اتهام زنندگان به سینمای فرهنگی چهار عذرخواهی بدهکارند

ایران آرت : کیفیت بالای "متری شیش و نیم" و "سرخ پوست" و استقبال معنادار مردم از این دو فیلم، فقط تاریخ سازی برای سینمای ایران نبود، روسیاهی برای کسانی باقی گذاشت که این روزها خود را به کوچه علی چپ می زنند اما افکار عمومی فراموش کار نیست و این اتهام زنندگان دست‌کم چهار عذرخواهی به مردم بدهکار هستند:

یک:

آنها که بی محابا به پول ساخت این دو فیلم شاخص می تاختند و آن را مصداق ورود پول مشکوک به هنر می خوانند، این روزها خدا را شکر می کنند در این وانفسا، سینمای ایران با چنین آثار فاخر و فرهنگی سال نو را آغاز کرده و مردم برای کارهای شایسته بلیت می خرند. آن چند نفر به روی مبارک نمی آورند حق الناس زیر پای گذارده اند، نه فقط در حق سرمایه گذار بلکه تک تک هنرمندان صاحب نام این دو اثر درجه یک و حتی مخاطبان آنها. از این رو عذرخواهی کم ترین کاری ست که افکار عمومی از آنان انتظار دارد.

دو:

این چند نفر با قبضه کردن فضای عمومی سینمای ایران و ساخت فیلم های پیش پاافتاده چنین وانمود می کردند که تماشاگر ایرانی را تنها و تنها با شوخی های شکم به پایین می توان به سالن های سینما آورد، حال نزاری برای سینمای کشورمان ساختند که برخی از مرگ سینمای ملی سخن به میان آوردند و… با استقبال شگرف مردم از دو فیلم فرهنگی یاد شده آن هم در روزهای گران شدن بلیت سینما و کوچک شدن سفره های مردم، آیا شایسته نیست این چند نفر بابت بلایی که بر سینمای ملی آوردند و اتهامی که به سلیقه مخاطب ایرانی زدند عذرخواهی کنند؟ یادمان نرود دو فیلم متری شیش و نیم و سرخ پوست در محاصره فیلم های کمدی( برخی از نوع سطح پایین) به چنین توفیقی دست یافته اند.

سه:

غر و لند تازه این چند نفر این است که محمد صادق رنجکشان که تنها در دو فیلم متری شیش و نیم و سرخ پوست سرمایه گذاری مشترک کرده از سوی "انجمن تهیه کنندگان مستقل ایران" پذیرفته شده و کارت تهیه کنندگی دریافت کرده است!

طرح چنین اتهامی هم بداخلاقی ست زیرا اگر مردم نمی دانند، حتمن این چند نفر و رسانه های شان خبر دارند رنجکشان با چهار فیلم تازه که سرمایه گذاری صد در صدی شان را انجام داده حضورش در سینما را تثبیت کرده است و فهرست این فیلم ها و کارگردان های صاحب نام شان در دسترس هست.

بدیهی ست این چند نفر بابت ارائه این اطلاعات دروغین هم باید عذرخواه افکار عمومی باشند.

چهار:

گوش شیطان کر، خوشبختانه از تکرار مقالات و یادداشت های پروژه هماهنگ شده "ورود پول های مشکوک به هنر" این روزها کمتر خبری منتشر می شود.حتی رسانه های تندرو هم فهمیده اند حنای این چند نفر رنگی ندارد. به قول آقای سید رضا میرکریمی، کارگردان شناخته شده " آنهایی که داد می زنند پول کثیف، همان هایی هستند که در این 20سال پولدار شده اند."

وقتی دهها دستگاه نظارتی در دولت و قوه قضائیه مشغول کارند و اتفاقا در مسائل فرهنگی موی را از ماست می کشند، چه حاجت به آن همه تیتر سازی؟!

پیداست بودجه دولت برای هنر از همیشه کم تر است و با ناامن شدن حضور بخش خصوصی در هنر، بیکاری جامعه هنری افزون تر خواهد شد و به طبع تولید در عرصه هنر کاهش بیشتری خواهد یافت. این روزها فضای عمومی کشور به همدلی و آرامش نیاز مبرم دارد و تیترهای آنچنانی فقط سوهانی روی اعصاب مردم است. به همه این دلایل روشن، این چهارمین عذرخواهی ست که این چند نفر بابت طراحی و اجرای خبرسازی ها و تیتر سازی های مشکوک باید از مردم انجام دهند.