بخوانید: غزلی از شاعر عشق و انسانیت / وقتی شکسپیر شعر عاشقانه می‌سراید

همه شکسپیر را به عنوان یک نمایشنامه‌نویس برجسته می‌شناسیم ولی این ادیب انگلیسی، استاد سرودن شعر‌های عاشقانه است.

ایران آرت: بیش از چهارصد سال پیش در چنین روزی ویلیام شکسپیر، شاعر، بازیگر و نمایش نامه نویس انگلیسی به طرزی غیرمنتظره در زادگاهش «استرتفورد-آپن-اَون» از دنیا رفت. او 52 سال عمر کرد و درست در روز تولدش از دنیا رفت.

به گزارش خراسان، هرچند خیلی ها شکسپیر را با نمایش نامه هایش می شناسند ولی ما در ادامه سعی کرده ایم به مناسبت سالروز درگذشت این ادیب بزرگ و نویسنده مشهور انگلیسی، به بررسی زندگی آفرینی و عشق در غزل 29 شکسپیر بپردازیم که در ادامه می خوانید.

یاد ِ دوست
هر زمان که از جور ِ روزگار
و رسوایی ِ میان ِ مردمان
در گوشه تنهایی بر بینوایی ِ خود اشک می ریزم،
و گوش ِ ناشنوای آسمان را با فریادهای بی حاصل ِ خویش می آزارم،
و بر خود می نگرم و بر بخت ِ بد ِ خویش نفرین می فرستم،
و آرزو می کنم که ای کاش چون آن دیگری بودم،
که دلش از من امیدوارتر
و قامتش موزون تر
و دوستانش بیشتر است.
و ای کاش هنر ِ این یک
و شکوه و شوکت ِ آن دیگری از آن ِ من بود،
و در این اوصاف چنان خود را محروم می بینم
که حتی از آن چه بیشترین نصیب را برده ام
کمترین خرسندی احساس نمی کنم.
اما در همین حال که خود را چنین خوار و حقیر می بینم
از بخت ِ نیک، حالی به یاد ِ تو می افتم،
و آن گاه روح ِ من
همچون چکاوک ِ سحر خیز
بامدادان از خاک ِ تیره اوج گرفته
و بر دروازه بهشت سرود می خواند
و با یاد ِ عشق ِ تو
چنان دولتی به من دست می دهد
که شأن ِ سلطانی به چشمم خوار می آید
و از سودای مقام ِ خود با پادشاهان، عار دارم.

(ترجمه دکتر الهی قمشه ای)

سانِت یا غزل واره

سانِت (Sonnet) یا غزل واره سبکی از شعر سُرایی در ادبیّات بعضی زبان های اروپایی، از جمله انگلیسی، فرانسوی و ایتالیایی است. سانت در مقایسه با ادبیات فارسی، ساختاری بسیار شبیه غزل دارد و در زمره ادبیات غنایی می گنجد. در سرودن سانت ها، معمولاً احساسات فردی، عشق، ستایش معشوق و اخلاقیات نقش بسیاری دارند. یکی از معروف ترین سرایندگان غزل واره در ادبیات انگلیسی ویلیام شکسپیر است.

غزل 29 شکسپیر بر افسردگی، ناامیدی و نارضایتی هایی که این شاعر مشهور قرن 16 میلادی در اوایل دوران زندگی خود تجربه کرده است تمرکز دارد. این غزل همچنین به احساس خوبی که فکر کردن درباره عشق به شاعر می دهد، می پردازد. هشت مصرع ابتدایی شعر پر از احساسات منفی و دل سوزی نسبت به خود است، اما در شش مصرع آخر به احساس مثبت و شیرینی که عشق با خود به همراه می آورد و ناامیدی را دور می کند، پرداخته شده است.

غزل واره 29 شکسپیر دربردارنده بینشی عمیق به آشفتگی های احساسی یک انسان است، زمانی که می تواند عشق را تجربه کند. روی صحبت این شعر با کسانی است که احساس بی ارزشی می کنند یا خود را تحت تاثیر افرادی برتر از خودشان می دانند و به آن ها می گوید شما می توانید با فکر کردن به کسی که دوستش دارید و او نیز شما را دوست دارد، بر این احساسات تاریک غلبه کنید. به طور خلاصه، شعر حاکی از آن است یک بازنده افسرده در نهایت، نوعی شادی و معنا و این که زندگی ارزشمند است را در شیرینی عشق می یابد.