حسین زمان: نامه ممنوعیتم را لاریجانی امضا کرد/ هنرمند باید از درد مردم بگوید

حسین زمان که از خوانندگان نسل اول موسیقی پاپ در سال‌های پس از انقلاب بود ضمن یادآوری ماجرای ممنوعیت صدایش در صدا و سیما، از وظیفه‌ای که هنرمند در قبال جامعه دارد سخن می‌گوید.

ایران آرت: حسین زمان هنرمند شناخته شده، موسیقی پاپ ضمن انتقاد از نگاه‌های محدودکننده به مقوله هنر به سایت دیده‌بان ایران گفت: هنرمند نمی‌تواند به بهانه اینکه «سیاست زدگی» چیز بدی است دچار خود سانسوری شود و تن به «عافیت طلبی» و «محافظه کاری» بدهد.

بخش.هایی از صحبت‌های حسین زمان در این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:

** سالهای اولیه محرومیت افرادی همچون من، به دلیل فعال نبودن رسانه‌ها در فضای مجازی، کار برای ما سخت بود چون رساندن صدایمان به مردم مشکل بود؛ به خصوص برای امثال من که نه ترانه‌هایم از صدا و سیما پخش میشد و نه برای هفده سال اجازه اجرای زنده داشتم.

** البته باید تأکید کنم ممنوعیت پخش آثار من از صدا سیما، خواسته خودم بود و با استقبال صدا و سیما نیز روبرو شد. آقای لاریجانی طی یک دستور مکتوب به همه شبکه های رادیویی و تلویزیونی پخش آثار من را ممنوع کرد و این دستور از آن زمان تا کنون پا برجاست. 

** قطعا ممانعت از کنسرت‌ها و پخش نشدن ترانه ها از صدا و سیما به من لطمه بزرگی زد ولی اصلا پشیمان نیستم زیرا حاضر نبودم یک خواننده سفارشی و فرمایشی باشم و دوست نداشتم با مجموعه‌ای که مردم برایش هیچ اهمیتی ندارد همکاری نمایم تا بتوانم شهرت کسب نمایم.

** این سیاسی به هنر نگاه کردن باید تفهیم شود. من معتقدم از مهم‌ترین وظایف هنرمندان آشنایی با واقعیت‌های تلخ و شیرین جامعه و بیان زیبای آن واقعیت‌ها به زبان هنر است. چون واقعیت‌های موجود در جامعه درگیر با سیاست هستند بنابراین هنرمند نمی‌تواند به بهانه اینکه «سیاست زدگی» چیز بدی است دچار خود سانسوری شود و تن به «عافیت طلبی» و «محافظه کاری» بدهد.

** درد های مردم را نیز باید شناخت. فقر،  فقدان آزادی های به حق چه فردی و چه اجتماعی،  بیعدالتی و...  از واقعیت های تلخ جامعه هستند که گریبان مردم را گرفته اند؛ وظیفه هنرمندان ایجاب می‌کند در چنین شرایطی در کنار مردم بایستند و بخشی از آثار خود را صرف بیان دردهای مردم نمایند.

** می‌دانم چنین رفتاری از سوی یک هنرمند هزینه سنگینی دارد و خود آن را تجربه کرده‌ام اما ما لباسی به تن کرده‌ایم که تعهد آور است و باید هزینه های آن را نیز پرداخت نماییم.