تابعیت نویسنده مشهور پس از چهل سال بازگشت
میلان کوندرا نویسنده سرشناس اهل چک پس از ۴۰ سال زندگی در تبعید، بار دیگر تابعیت زادگاه خود را دریافت کرد.
ایران آرت: پتر درولاک سفیر چک در فرانسه اعلام کرد هفته گذشته با "میلان کوندرا" در آپارتمانش در پاریس ملاقات کرده و مدرک شهروندی جمهوری چک را به او داده است.
"درولاک" این اتفاق را بازگشتی نمادین برای بزرگترین نویسنده جمهوری چک توصیف کرد و توضیح داد "کوندرا" با روی خوش مدارک را دریافت و تشکر کرده است.
به گزارش ایسنا، "میلان کوندرا" که نویسنده برخی از تحسین‌شده‌ترین آثار ادبیات داستانی قرن بیستم میلادی است در سال ۱۹۵۰ به دلیل فعالیت‌های سیاسی از حزب کمونیست اخراج و به چهره‌ای منفور نزد سیاستمداران آن روزگار بدل شد تا این که در سال ۱۹۷۵ از چک‌اسلواکی به فرانسه فرار کرد. در سال ۱۹۷۹ نیز دولت وقت چک‌اسلواکی تابعیت این نویسنده را لغو کرد.
"کوندرا" دو سال بعد از آن تابعیت فرانسوی گرفت و آثارش از "بار هستی" تا "خنده و فراموشی" تا دهه ۱۹۸۰ میلادی در زادگاهش ممنوع بود.
نخستین مجموعه شعر میلان کوندرا با نام "انسان؛ بوستان پهناور" که خوش‌بینی موجود و ادبیات دولتی را مورد انتقاد قرار می‌داد در سال ۱۹۵۳ و دومین و آخرین مجموعه شعر او با نام "تک‌گویی" که در آن رفتارهای انسانی بازنمایی می‌شد، در سال ۱۹۷۵ منتشر شد.
این نویسنده در سال ۱۹۶۰ گزیده شعرهای "گیوم آپولینر" و تحلیلی از آن‌ها را چاپ کرد و در همین سال آموزش ادبیات در دانشکده سینما به عهده او گذاشته شد. نخستین نمایشنامه او نیز با نام "مالکان کلیدها" که به دوران ترس و خشونت هنگام استیلای آلمان می‌پرداخت، در سال ۱۹۶۱ به چاپ رسید.
کوندرا اولین رمانش به نام "شوخی" را در سال ۱۹۶۷ منتشر کرد و در سال ۱۹۷۵ نیز کتاب "خنده و فراموشی" را به چاپ رساند که ترکیب عجیبی از یک رمان، مجموعه داستان کوتاه و تفکرات نویسنده است.
سال ۱۹۸۴ همزمان شد با انتشار رمان "سبکی تحمل‌ناپذیر هستی" که در ایران با نام "بار هستی" هم ترجمه شده است. این رمان محبوب‌ترین کتاب "کوندرا" به حساب می‌آید که به مشکلات یک زوج چک با یکدیگر و دشواری سازگاری با زندگی در چک‌اسلواکی می‌پردازد. در سال ۱۹۸۸، کارگردان آمریکایی "فیلیپ کوفمن" فیلمی از روی این کتاب به همین نام ساخت. با وجود این‌که کوندرا معتقد است رمان‌هایش برای ساخت فیلم مناسب نیستند، اما در ساخت این فیلم به عنوان مشاور همکاری داشت.
در ادامه و در سال ۱۹۹۰ رمان "جاودانگی" از "کوندرا" به بازار آمد که در مقایسه با سایر آثار او، که بیش‌تر تفکرات سیاسی را مطرح می‌کنند، این کتاب از درون‌مایه فلسفی بیش‌تر و عمیق‌تری برخوردار است و مفاهیم جهانی‌تری را در خود می‌گنجاند. او در سال ۱۹۸۷ جایزه ملی اتریش برای ادبیات اروپا را دریافت کرد. همچنین در سال ۲۰۰۰ برنده جایزه بین‌المللی "هاردر" شد. در سال ۲۰۰۷ هم جایزه ملی ادبیات جمهوری چک به این نویسنده تعلق گرفت.
از دیگر آثار معروف او که در ژانرهای ادبی رمان، داستان کوتاه، شعر، مقاله و نمایشنامه نوشته شده‌اند می‌توان به این عنوان‌ها اشاره کرد: "عشق‌های خنده‌دار"، "دون ژوان"، "زندگی جای دیگری است"، "میهمانی خداحافظی"، "والس خداحافظی"، "صاحب کلیدها"، "ژاک و اربابش"، "هیچ‌کس نمی‌خندد"، "آخرین می"، "کلاه کلمنتیس"، "خنده و فراموشی"، "هنر رمان"، "آهستگی"، "وصایای تحریف‌شده"، "هویت" و "جهالت".
آخرین رمانی که از "میلان کوندرا" منتشر شده، "جشن بی‌معنایی" نام دارد که او در سال ۲۰۱۴ و در سن ۸۶ سالگی به نگارش درآورد.
