خانم نویسنده‌ای که 93 رمان نوشته است
املی نوتومب می‌گوید تاکنون 93 رمان نوشته که از بین آنها تاکنون تنها 27 رمان را منتشر کرده
ایران آرت: املی نوتومب، نویسنده‌ی بلژیکی ساکن فرانسه، در گفت‌وگویی با لو تلگرام به مناسبت انتشار رمانش درباره احساسش نسبت به انتشار اثر تازه‌اش گفته است «مثل ملاقاتی است که به من حس خوبی می‌دهد.»
او گفته است «هر سال بیش از سه رمان مینویسم. امروز نود و سومین رمانم را نوشته‌ام. منتشر کردن یکی از این رمان‌ها در تاریخ مشخصی در سال مانع از آن می‌شود تا با واقعیت موجود در ارتباط باشم.»
به گزارش ایبنا، 27امین رمان نوتومب را مثل سایر رمان‌های این نویسنده پرکار انتشارات معروف آلبن میشل روانه بازار کرده است. در این رمان یک همسر وفادار، یک شوهر غایب و دختر ساکت‌شان درگیر ماجرایی می‌شوند که آمیزه‌ای از عشق و نفرت و جاه‌طلبی و انتقام و تقلب است.
ایده رمان تازه نوتومب بر اساس این منطق است که «شخصی که دوست می‌دارد همیشه قوی‌تر است». نوتومب در پاسخ به این سؤال که این ایده تازه از کجا آمده است می‌گوید «این جمله در تضاد با این باور عمومی است که می‌گوید دوست داشتن، شخص را در موضع ضعف قرار می‌دهد. واضح است که عشق، ارتباطی آشکار با قدرت دارد. در بخش اول رمانم، شخص قربانی است اما به محض اینکه با واقعیت روبه‌رو می‌شود تغییر رفتار می‌دهد و نیرو و قدرت می‌گیرد.»
این نویسنده فرانسوی‌زبان که اکنون 51 ساله شده است می‌گوید «برای منی که حالا 51 ساله هستم داستان‌های عاشقانه‌ام طولانی‌تر از داستان‌هایی بوده‌اند که در نفرت و بیزاری به سر برده‌ام.»
املی نوتومب در این گفت‌وگو درباره ارتباطش با مخاطبان آثارش گفته است «من با دست مینویسم و به حدود 20 نامه در روز پاسخ می‌دهم. اگر به طبقه پایین بروم دیگر نمی‌توانم وارد دفتر کارم شوم که پر از نامه است. از کامپیوتر چیزی سر در نمی‌آورم. هیچ یک از این نامه‌‌نگاری‌ها مثل یکدیگر نیستند.»
او گفته است «خوشبختانه توانسته‌ام رابطه همدلانه زیبا و شناختی منحصر به فرد از هر کدام از مخاطبانم داشته باشم، افرادی که هرگز در زندگی‌ام ملاقات‌شان نکرده‌ام. اما آنها را مثل انگشتان دستم می‌شناسم، انگار که با آنها زندگی کرده باشم. در واقع آنها مرا از غنا و شکوه زندگی خود سیراب می‌کنند.»
نویسنده رمان «سفر زمستانی» درباره‌ی تمایلش برای اقتباس سینمایی یا تلویزیونی از رمان‌هایش از یک مثال روزمره استفاده کرده و گفته است «برای من مثل موقعیت مادرزنی است که می‌بیند بچه‌هایش ازدواج می‌کنند و صاحب بچه می‌شوند. اوایل نسبت به داماد احتمالی احساس نفرت داشتم؛ اما بعدها قانع شدم و به یک مادرزن ایده‌آل تبدیل شدم. دستان دخترم را به تو می‌دهم و امیدوارم که بچه‌های زیبایی را به دنیا آورید. و از این‌جا به بعد دیگر به من مربوط نمی‌شود.»
رمان‌های «سفر زمستانی» با ترجمه بنفشه فریس‌آبادی، «آنته کریستا» با ترجمه محبوبه فهیم‌کلام، «خرابکاری عاشقان» با ترجمه زهرا سدیدی از جمله رمان‌هایی هستند که از او در ایران ترجمه و منتشر شده‌اند.
نوتومب که در گفت‌وگوهای متعددش بارها گفته تا 17 سالگی جز نوشتن نامه چیزی نمی‌نوشته است و معمولاً به مفاهیمی چون خوشبختی، دوستی و نفرت در آثارش می‌پردازد در این گفت‌وگو نیز درباره خوشبختی گفته است «فکر میکنم که آن را پیدا کرده‌ام.»
او سال گذشته در گفت‌وگویی با روزنامه لوموند به مناسبت انتشار بیست و ششمین رمانش خود را محصول یک کودکی شاد و یک بزرگسالی به تاراج رفته دانسته بود. با این حال امسال گفته است «خوشبختی یک موقعیت خطرناک است. یک شور و هیجان عظیم. مانند شمشیر داموکلس که تمام مدت از بالا آویخته است و زیبایی‌اش خیره‌کننده است. اما هرچیزی ممکن است در این میان اتفاق بیفتد. برای من ممکن است محبوبیت‌ام را از دست دهم و دیگر مردم مرا دوست نداشته باشند.»
نوتومب در پاسخ به این سؤال که راز موفقیتش را در چه می‌داند گفته است «اینکه هیچ وقت از نوشتن باز نایستم. هرگز متوقف نمی‌شوم. هروز از ساعت 4 تا 8 صبح مینویسم. به محض اینکه کلمه آخر را در دفترچه مینویسم بلافاصله در دفتر بعدی کلمه جدید را شروع میکنم.»
