نگاهی بر بدترین و بهترین فیلمهای برنده اسکار/ پایان یک دهه سینمایی با "کتاب سبز"
جوایز اسکار مهمترین رویداد سینمایی جهان محسوب میشود و هر ساله چشم سینمای جهان به برنده نهایی این آکادمی است.
ایران آرت، با پایان سال ۲۰۱۹ و در فوریه امسال که آکادمی اسکار جایزه بهترین فیلم خود را به "کتاب سبز" اهدا کرد یک دهه سینمایی نیز به پایان رسید.
آکادمی اسکار چیزی نیست که بتوان به آن اهمیت زیادی داد و به نتایج آن تکیه کرد چرا که برخی از برندگان این جوایز، فیلمهای مهمی نیستند و بر خلاف آن فیلمهای خوب واقعی هیچ وقت نامزد این جوایز نمیشوند. مثل فیلم سینمایی "آرگو" به کارگردانی بن افلک که شاید سیاسیترین جایزهای است که آکادمی اسکار تا کنون اهدا کرده است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، اما با این حال آکادمی اسکار، به عنوان قدیمیترین موسسه مربوط به فیلمها فعالیت میکند که بهترین فیلمها را تشخیص میدهد و معرفی میکند. حالا در این جا قصد داریم تعدادی از فیلمهایی را که این آکادمی در دهه اخیر به عنوان بهترین فیلم خود اعلام کرده، معرفی کنیم که فیلمهای ابتدایی لیست جزو بدترین انتخابهای این آکادمی محسوب میشوند.
"کتاب سبز"
"کتاب سبز" آخرین برنده اسکار است که پیش از شرکت در مراسم اسکار، انتقادهای زیادی به فیلم شده بود و خانواده کسی که زندگی او در این فیلم به تصویر کشیده این فیلم را متهم به دروغ گویی کرده بودند، اما با این حال جایزه به این فیلم داده شد. به اعتقاد منتقدین هم، این فیلم اطلاعات اشتباهی در مورد نژاد پرستی و راه حل آن معرفی کرده است.
"سخنرانی پادشاه"
نقش آفرینی بازیگرانی مثل کالین فیرت، جفری راش و جلنا بونهام کارتر در این فیلم شاید یکی از بهترین بازی آنها در طول دوران حرفهای آنها باشد. فیلم ظاهر خوبی دارد و مخاطب را انگلیس به جنگ جهانی دوم میبرد، اما جایی که فیلم راه خود را گم میکند آنجاست که شیوههای مدرن فیلمسازی را در فیلمی که روایتگر تاریخ است، استفاده میکند. داستان فیلم نیز کم و بیش احساس خوبی را به وجود میآورد و چیز جدیدی را برای مخاطب رو نمیکند.
"شکل آب"
گیرمو دل تورو پس از مدتها تلاش توانست با این فیلم جایزه اسکار را دریافت کند و به جمع دو مکزیکی که این جایزه را دریافت کرده اند بپیوندد. دل تورو در این فیلم دنیای دیگری را به تصویر میکشد و سیاستهای مدرن این دنیا را وارد آن میکند تا فیلم خود را خلق کند. زندگی یکنواخت شخصی به نام الیسا که در یک آزمایشگاه کار میکند با وارد شدن یک موجود عجیب به این آزمایشگاه دچار تغییر میشود. دل تورو با فیلم سینمایی "هزار توی پن" نشان داده بود در ترکیب واقعیت با داستانهای فانتزی تبحر زیادی دارد.
"مهلکه"
در این فیلم شخصیت اصلی ویلیام جیمز با بازی جرمی رنر است که مسئولیت خنثی کردن بمبها را دارد. کار او بسیار خطرناک است، اما توانایی و انگیزه او در این کار بسیار منحصر به فرد است. کاترین بیگلو با این فیلم توانست به اولین زنی تبدیل شود که جایزه بهترین کارگردانی را دریافت میکند. این فیلم یک خطر واقعی را به تصویر میکشد که مخاطب میتواند آن را با تمام وجود حس کند.
"۱۲ سال بردگی"
فیلمهای زیادی از جمله فیلم سینمایی "جنگوی زنجیر گسسته" در این موضوع ساخته شده اند، اما فیلم سینمایی ۱۲ سال بردگی که بر اساس یک داستان واقعی است روایتی تازه را از این موضوع روایت میکند. این فیلم محتوایی غنی دارد و نقش آفرینیهای بازیگرانی مثل پیوتل اجیفور، لوپتیا نیونگو، مایکل فاسبندر و بندیکت کمبریج در این فیلم بسیار مورد تحسین قرار گرفته است. در این فیلم تنها قرار نیست زندگی دردناک مردم سیاه پوست در آن زمان را ببینیم بلکه روایتی احساسی خواهیم دید که شاید یکی از بهترینهای این ژانر باشد.
در ادامه این لیست هم که به برترینها از نگاه سایت Taste of Cinema منتهی میشود فیلم های سینمایی "مرد پرنده ای"، "افشاگر" و "مهتاب" قرار دارند که در طی سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ این جوایز را دریافت کردند.