فریدون شهبازیان: موسیقی ایرانی به تکرار افتاده است / از مخالفان سرسخت موسیقی پاپ هستم
فریدون شهبازیان گفت: باید بگویم با وجود آن‌که سال‌ها پیش موسیقی پاپ را سروسامان دادم و حامی آن بودم اما اکنون از مخالفان سرسخت موسیقی پاپ هستم.
ایران آرت: ارکستر ملی ایران به رهبری فریدون شهبازیان و رهبر میهمان آقاوردی پاشایف در سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر با اجرای بسیار خوبی روی صحنه رفت، برنامه‌ای که با استقبال کم نظیری همراه بود. به گفته فریدون شهبازیان، برگزاری این اجرای مشترک و اتفاق فرهنگی مربوط به کنسرت ارکسترملی ایران درهفته فرهنگی ایران درجمهوری آذربایجان بود؛ برنامه‌ای که با حضورسید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درشهرهای باکو و گنجه برگزارشد؛ استقبال بسیار خوب از این برنامه و مورد توجه قرار گرفتن آن در نگاه دانشجویان، اساتید موسیقی و رهبران ارکستر سبب شد "آقاوردی پاشایف" رهبرارکسترملی آذربایجان برای یک اجرای مشترک درایران اظهارتمایل داشته باشد، بنابراین از ایشان دعوت به عمل آمد و این برنامه در دو بخش موسیقی ملی ایران و موسیقی ملی آذربایجان در شامگاه چهارشنبه 24 بهمن ماه در تالار وحدت برگزار گردید.
فریدون شهبازیان حدوداً سه سالی است که سکان رهبری ارکستر ملی ایران را برعهده دارد و طی این مدت زمان هر سال، ارکستر ملی ایران درافتتاحیه جشنواره موسیقی فجر حضور داشته است. در ادامه بخش‌هایی از گفت‌و‌گوی ندا سیجانی خبرنگار روزنامه ایران با فریدون شهبازیان موسیقیدان، آهنگساز و رهبر ارکسترملی ایران را می‌خوانید:
سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر با حضورآقای شاهین فرهت و تأکید بر اجرای آثار آهنگسازان ایرانی کمی متفاوت تراز سال های گذشته برگزار شد، نظر شما دراین باره چیست؟ چرا آهنگسازان ایرانی همکاری کمتری با ارکسترملی ایران دارند؟
تأکید آقای شاهین فرهت براجرای آثار آهنگسازان ایرانی بود، اما ارتباط گرفتن با آهنگسازان واستفاده از آثار آنها پروسه ای زمانبر بود که متأسفانه آن طورکه باید و شاید انجام نگرفت در حالی که می‌توانستیم از آثار بسیاری از آهنگسازان مطرح سرزمینمان که مورد توجه مردم بوده و هستند استفاده کنیم ولی متأسفانه این اتفاق میسرنشد.اما درخصوص این‌که چرا آهنگسازان ایرانی آثارشان را دراختیار ارکسترملی قرار نمی‌دهند باید بگویم اینطور نیست؛ در سه سال گذشته بیش از 100 اثر از آثار آهنگسازان را برای اجرا در ارکستر ملی گرد‌آوری کردیم و تا آنجا که در توان بنده بوده تلاش کردم با آهنگسازان رابطه برقرارکنم و از آثارشان استفاده کنیم اما جای تأسف است که در مهمترین و بزرگترین فستیوال موسیقی کشور این اتفاق این‌گونه انجام نگرفت.
به نظر شما با گذشت بیش از سه دهه از جشنواره موسیقی فجر آیا بزرگترین فستیوال موسیقی ایران توانسته به موفقیت برسد؟
البته سال‌های ابتدایی جشنواره موسیقی فجر بسیار پربارتر بود و از کشورهای مختلف، دعوت‌های بسیار خوبی صورت می‌گرفت. در آن سال‌ها من داور جشنواره موسیقی فجر بودم و گروه‌های داخلی خوبی هم شرکت داشتند اما به دلیل بودجه‌های اندک و عدم حمایت مسئولان فرهنگی آرام آرام جشنواره تنزل پیدا کرد.
برخی از آثار موسیقی ایران در ارکسترسمفونیک تهران اجرا شده یا می‌شود، آیا ارکستر ملی ایران هم می‌تواند آثار موسیقی کلاسیک رااجرا کند؟
بله. تمامی کارهایی که برای ارکستر ملی یا سمفونیک تعریف شده و نوشته شده است درهر دو ارکستر قابل اجرا است منتهی باید دید آیا ارکستر‌ها توانایی اجرای این کارها را دارند! ما نیز در ارکستر ملی ایران تصمیم داریم درآینده نزدیک برخی از آثار آهنگسازان موسیقی کلاسیک را با ارکستر ملی اجرا کنیم.
فریدون شهبازیان از آهنگسازان شناخته شده و بزرگ موسیقی پاپ است و آثار بسیار و ماندگاری از خود به جای گذاشته است، سؤال این است با وجود تخصص و تبحر در این کار چرا هیچ گاه نخواستید برای موسیقی پاپ یک ارکستر تخصصی تشکیل بدهید تا این ژانر از موسیقی سروسامان یابد و از بلاتکلیفی خارج شود؟
باید بگویم با وجود آن‌که سال ها پیش موسیقی پاپ را سروسامان دادم و حامی آن بودم اکنون از مخالفان سرسخت موسیقی پاپ هستم. درحال حاضر آثار اجرا شده موسیقی پاپ بشدت نازل و بی‌هویت است و صدمات فراوانی به موسیقی ملی و اصیل ایران وارد می‌کند. این موسیقی تنها جنبه مالی و سرگرم کننده دارد و به عنوان موسیقی پاپ اجرا و منتشر می‌شود. باید بدانیم علاوه بر موسیقی در این رابطه ادبیات بالنده ایران هم آسیب می‌بیند، امیدوارم مسئولان فرهنگی از وارد شدن این لطمه به موسیقی ایرانی ممانعت کنند چرا که با ادامه این کار موسیقی ایران هویت اصلی خود را رفته رفته از دست خواهد داد.
شرایط و اوضاع موسیقی سنتی یا بهتر است بگوییم موسیقی اصیل ایرانی را چگونه می‌بینید؟
موسیقی ایرانی هم به تکرار افتاده و این برای کشوری که مهد تمدن و فرهنگ است و موسیقی آن سابقه کهن دارد جای تأسف است. موسیقی ایران دارای یک گنجینه بزرگ چون ردیف و موسیقی محلی و مقامی است که می‌تواند راهگشا و دستمایه آهنگسازان باشد اما متأسفانه علمی که لازمه آن است وجود ندارد تا با بهره بردن از مبانی موسیقی جهانی به موسیقی نواحی و ردیف ما قوت ببخشند؛ حال باید دید درآینده چه اتفاقی خواهد افتاد.
