یعنی پس از چهار دهه مشکلی به نام برپایی کنسرت نداریم ؟!

بیش از سه ماه از آغاز ناآرامی‌ها در کشور می‌گذرد؛ وضعیتی که بیش از هر دوران دیگری، بخشی از فضای هنری را دچار واکنش و توقف کرد.

در این سکون، همانند آنچه در دوران کرونا شاهد بودیم، لغو کنسرت‌ها هرچند برگرفته از واکنش اهالی موسیقی به اتفاقات جامعه بود اما ضربه مهلکی بر اقتصاد موسیقی وارد آورد

حال در شرایطی وزیر ارشاد خواهان اجرای کنسرت‌ها و رخدادهای هنری به صورت نامحدود و عادی شده که جامعه هنری در چهار دهه، مشارکت هنری آزاد و معمولی می‌خواست و شاید یکی از چندین دلخوشی و خواسته جوانانی که امروز معترض تعریف می‌شوند اجرا یا حضور آزادانه و بی‌دغدغه در همین رویدادهای هنری بود. چند نسل با آن خاطرات نه‌چندان خوشایند طبیعی است که امروز نسبت به تن دادن به خواسته وزیر ارشاد اکراه داشته باشند .

بماند که انتظار می‌رود وزیر ارشاد به این نکته نیز توجه کند که کنسرت، بازی فوتبال نیست که بتوان بدون تماشاگر برگزارش کرد و حضور بدون محدودیت تماشاگر با فکر و فعل کنونی جریان قدرت یعنی نقض ادعای وزیر محترم ارشاد!

با این حال بسیاری از هنرمندان بر این باورند که توقف در ذات هنر نیست؛ چراکه ماهیت فرهنگ و هنر جاری بودن و لازمه و پایه و اساس تفکر در یک جامعه است. با این حال به نظر می‌رسد تولید و اجرای هنر و به طور خاص موسیقی تا زمان ایجاد فضایی مناسب‌تر و تسهیل آرامش مخاطبان، دورنمایی مبهم داشته باشد...

پایان مطلب خبرآنلاین