صحبتهای جالب پیمان معادی درباره زنان هنرمند/ در فیلمم یک زن را صحنهآرایی کردم
پیمان معادی که در فیلم "پلیس" برای دومین بار با یک کارگردان زن همکاری کرده، معتقد است زنان از مردها دقیقترند.
ایران آرت: پیمان معادی، بازیگر مشهور سینمای ایران که در چند فیلم و سریال بینالمللی نیز ایفای نقش کرده است، به بهانه بازی در فیلم فرانسوی "پلیس" به کارگردانی آن فونتین، گفتوگویی با یک وبسایت فرانسوی انجام داده است.
معادی در این گفتگو میگوید: من ساعتها مقابل آینه گذراندم و سعی کردم بیشترین عبارت ممکن را بیان کنم. چشمها برای یک بازیگر ابزار مهمیاند که می توانند جایگزین گفتار شوند... من باید در نقش هایم غرق شوم.
او درباره یادگیری زبانهای مختلف بیان کرد: من مشکلی با یادگیری یک زبان جدید ندارم. در مورد فیلم "پلیس" به دلیل نزدیکی زبان تاجیکی با زبان مادریام فارسی، یادگیریاش بسیار ساده بود، اما در فیلم "آخرین شوالیهها" یا وقتی روی زبان انگلیسیام کار میکردم یا به هنگام کُردی حرف زدن در فیلم "درخت گردو" سختیهای زیادی متحمل شدم. روش من برای یادگیری زبان همیشه یکسان است. یک معلم خوب پیدا میکنم و چنان با وسواس تمرین میکنم تا بتوانم تمام متنم را بدون فکر کردن بگویم.
معادی درباره چگونگی همکاری با یک کارگردان زن بیان کرد: پس از رخشان بنی اعتماد، یکی از بزرگ ترین سینماگرهای ایرانی، دومین بار است با یک کارگردان زن (آن فونتین) کار میکنم. با اینکه هیچ وقت سینماگرها را از زاویه جنسیتشان قضاوت نکردهام، می دانم که آنها از مردها دقیقترند. دنیای آنها را دوست دارم.
وی افزود: در فیلم اولم به عنوان کارگردان "برف روی کاجها" از مشکلات یک زن معلم پیانو گفتم. احساس کردم که انگار یک زن را صحنه آرایی کردهام. اگر امور کارها را به دست زنها بسپاریم، ممکن است همه چیز بهتر شود.
به نقل از ماهنامه 24، پیمان معادی در این گفتگو بیان میکند: من چالشها، گشتن و پیدا کردن چیزهای جدید را دوست دارم. همه چیز میخوانم. هر چیزی که اکران شود تماشا میکنم. فیلمهای تمام ژانرها و ملیتها. این کنجکاوی برای من به عنوان بازیگر، فیلمنامه نویس و کارگردان، دستاورد بسیاری داشته است. وقتی می نویسم یا سر صحنه هستم، به من اجازه میدهند که بتوانم از عهده تصویر کشیدن چیزهای متعدد برآیم. بیش از یک سال است که در حال کار روی یک فیلم کمدی و یک فیلم ترسناک هستم.
وی همچنین میگوید: سبک، حقیقت و عمق یک پروژه است که مرا به خود جلب میکند. مهم نیست که در ایران اتفاق بیفتد، هالیوود یا فرانسه. همیشه تلاش کردهام که محدودیتهای جغرافیایی نداشته باشم.