حسین زمان: آهنگ‌های امروز را ۲۰ سال پیش می‌خواندی محاکمه می‌شدی
حسین زمان می‌گوید شرایط نسبت به گذشته فرق کرده است و حالا ممیزی بیشتر برای کارهایی است که اعتراضی یا رنگ و بوی اجتماعی داشته باشد.
ایران آرت: مهندس مخابرات سال‌های جنگ که حالا به‌عنوان یکی از نسل اولی‌های موسیقی پاپ ایران بعد از انقلاب شناخته می‌شود، همزمان با شروع جنگ، تحصیلات خود را در آمریکا رها کرده و برای جنگ به ایران آمده بود. هنوز هم می‌گوید اگر جنگی شود که استقلال ایران در خطر باشد برای رفتن به خط اول مبارزه آماده است. محاصره یا به معنای دیگر قرنطینه را در زمان جنگ تجربه کرده، پس از آن آثارش تا ١٧سال به نوعی قرنطینه را تجربه کرد و این روزها هم کرونا او را مجبور به خانه‌نشینی کرده.
حسین زمان در این روزها نجاری را-که همیشه آرزویش را داشته- یاد می‌گیرد، کتاب می‌خواند و کارنامه کاری‌اش در زمینه موسیقی را زیرورو می‌کند تا به قول خودش "اشتباهاتش را اصلاح" کند: "باید به زندگی در سایه کرونا عادت کنیم و شاید تا یک یا حتی دو‌سال دیگر ادامه داشته باشد."
بخش‌هایی از گفتگوی این خواننده با روزنامه شهروند را در ادامه می‌خوانید:
صداوسیما فرکانس‌هایش را به مخابرات بدهد
خواننده پاپ نسل اول بعد از انقلاب از ایده برگزاری کنسرت‌ها و اجرای تئاترها برای مردم در خانه حمایت می‌کند اما به شرطی که کیفیت نمایش آثار افزایش پیدا کند و البته به دلیل رشته تحصیلی‌اش به راه آن هم وارد است. می‌گوید سال‌هاست بر سر فرکانس‌های ٨٠٠ و ٩٠٠ مگابایتی که در اختیار صداوسیماست، دعواست و سازمان کوتاه نمی‌آید: "این فرکانس‌ها برای پخش آنالوگ در گذشته بوده است در صورتی که حالا برنامه‌های صداوسیما از طریق سیستم دیجیتال پخش می‌شود و در این شرایط حاضر نیست فرکانس‌ها را در اختیار نهاد دیگری قرار دهد و این در مقابل رفاه مردم است. اگر این فرکانس‌ها برای استفاده منصفانه در اختیار مخابرات قرار گیرد، مشکل سرعت اینترنت، پهنای باند و کیفیت تصاویر آن رفع خواهد شد." در ادامه حسین زمان، بحث انتقال کانال‌های تلویزیونی را به بخش خصوصی و پخش این برنامه‌ها از طریق این کانال‌ها پیش می‌کشد: "هنرمندان می‌توانند کارشان را در کانال ها عرضه کنند و حتی آن به فروش برسانند و به آنها سوبسید داده شود، در این‌صورت هم مشکلات معیشتی آنها تا حدی برطرف می‌شود و هم مردم سرگرم می‌شوند."
از یاد نرفته بودم
حسین زمان سال گذشته سرانجام پس از ١٧سال دوری اجباری از فعالیت حرفه‌ای موسیقی، از رفع محدودیت‌هایش گفت و اینکه قرار است کنسرت برگزار کند. کنسرت در نخستین هفته مرداد ماه‌سال ٩٨ در برج میلاد در دو سانس برگزار شد اما کرونا کنسرت‌های بهمن و اسفند او را در شهرستان‌ها لغو کرد. "پیش‌بینی بسیاری از بازگشت من، این بود که از یادها رفته‌ام و در کنسرت مخاطبی ندارم اما همان اجرای برج میلاد در دو سانس نشان داد که این‌طور نیست و سالن پر شد. همه مخاطبانم آمدند. اجرایی که کوتاه بود اما برای ارتباط با مخاطبانم فرصتی شد و حالا هم نمی‌دانم آیا دوباره نصیبم می‌شود یا نه؟ البته در سال‌هایی هم که ممنوع‌الکار بودم از موسیقی دور نبودم و درحال جمع‌آوری ترانه بودم. با هزینه و امکانات شخصی هم چند کار تولید کردم تا از یاد نروم اما به لحاظ حرفه‌ای نمی‌توانستم تولیدی داشته باشم." حسین زمان از آن دسته از هنرمندانی بود که همیشه در ترانه‌هایش نیم نگاهی به مسائل اجتماع خود داشت و همین موضوع دردسرهایی برایش رقم زد: "میگفتند چرا در کنسرت‌هایت حرف می‌زنی؟ چرا مصاحبه می‌کنی؟ تو فقط بخوان. اما من فکر می‌کنم باید به اعتقاداتم پایبند باشم و گرنه فرمایشی کار می‌کردم و با درآمدش برج می‌ساختم اما حتی همین حالا هم برای ساخت یک ویدیو کلیپ لنگم."
موسیقی پاپ واقعی در دهه ٥٠ جا مانده بود
او به همراه افرادی چون علیرضا عصار، محمد اصفهانی، قاسم افشار و خشایار اعتمادی جزو نخستین خوانندگانی بودند که پس از انقلاب در ایران موسیقی پاپ کار کردند اما پس از مدتی به حاشیه رفتند. "حدود ٢٤سال پیش ما چند نفر موسیقی پاپ را دوباره زنده کردیم. باور ما این بود که موسیقی پاپ واقعی در دهه٥٠ جا مانده است و می‌خواستیم آن را دوباره شکوفا کنیم. تقریبا تا‌سال ٧٩ هم موفق بودیم، شرایط مجوز و ممیزی خیلی سخت بود، برای کنسرت‌های شهرستان مشکلات زیادی داشتیم و اگر ترانه‌ها کمی رنگ و بوی عاشقانه یا فضای اجتماعی داشت، رد می‌شد. داشتیم به سمت تعالی حرکت می‌کردیم اما یکدفعه همه چیز خراب شد و انگار عزم و اراده‌ای هم برای آن وجود داشت. میگفتند، موسیقی را نمی‌توانیم از بین ببریم اما می‌توانیم موسیقی را با موسیقی از بین ببریم و همین کار هم شد. اگر آثار حال حاضر در گذشته برای مجوز به ارشاد می‌رفت، تهیه‌کننده و خواننده‌اش محاکمه می‌شد اما حالا ممیزی بیشتر برای کارهایی است که اعتراضی یا رنگ و بوی اجتماعی داشته باشد. همین حالا یکی دو کار من، همین مشکل را پیدا کرده است. آثار مبتذل و بی‌ارزشی که تنها به هنر موسیقی لطمه می‌زنند به راحتی مجوز می‌‌گیرند و ذائقه موسیقایی مردم را تغییر می‌دهند درحالی‌که برهم زدن این فضا توسط هنرمندان سال‌ها زمان خواهد برد." او معتقد است که این روزها کلام و موسیقی در بدترین دوره تاریخ موسیقی ایران قرار دارد.
ترانه‌هایم را به نفع افراد نیازمند منتشر می‌کنم
چند وقت پیش این خواننده در صفحه اینستاگرام خود نوشت که قصد دارد آثار جدیدش را به نفع افراد نیازمند به فروش برساند: "این چند وقت که شرایط کنسرت مهیا نبود تصمیم گرفتم پنج مورد از آثارم را به تدریج منتشر و به جایش شماره حساب خیریه‌ای معتبر و فعال در زمینه کرونا را اعلام کنم تا افراد در صورت دانلود مبلغی را برای کمک واریز کنند. همچنان هم این تصمیم را دارم و به محض دریافت مجوز چنین کاری را خواهم کرد."
