گفتگو با لیلا سلیمانی / از شام خوردن با چخوف تا الهام گرفتن از آلن پو
نویسنده مشهور اهل مراکش، آنتون چخوف، فیلیپ راث و ویرجینیا وولف را به صرف شام دعوت می‌کند.
ایران آرت: لیلا سلیمانی، نویسنده ۳۷ساله متولد مراکش و برنده جایزه ادبی "گنکور" از کتاب‌ها، نویسنده‌ها و شخصیت‌های داستانی محبوبش می‌گوید.
به گزارش ایسنا، نویسنده کتاب‌های "ادل" و "ترانه شیرین" که در لیست ۱۰ کتاب برتر انتخاب‌شده "نیویورک تایمز" در سال ۲۰۱۸ نیز قرار داشت، اخیرا مصاحبه‌ای با این نشریه انجام داده که متن آن در ادامه می‌آید:
چه کتاب‌هایی را قبل از خواب می‌خوانید؟
مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه "آنتوان چخوف" و "موپاسان". همچنین کتاب "گزارش‌های ژول رنار" که الهام‌بخش من است.
آخرین کتاب بی‌نظیری که خواندید چه بود؟
کتاب "بقایای عشق" نوشته "زرویا شالو". من او را بسیار ستایش می‌کنم. او یک نویسنده منحصربه‌فرد است.
کتاب کلاسیک مورد علاقه‌تان چیست؟
کتاب کلاسیک مورد علاقه من "آنا کارنینا" است. اما "مادام بواری" را هم دوست دارم.
شما نماینده رئیس‌جمهور فرانسه "ماکرون" برای توسعه زبان و فرهنگ فرانسوی هستید. چه کتاب‌هایی با این مضمون به خوانندگان آمریکایی توصیه می‌کنید؟
من کتاب‌های "ماریس کنده" نویسنده بی‌نظیر اهل "گوادلوپ" و یا "الین مابانکو" که در دانشگاه "یو.سی.ال.ای" مشغول به تدریس است و کتاب‌های بی‌نظیری همچون "شیشه شکسته" را نوشته، پیشنهاد می‌کنم.
کدام رمان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس، منتقد، روزنامه‌نگار و یا شاعر را در حال حاضر بیش از همه تحسین می‌کنید؟
"سوتلانا الکسیویچ" ، "تونی موریسون" ، "لیودمیلا اولیتسکایا" ، "علاء الاسوانی"، "ماریس کنده"، "پاتریک مادیانو" و "لارا کاسیچ".
به نظر چه کسی درباره کتاب‌تان بیشتر از همه اعتماد دارید؟
به نظر ناشرم بیش از همه اعتماد دارم.
چه زمانی کتاب می‌خوانید؟
همیشه.
چه چیزی بیشتر از همه شما را در ادبیات تحت تاثیر قرار می‌دهد؟
چیزی که از نظر من در ادبیات جادویی است این است که صدای نویسنده منحصربه‌فرد است، اما در عین حال خواننده احساس می‌کند نویسنده سعی دارد به مفهومش عمومیت ببخشد.
از خواندن چه ژانرهایی بیش از بقیه لذت می‌برید؟ و از چه ژانرهایی دوری می‌کنید؟
من همه چیز می‌خوانم، اما تعجب می‌کنم که طرفدار بزرگی برای ژانر علمی - تخیلی نیستم.
دوست داشتید کدام کتاب را که توسط نویسنده دیگری نوشته شده شما می‌نوشتید؟
"موطلایی" نوشته "جویس کارول اوتس".
کتاب‌های‌تان را چطور دسته‌بندی می‌کنید؟
خدای من! من اصلا آن‌ها را مرتب نمی‌کنم. به شدت به‌هم‌ریخته هستند اما من خوشم می‌آید. مدت زیادی طول می‌کشد تا کتاب مورد نیازم را پیدا کنم و اغلب اوقات کتاب دیگری را که کاملا فراموشش کرده بودم پیدا می‌کنم.
آخرین کتابی که به یکی از اعضای خانواده‌تان پیشنهاد کردید چه بود؟
"رفتار بچگانه" نوشته "ایان مک‌ایوان"
مردم از پیدا کردن چه کتابی در قفسه شما تعجب خواهند کرد؟
"رویاهای ربات" نوشته "آیزاک آسیموف".
قهرمان داستانی مورد علاقه‌تان و شخصیت منفی مورد علاقه‌تان کیست؟
قهرمان‌های من "آنا کارنینا"، " اما بواری" و "تیریز دکیورو" هستند و شخصیت منفی مورد علاقه من "وترن" در یکی از رمان‌های "بالزاک" و یا "ژاور" در کتاب "بینوایان" هستند.
در زمان کودکی چه نوع خواننده‌ای بودید؟ چه کتاب‌های کودکانه و چه نویسندگانی برای شما جذاب بودند؟
من بسیار کنجکاو و عجول بودم. می‌خواستم همه چیز را بخوانم. "ژول ورن" یکی از اولین نویسندگان الهام‌بخش من بود. اما "جک لندن" کسی بود که سبب شد بخواهم خودم نویسنده شوم. "مارتین ادن" یک شگفتی بود.
اگر می‌توانستی رئیس‌جمهور ایالات متحده را ملزم به خواندن کتابی بکنی، آن چه کتابی بود؟ درباره رئیس‌جمهور فرانسه چطور؟
برای هر دو آن‌ها کتاب "افکار" نوشته "پاسکال" و یا "مقالات" نوشته "مونتنی".
اگر قرار باشد یک شام تدارک ببینید ازبین سه نویسنده‌ای که در قید حیات هستند و آن‌ها که نیستند کدام را انتخاب می‌کنید؟
"چخوف"، " فیلیپ راس" و "ویرجینیا وولف".
آیا آخرین کتابی را که قبل از آن‌که تمامش کنید کنار گذاشته‌اید، به یاد دارید؟
کتاب "مرد بی‌خاصیت" نوشته "رابرت موزیل". می‌دانم که این اثر یک شاهکار است ولی برای من بسیار کسل‌کننده بود. کتاب دیگری که تمامش نکردم "خشم و آتش" نوشته "میشل وولف" بود. با این که این کتاب هیجان‌انگیز بود ولی در عین حال بسیار غم‌انگیز بود.
دوست دارید چه کسی زندگی‌نامه شما را بنویسد؟
من برای این کار فقط به خودم اعتماد دارم.
می‌خواهید در آینده چه کتابی بخوانید؟
"داستان‌های هیجان‌انگیز" از "ادگار آلن پو". این اثر الهام‌بخش کتاب بعدی من است.
