به دنبال حرف های عوام فریبانه نبود و می خواست هویت ایرانی را شکل دهد و زنده کند و واقعا در دوره خودش این کار را کرد. همانطور که آقای جهانگیری هم در مناظرات گفت، او کسی بود که گفت و گوی تمدن ها را به راه انداخت. واقعا لذت بخش بود که می دیدم جهان به ما چگونه نگاه می کند. من از جمله افرادی هستم که با انقلاب کردن به هر نوعی مخالف هستم . رئیس جمهور دوره اصلاحات تنها کسی بود که می گفت اصلاحات باید انجام شود. او درک می کرد انسان ها تغییر می کنند و لازم است با توجه به زمانه، خیلی چیزها تغییر کند. او اتحادی بین ما ایجاد کرد و حالا دودستگی عجیبی ایجاد شده است.
در این دوره هنرمندان از جریانات مربوط به اصلاحات در انتخابات ریاست جمهوری حمایت سیاسی کردند اما برخی هم اعتقاد داشتند که دولت روحانی برای مسائل فرهنگی قدم مهمی برنداشته، شما چه فکر می‌کنید؟
به هر حال هر دولتی یک مسئله را در راس امور خود قرار می دهد و دولت روحانی مسئله برجام را مد نظر داشت. خیلی نامردی است که فکر کنیم چرا روحانی برای فرهنگ کاری نکرد؟ به نظرم انهایی که نماینده مجلس هستند، حداقل برای امور فرهنگی رسیدگی کنند. نزدیک به شش سال پیش بود علی مطهری و نوباوه برای تماشای تئاتر "ترن" آمدند و من فهمیدم آنها تا به حال تئاتر ندیده اند! کشوری که فرهنگ نداشته باشد و رشد فرهنگی نکند، توسعه نمی یابد، باید در مدرسه معلمان با حساسیت انتخاب شوند و رفتارهای اجتماعی و فردی را به بچه ها آموزش دهند. آموزش و پرورش، نیروی انتظامی و قوه قضایی از معضلات کشور ما هستند و فکر می کنم اگر این سه ارگان اصلاح شوند، مملکت اصلاح می شود.
