روایت اما داناهیو از موفقیت رمان "اتاق"/ نباید انتظار داشت همه کتاب‌ها پرفروش شوند
داناهیو درباره پرفروش شدن رمان "اتاق" و نیز رمان جدیدش که "کشیدن ستاره‌ها" نام دارد صحبت کرد.
ایران آرت: اما داناهیو، نمایش‌نامه‌نویس، تاریخ‌نگار ادبی و رمان‌نویس ایرلندی مقیم کانادا اولین بار با انتشار رمان اتاق در سال 2010 به شهرت رسید و با این کتاب به فینال جایزه ادبی من بوکر در آن سال راه یافت. بعد از فینالیست‌‌شدن داناهیو در جایزه بوکر رمان اتاق در اکثر کشورهای جهان ترجمه و منتشر شد و بعد از آن نیز جوایز بسیاری را کسب کرد.
داناهیو در داستان اتاق مخاطب خود را به دنیای کوچکی می‌برد که سرشار از لحظه‌های تلخ و شیرین، ترس و امید است که از زبان پسربچه‌ای 5ساله روایت می‌شود. او همراه مادرش در یک اتاق 10 متری زندگی می‌کند و هیچ درکی از دنیای بیرون ندارد. تمام دنیای پسرک همین اتاق است و همه تصوراتش از دنیا در ابعاد اتاق خلاصه می‌شود.
به گزارش ایبنا، رمان بعدی داناهیو در سال 2020 با عنوان "کشیدن ستاره‌ها" در بازار کتاب آمریکا منتشر شد و حالا نسخه شومیز این رمان روانه بازار کتاب این کشور شده است که روزنامه گاردین به این بهانه گفتگویی کوتاه با این نویسنده موفق صورت داده است. نویسنده اتاق در این گفتگوی مجازی توضیحات مختصری درباره شمای کلی داستان اتاق توضیح داد و گفت: تمام چیزی که می‌خواستم از نگاه یک پسرک کوچک تعریف کنم همان دنیایی بود که او می‌بیند و نه آن اتاقی که ما می‌دانیم.
وی گفت: رمان اتاق را از سال‌ها قبل در ذهن می‌پروراندم و بعد در سال 2008 تصمیم گرفتم آن را روی کاغذ پیاده کنم. ابتدا تصمیم داشتم داستان اتاق را از نگاه دو کودک متولدشده در آن روایت کنم که بعداً از این کار منصرف شدم. ایده نوشتن داستان را شاید از زمان کودکی در سر داشتم؛ ولی در 40 سالگی آن را نوشتم و همیشه از خودم می‌پرسم که این رمان چقدر در زندگی من تغییر و تحول ایجاد کرد. شاید حوادث بعد از اتاق و تبدیل‌شدن آن به فیلم سینمایی و مشغولیت من برای نوشتن فیلمنامه همه این تاثیرهای احتمالی را از بین برده است.
داناهیو در ادامه گفت‌وگویش با روزنامه گاردین به این نکته اشاره کرد که رمان اتاق موجب تغییر سبک او در نوشتن داستان شده است و اینکه همیشه نباید انتظار داشته باشد که داستان‌هایش پرفروش شوند؛ چون در رمان بعدی که در سال 1918 و در شهر دوبلین روی می‌دهد، هیچ حادثه‌ای ربطی به داستان قبلی ندارد و باید این واقعیت را پذیرفت که زندگی همیشه محدودیت‌های خاص خودش را دارد.
