خودی و غیرخودی در موسیقی از نگاه حسین علیزاده
حسین علیزاده معتقد است با گوش دادن به "غمنومه فریدون" می‌توان دستگاه‌های موسیقی ایرانی را یاد گرفت.
ایران آرت: حسین علیزاده ردیف‌دان، آهنگ‌ساز، پژوهش‌گر، نوازنده تار و سه‌تار چندی پیش آلبوم صوتی "غمنومه فریدون" را با حضور پیمان قدیمی، نویسنده و کارگردان این اثر، نیما دهقانی، حبیب رضایی، صابر ابر، فرهاد فزونی را توسط نشر "جوان" منتشر کرد.
او درباره همکاری خود با این پروژه گفت: اگر کاری باشد که در من وسوسه همکاری ایجاد کند، در آن پروژه همکاری می‌کنم. فرقی نمی‌کند، می‌تواند در زمینه فیلم باشد. گاهی کارگردان‌ها معروف نبوده‌اند، اما من موضوع را دوست داشتم و همکاری کردم و همین‌طور برعکس. این بیشتر برمی‌گردد به سلیقه و جنس موسیقی که متناسب با نوع کارم انتخاب درستی داشته باشم.
وی افزود: "غمنومه فریدون" نوشته یک جوان سی‌وچندساله است، اما او کوهی از شناخت و تجربه در ذهن دارد. متن را پسندیدم و همکاری شکل گرفت. پیشنهادهایی داشتم که موسیقی نقش بیشتری داشته باشد و تنها در متن نباشد بلکه وارد قصه شود و این اتفاق افتاد. من کار خودم را انجام می‌دهم و منتظر بازخورد و تشویق نبوده‌ام، گرچه مردم همیشه لطف داشته‌اند. هیچ‌وقت با شک و تردید کار نمی‌کنم.
او ادامه داد: با تمام احترامی که برای مردم قائل هستم اما ممکن است سلیقه مردم آن چیزی نباشد که من برای آفرینش در نظر دارم. من فکر می‌کنم می‌شود سلیقه مردم را ارتقا داد. تمام انگیزه از افرادی گرفته می‌شود که شناخت دارند نه افرادی که به موسیقی تنها به‌عنوان سرگرمی نگاه می‌کنند.
وی همچنین گفت: خاصیت این کار این است که از نظر جمعی یک کار موفق است. من دوست داشتم این کار را انجام دهم و چیزی هم در این زمینه کم نگذاشته‌ام. نظردهی شنوندگان آگاه به نتیجه نهایی کار برمی گردد.
علیزاده تأکید کرد: می‌گویند کار گروهی کردن در ایران سخت است ولی "غمنومه فریدون" نشان داد می‌توان کار گروهی کرد و تا انتها با هم دوست ماند. ما برای این کار هیچ قراردادی باهم نبستیم و بر اساس پیوند دل‌هایمان پیش رفتیم. آنچه دورهم جمع‌مان کرد نه قرارداد که پیوند احساس و عاطفه بود.
این نوازنده در بخش دیگری از صبحت هایش نیز گفت: این اثر، خودش ساز بندی‌اش را به من دیکته کرد. وقتی به این اثر گوش می‌کنید، متوجه می‌شوید که در قسمت‌هایی از موسیقی تعزیه استفاده‌شده است و بخش‌هایی که حالت رزمی دارد شبیه به موسیقی زورخانه است. ما هیچ‌چیز غیرخودی در موسیقی این اثر نداریم و معتقدم با گوش دادن به "غمنومه فریدون" می‌توانید دستگاه‌های موسیقی ایرانی را یاد بگیرید.
