یارانه دادن به نویسنده گدا پروری است/ روحانی حرف خوب می زند اما در عمل کاری نمی کند
ضیاء موحد با بیان اینکه ممیزی بعضیها را از نوشتن ساقط کرده است، میگوید: دست کشیدن از نوشتن برای نویسنده در حکم مرگ است.
ایران آرت: این شاعر و منطقدان درباره مطالبات اهل قلم از مسئولان فرهنگی گفت: رفع ممیزی از همه مطالبات اهل قلم مهمتر است. من نویسندهای را دیدم که واقعا از حال او متأثر شدم. این نویسنده به دلیل اینکه داستانهایش در ارشاد مانده بود و مجوز نمیگرفت، از نوشتن دست کشیده بود، حال بدی داشت و در وضعیت بسیار عجیب پژمردگی به سر میبرد.
او درباره ممیزی آثار خودش نیز گفت: درباره ممیزی آثار خودم موارد اندکی بوده که آنها را رفع کردهام؛ چون من فعال سیاسی نیستم. کار من شعر، نقد شعر و فلسفه و منطق است. در حوزه شعر هم با اینکه معتقدم هر کار فرهنگی ذاتا سیاسی است اما شعاری عمل نکردهام؛ آنگونه که بگویم پاسبان بیا من را بگیر. در کارهایم مسائل سیاسی کلی هستند نه به صورت خیلی صریح و عریان.
موحد ادامه داد: چند بار روی چند کلمه از شعرهایم حساسیت نشان دادند که برایم خیلی عجیب بود. مثلا نوشته بودم "در آغوش"؛ کسی از اسب میافتد و کسی او را در آغوش میگیرد. اما به این ایراد گرفته بودند و من گفتم خب چه بنویسم؟ بگویم "او را در کنار گرفت"؟
او درباره سیاستگذاریهای دولتهای یازدهم و دوازدهم در حوزه فرهنگ نیز گفت: آقای روحانی حرفهای خوبی میزند ولی در مقام عمل، کاری برنمیآید. وقتی بخواهیم همه راضی باشند، این باعث میشود که هیچکس راضی نباشد.
این شاعر همچنین درباره حمایتهایی که باید از اهل قلم صورت بگیرد، گفت: احتمالا حمایت باید به این صورت باشد که اگر نویسندهای کتاب قابل انتشاری داشت برای چاپ این کتاب از او حمایت شود. دادن یارانه در شأن نویسنده و شاعر نیست؛ نوعی گداپروری است.
او سپس درباره کپیرایت و مشکلاتی که این موضوع در مسیر کار اهل قلم قرار داده است، اظهار کرد: بعضی از قوانین بینالمللی است و باید آنها را رعایت کرد. ما در خیلی از مواقع این قوانین را رعایت نمیکنیم، مثل تسخیر سفارتخانه که خلاف قاعده است. ضرر اینگونه اقدامات خیلی بیشتر از نفع آنهاست. آنقدر که از این ماجرا ضرر میکنیم هیچ نفعی نمیبریم. با این کارها به منافع خودمان ضربه میزنیم.
موحد همچنین با اشاره به چاپ دوم کتاب «آوازهای آبی» شامل گزیدهای از شعرهایش با ترجمه انگلیسی، در اینباره توضیح داد: این کتاب سال ۶۹ برای بار اول به صورت دوزبانه منتشر شد. هفته قبل این کتاب تجدیدچاپ شد منتها در این تجدیدچاپ از عبارت ویراست دوم برای کتاب استفاده کردیم. ویراست دوم به این معنی است که برخی از شعرها تغییر کردهاند که اینگونه نیست. تنها مقدمه انگلیسی کتاب تغییر کرده است و کمی آن را بهتر کردم؛ نثر آن را قویتر کردم. همچنین در چاپهای قبلی ترجمه هر شعر در مقابل شعر فارسی قرار داشت که این مشکلاتی را برای فرنگیها ایجاد کرده بود؛ بنابراین در چاپ جدید متن انگلیسی شعرها و اصل شعرها به صورت جداگانه آمده است.