نیویورکتایمز از پیشنهاد 20میلیونی ناشران به رییس جمهور سابق خبر داد
اوباما بیشتر میفروشد یا جورج اورول؟
یویورکتایمز نوشته، ناشران آمریکایی حاضرند برای چاپ خاطرات اوباما، ۲۰ میلیون دلار به او بدهند؛ اتفاقی که تاکنون در تاریخ بیسابقه بوده است.
ایرانآرت: روزنامه وقایع اتفاقیه در گزارشی نوشت:
همهچیز در پوششی از کابوس فرو رفته است. آمریکاییها مات و مبهوت، رئیسجمهوری سیاهپوست محبوبشان را که برنده جایزه صلح نوبل بود، از کاخ سفید بدرقه کردند تا مرد سفیدپوست عجیبوغریبی به جای او وارد اتاق فرمان آمریکا شود؛ مردی که هنوز نیامده، جهان را به هم ریخته و مایه شرمساری مردم آمریکا شده است.
شاید بههمینخاطر است که نیویورکتایمز نوشته، ناشران آمریکایی حاضرند برای چاپ خاطرات اوباما، ۲۰ میلیون دلار به او بدهند؛ اتفاقی که تاکنون در تاریخ بیسابقه بوده است.
اوباما البته دستی بر آتش نوشتن دارد. پیشازاین، او «رؤیاهای پدرم» را منتشر کرده بود؛ بخشی از خاطرات جوانیاش. در دورانی هم که سناتور بود، «جسارت امید» از او منتشر شد؛ کتابهایی که هر دو، جزء پرفروشترینهای آمریکا بودند.
اوباما در روزهای آخر ریاستجمهوری در سخنانی گفته بود که دیگر از حرفزدن و متکلموحدهبودن خسته شده، میخواهد به سراغ نوشتن و البته گوشکردن برود. شاید بههمینخاطر است که ناشران آمریکایی هنوز چیزی نشده، دست به کار شدهاند که بتوانند کتاب خاطرات آقای رئیسجمهوری را از آن خود کنند. نیویورکتایمز حدس میزند که ازاینمیان انتشارات رندومهاوس که پیشازاین کتاب خاطرات اوباما را منتشر کرده، شانس بیشتری برای کسب این موفقیت دارد. اما جالب اینجاست که اوباما تصمیم بگیرد از این به بعد به نوشتن، بهعنوان کار اصلی خود نگاه کند زیرا او پیشازاین نیز کتابی کودکانه برای دخترهایش نوشته بود تا نشان دهد که گرایشی هم به ادبیات دارد ولی ۲۰ میلیون دلار، همه پولی نیست که خانواده اوباما میتوانند از نگارش و فروش خاطراتشان به دست بیاورند زیرا به میشل اوباما، همسر رئیسجمهوری پیشین آمریکا هم پیشنهاد شده که ۱۰ میلیون دلار بابت نوشتن خاطراتش دریافت کند؛ وسوسهای که معلوم نیست میشل اوباما دربارهاش چه تصمیمی خواهد گرفت. بااینحال، اگر فکر میکنید که ترامپ حالا با نشستن روی صندلی ریاستجمهوری، فقط مردم خاورمیانه و هفت کشور ممنوعه را شوکه کرده یا با کشیدن دیوار بین مکزیک و آمریکا میخواهد پا جای پای دیکتاتورهای دیوانه تاریخ بگذارد، اشتباه میکنید. نفس حضور این مرد، مساوی با تنش است. شاید بههمینخاطر، کتابهایی همچون «۱۹۸۴» یا «فارنهایت ۴۵۱»، حالا جزء آثار پرفروش آمریکاست. بیبیسی، گزارش داده که مردم آمریکا بعد از رویکارآمدن ترامپ به سراغ کتابهای ضدآرمانشهری رفتهاند؛ کتابهایی که وضعیتی عجیبوغریب از دیکتاتوری به تصویر میکشند یا نشان میدهند که یک جامعه تحت سلطه یک دیوانه، چه سرنوشتی خواهد داشت.
«نباید اینجا اتفاق بیفتد»، نوشته سینکلر لوئیس
«نباید اینجا اتفاق بیفتد» که نوشته سینکلر لوئیس، نویسنده معروف آمریکایی است، از روز جمعه به فهرست هشت کتاب پرفروش «آمازون» راه یافته است. گفته میشود این کتاب رویکارآمدن ترامپ را پیشبینی کرده بود؛ بههمیندلیل، انتشارات «پنگوئن» چاپ جدیدی از آن را وارد بازار کرده است. در همین زمان کوتاه، سه چاپ جدید که به معنای ۱۱ هزار جلد از «نباید اینجا اتفاق بیفتد» بوده، سفارش داده شده است. این رمان درباره رئیسجمهوریشدن فردی مستبد است که شعار بزرگ و قدرتمندکردن آمریکا را سر میدهد و درنهایت، کشور را به سمت فاشیسم سوق میدهد. فروش رمان کنایهآمیز اما فراموششده سال ۱۹۳۵ سینکلر، زمانی بالا رفت که برخی از منتقدان مدعی شدند این در اصل، داستان رئیسجمهوریشدن دونالد ترامپ بوده که در این اثر روایت شده است. رئیسجمهوری دیکتاتور این کتاب که باز ویندریپ نام دارد، همانند ترامپ با بیانیههایی علیه مهاجران و تحریککردن حس وطنپرستی مردم به این سمت دست پیدا میکند. نکته کلیدی از متن کتاب: «سودای من این است که تمام آمریکاییها متوجه شوند اول اینکه، ما مهمترین نژاد روی این زمین کهن هستیم و باید باشیم. دوم اینکه، باید بدانند با وجود تفاوتهای ظاهری بین ما اعم از ثروت، دانش، مهارت، نسل و قدرت که مسلما در مورد افرادی با نژاد متفاوت از ما صدق نمیکند، ما همه برادریم و با روابط مهم و شگفتانگیز اتحاد ملی که باید بابت آن خوشحال باشیم، به هم متصل هستیم.»
«۱۹۸۴» نوشته «جورج اورول»
پرفروشترین کتاب از روز پیروز شدن «ترامپ» در انتخابات آمریکا، رمان ضدآرمانشهری «۱۹۸۴» بوده است. فروش کتاب معروف «جورج اورول» در همین چند روز، افزایش قابلملاحظهای داشته است. «آمازون»، ۱۰۰ هزار نسخه جدید از کتابهای این نویسنده را از جمله «۱۹۸۴» و «مزرعه حیوانات» سفارش داده است. در سه هفته نخست ژانویه هم فروش این رمان در انگلیس، ۲۰ درصد رشد داشته است؛ البته این کتاب از زمان انتشار در سال ۱۹۴۸، هرگز از چرخه چاپ خارج نشده و تاکنون بیش از ۳۰ میلیون جلد فروش داشته است. «۱۹۸۴»، آخرین افزایش فروش ناگهانی خود را در سال ۲۰۱۳ و زمان افشاگریهای ادوارد اسنودن تجربه کرد. داستان رمان اورول درباره یکی از قربانیان نظام دیکتاتوری و سیستم نگهبان «برادر بزرگ» است که برای طغیان تلاش میکند. بازار فروش این کتاب زمانی در آمریکا داغ شد که کلین کانوی، مشاور رسانهای ترامپ، در مصاحبهای از اصطلاحات ویژه اورول در این رمان، استفاده کرد. انتشارات پنگوئن اعلام کرده، فروش این کتاب در سال ۲۰۱۶ حدود سه هزار جلد بوده و این رقم در زمان کمی که از آغاز سال ۲۰۱۷ میلادی گذشته، به سه هزار و۵۰۰ جلد رسیده است. اندرو سیمونز، نویسنده و استاد تاریخ دانشگاه کالیفرنیا علت استقبال از «۱۹۸۴» را اینگونه بیان میکند: خواندن کتاب اورول و دیگر تصاویر کابوسمانند از آینده، مثل یک سوپاپ اطمینان است. مردم با این کار میترسند و میتوانند، بدترین پیامدهای ممکن دموکراسی آمریکایی را تصور کنند. جو فرهنگی در آمریکا بهویژه میان افرادی که زیاد آثار داستانی کلاسیک خواندهاند، ضدآرمانشهری است. این استاد دانشگاه همچنین اشاره میکند که برخی خوانندهها رویکرد ترامپ به علم را بازتابی از وجودنداشتن علم در رمان «۱۹۸۴» میدانند. آنها میبینند، رئیسجمهوری جدیدشان همچون سیستم حاکم درون این کتاب، آنها را از بیگانهها میترساند. نکته کلیدی: در کتاب «۱۹۸۴»، افراد متصدی حزب از شعارهایی مثل «سیاه سفید است»، «۵=۲+۲»، «جنگ صلح است»، «آزادی بردگی است» و «جهل قدرت است» استفاده میکنند تا واقعیت را پنهان کنند.
«دنیای قشنگ نو» نوشته «آلدوس هاکسلی»
یکی دیگر از کتابهای ضدآرمانشهریای که دو سال پیش در فهرست صد اثر پرفروش «آمازون» نبود اما حالا در ۱۰ رتبه اول نشسته، «دنیای قشنگ نو» بهقلم «آلدوس هاکسلی» است. داستان این رمان در سال ۲۵۴۰ اتفاق میافتد و درباره جامعهای است که افرادش به میل خود، بردههایی برای حکومت مستبد هستند. آنها با موادمخدر، غافل و راضی نگهداشته میشوند، با سرگرمیها دلخوش هستند و زندگی خود را با استفاده از ابزار فناوری جدید و اجناس متنوع میگذرانند. بهنظر برخی، کشوری که در رمان سال ۱۹۳۵ هاکسلی توصیف شده است، خیلی بیشتر از «مزرعه حیوانات» اورول، جامعه آمریکایی دوره ریاستجمهوری ترامپ را نشان میدهد. نکته کلیدی از متن کتاب: «یک حکومت مطلقه واقعا کارآمد، حکومتی است که در آن تمام رؤسای سیاسی قدرتمند و نیروهای اجرایی و مدیریتی آنها، جمعیتی از بردهها را تحت کنترل خود داشته باشند؛ بردههایی که لازم نیست مجبور به کاری شوند، چون سَرور خود را دوست دارند.»