امپراطوری فیلم‌های آسیایی بر نخل طلای کن
امسال برای دومین سال پیاپی نخل طلای جشنواره کن به یک فیلم آسیایی رسید تا هشتمین نخل طلا برای آسیایی‌ها به ارمغان بیاید.
ایران آرت: هفتاد و دومین جشنواره فیلم کن در 25مه 2019در حالی به پایان رسید که برای دومین سال پیاپی یک فیلم آسیایی (انگل) توانست جایزه نخل طلا را از آن خود کند و بدین‌ترتیب هشتمین نخل طلا را برای قاره پهناور آسیا به ارمغان آورد. اهمیت موفقیت‌های آسیایی‌ها در جشنواره کن زمانی مشخص می‌شود که بدانیم همه نوع فیلمی نمی‌تواند نامزد حضور در این جشنواره شود و جشنواره کن اغلب با فیلم‌های محدودی برگزار می‌شود و اعضای هیأت داوران این جشنواره نیز از میان افراد دنیای سینمای مشهور انتخاب می‌شود.
آسیایی‌های دارای جایزه نخل طلا
به گزارش همشهری به نقل از سایت رسمی فستیوال کن، در زمانی که هنوز جشنواره کن شکل و شمایل امروزی خود را نیافته بود و صحبت بر سر اهدای جایزه نخل طلا نبود و تنها به بهترین فیلم سینمایی از نظر منتقدان جایزه گرند پری کن اهدا می‌شد، سینمای هند به‌عنوان نخستین تجربه آسیایی در کن 1946 با فیلم "شهر بی‌قانون" حضور یافت.
پس از آن حدود 4 دهه زمان برد تا ژاپن با فیلم "کاگه موشا" اثر آکیرا کوروساوا نخستین جایزه نخل طلای کن را برای سینمای ژاپن و سینمای آسیا به خانه ببرد. 10 سال بعد و در سال 1993چین با فیلم"خداحافظ محبوبه من" به کارگردانی چن کایگه دومین نخل طلا را برای آسیا کسب کرد.
در سال 2010سینمای تایلند هم با فیلم "عمو بونمی" نخستین نخل طلای خود از کن و ششمین نخل طلای آسیا را کسب کرد. در 2 سال 2018و 2019 نیز به‌ترتیب "دله دزدان فروشگاه" و "انگل(پارازیت)" از سینمای ژاپن هفتمین و هشتمین نخل طلا را برای آسیا به ارمغان آوردند.
اولین نخل طلای ایران و چهارمین نخل طلای آسیایی
در سال 1997سینمای ایران برای نخستین و تا به امروز تنها بار توانست جایزه نخل طلای کن را دریافت کند. در این سال فیلم "طعم گیلاس" عباس کیارستمی مستندساز مشهور ایرانی که در فیلم‌هایش اغلب از نابازیگران استفاده می‌کرد، نخستین جایزه نخل طلا را برای ایران به خانه آورد. داستان نامتعارف این فیلم و شیوه پرداخت به روایت داستان در فیلم از عوامل اصلی موفقیت این فیلم ایرانی در کن بودند.
فیلم طعم گیلاس با بازی "همایون ارشادی" داستان مردی میانسال (آقای بدیعی) را روایت می‌کند که قصد خودکشی دارد و قبرش را از قبل در کنار درختی کنده است. او می‌خواهد قرص‌های خوابش را یک جا بخورد و شب در این قبر بخوابد. وی دنبال کسی است که پس از مرگش، صبح فردا روی جسد او خاک بریزد.
