موسیقی راک و شیطان‌پرستی؟/ واکنش راک‌استار ایرانی به هجمه‌ها/ خوانندگان کلیپ‌های هنجارشکن در دنیای واقعی تشنج می‌کنند
شهاب صادقی می‌گوید: قطعا بسیاری از هنرمندانی که با گریم‌ها و چهره‌های وحشتناک و رفتارهای هنجارشکن در مقابل دوربین‌ها قرار گرفته‌اند در دنیای واقعی احتمالا اگر یک جنازه خونی ببینند دچار تشنج بشوند.
ایران آرت: شهاب صادقی (متولد ۱۳۶۲) از هنرمندان جوان عرصه موسیقی در سبک راک است. وی قراربود اسفند سال گذشته تازه ترین کنسرت خود را در تهران برگزار کند؛ اما شیوع ویروس کرونا مانع از آن شد. این هنرمند تحصیلات خود را تا مقطع فوق لیسانس مهندسی عمران ادامه داده و تا سی سالگی در رشته تحصیلی خود مشغول به کار بود و موسیقی را آماتور و خودآموخته دنبال کرده است.
وی در پانزده سالگی با موسیقی راک آشنا می شود و نواختن گیتار را خودآموز آغاز می‌کند، در سال ۱۳۸۱ اولین کنسرت خود را در دانشگاه علم و صنعت روی صحنه می‌برد. او در بیست و پنج سالگی کنسرت کوچکی را در یکی از سالن‌های تهران برگزار می‌کند اما حس و حال این کنسرت کوچک چنان شوریدگی و شیدایی را در این هنرمند ایجاد کرد که باعث شد پنج سال کشمکش روحی و ذهنی را تجربه کند و در نهایت در سی سالگی به این نتیجه می‌رسد که به صورت حرفه ای موسیقی راک را دنبال کند.
این هنرمند به واسطه ذهنیت زیبایی شناختی خود گرایش خاصی به موسیقی‌های ملودی محور همراه با ترانه در سبک راک پیدا و با توجه به این ذهنیت و سلیقه شخصی، سبک آلترناتیو راک را به عنوان سبک اصلی خود انتخاب می‌کند.
گفت‌وگوی این موزیسین با خبرگزاری ایرنا را در ادامه می‌خوانید:
موسیقی راک برخلاف ذات اصلی خود که به شدت دانش محور و مبتنی بر اصول و قواعد موسیقی است در کشور ما اشتباه معرفی شده. تا جایی که برخی به موزیسین های راک و متال لقب شیطان پرست می‌دهند و همین تفکر باعث شده این سبک‌ها در کشور ما با چالش‌های متعدد و جدی روبرو باشد. علت را چه می‌دانید؟
به نظر من موسیقی راک طیف گستره ای را در بر می‌گیرد از یک سافت راک در یک قاره تا بلک متال های بومی کشورهای اسکاندیناوی همه و همه بین مردم با یک نام شناخته می‌شوند. حال در یک موسیقی با این طیف گستره در جهان در برخی نقاط کلیپ‌هایی عموما تجاری توسط تولیدکنندگان و شرکت‌ها به قصد جذب حداکثری مخاطب مخصوصا طیف نوجوان و زیر بیست سال به عنوان مخاطبان اصلی این شاخه‌های خاص از برخی صحنه های بدعت گریز و خلاف عرف جامعه استفاده می‌شود تا روحیه سرکش مخاطب خود را به سمت خود سوق بدهند. نباید فراموش کرد این کلیپ‌ها و نمادهای مورد استفاده در آن‌ها صرفا برای جذب حداکثری مخاطب توسط تولید کننده و سرمایه گذار استفاده می‌شود. این تصاویر و نمادها محصول یک نگاه تجاری است و کمترین سنخیتی با حقیقت ذاتی و اصالت ایدئولوژیک این موسیقی ندارد.
یعنی عرضه بر مبنای تقاضا به قصد سود بیشترمدیریت شده اما در جوامعی مانند کشور ما این روند باعث سوءتفاهماتی در برداشت‌ها شده است؟
بله. البته این اتفاقات فقط روی طیف خاص و کوچکی از این موسیقی افتاده است و قطعا بسیاری هنرمندانی که با گریم ها و چهره های وحشتناک و رفتارهای هنجارشکن در مقابل دوربین ها قرار گرفته‌اند در دنیای واقعی احتمالا اگر یک جنازه خونی ببینند دچار تشنج بشوند.
در زمانی که اکثر کنسرت‌های راک و موسیقی‌های جریان فرعی با محدودیت صدور مجوز روبرو بودند دائم کنسرت‌های مجوزدار برگزار کردید. علت این امر چه بود؟ صراحتا می‌پرسم از رانت‌های خاصی استفاده کردید؟
حقیقت امر اینست من جزء هنرمندانی بودم که بیش از دیگران با سختی اخذ مجوز از نهادهای گوناگون روبرو بودم. چون بیش از دیگران کنسرت داشتم بیش از دیگران مراحل اخذ مجوز از نهادهای گوناگون را طی کردم. بسیاری همکاران من برای اخذ مجوز اقدام می کنند و با اولین مخالفت از کنسرت صرف نظر می کنند اما من به خاطر اصرارم برای برگزاری کنسرت بیش از دیگران هم نه شنیدم و هم دست از تلاش بر نداشتم. از طرفی من با تمام اعتقادم پذیرفتم در ایران کشوری با قوانین و عرف‌های خاص خودش زندگی می‌کنم و هرگز سعی نکردم فعالیتی خارج از عرف و قوانین جامعه و بدون کسب مجوز انجام بدهم. شاید همین امر باعث شد کمتر در حاشیه قرار بگیرم. چون از حاشیه ها و قانون شکنی ها بیزارم.
آیا هنوز هم مراحل اخذ مجوز از دفتر موسیقی و سایر نهادها همان اندازه سخت است؟
خوشبختانه خیر. در روند اخذ مجوز به گواهی آمارهای منتشره از سوی روابط عمومی معاونت امور هنری وزارت ارشاد چند سالی است شاهد بازتر شدن فضا هستیم و شرایط اخذ مجوز در دولت فعلی بسیار تسهیل شده است.
پدر شما خلبان نظامی بود و طبیعتا نحوه تربیت شما بسیار بر پایه مقررات و نظم سختیگرانه استوار بوده، ایا انتخاب موسیقی راک که نوعی از موسیقی اعتراضی است به نوعی بخاطر اعتراض ما به این مقررات سختگیرانه بوده؟
من به شخصه هرگز موسیقی راک را با دیده اعتراضی نه شنیده ام و نه انتخاب کرده ام. آنچه در موسیقی راک همیشه جذاب بوده و هست هیجان و ریتم های تند جاری در این موسیقی است. من شخصا فرد ارامی هستم پس گوش دادن به نوعی از موسیقی که قادر باشد هیجانات و احساسات درونی مرا برانگیخته و حتی تخلیه کند بسیار لذت بخش بوده، هست و خواهد بود.
درست است که خانواده من به شدت مقرراتی بوده اما والدین من هرگز فرهنگ را فدای مقررات سخت نکردند. یعنی وقتی دیدند من به قول معروف بچه درسخون سر بزیر اوقات فراغت خود را به جای اینکه در خارج ازخانه سپری کنم در خانه مشغول موسیقی هستم به جای مخالفت اتفاقا کاملا مرا حمایت کردند.
