کارگردان جنجالی فیلم ۱۳ ساعته می‌سازد
نیکلاس ویندینگ رفن می‌گوید اثر تلویزیونی جدیدش یک سریال تلویزیونی نیست بلکه یک فیلم ۱۳ ساعته است.
ایران آرت: آخرین پروژه‌ی "نیکلاس ویندینگ رفن" تحت عنوان "برای جوانمرگ شدن زیادی پیر بودن" (Too Old To Die Young) سریالی تلویزیونی محسوب می‌شود که در استودیوی آمازون به تولید رسیده اما کارگردان جنجالی در حین برگزاری کنفرانس مطبوعاتی جشنواره‌ی کن این پروژه را یک سریال تلویزیونی نمی‌نامد.
رفن می‌گوید: "این یک فیلم است. یک فیلم ۱۳ ساعته. [برنامه‌ی] تلویزیونی نیست! به ریلتی شوها و شبکه‌های خبری [برنامه‌ی] تلویزیونی می‌گویند. به این می‌گویند آینده، که همان استریمینگ باشد."
رفن در ادامه توضیح می‌دهد که از واژه‌ی "استریمینگ" برای توصیف برنامه‌سازی اپیزودیک استفاده کرده است. وی می‌گوید: "من فکر می‌کنم استودیوها برای استریمینگ غائی آماده می‌شوند. این را دیگر همه می‌دانند." اما منظورش را از "استریمینگ غائی" شرح نمی‌دهد.
به گزارش سی نما، دو اپیزود از سریال "برای جوانمرگ شدن زیادی پیر بودن" جمعه شب در کن به نمایش درآمد. رن در اقدامی منحصر به فرد تصمیم گرفت به جای نمایش اپیزود اول و دوم، قسمت‌های سوم و چهارم را برای اولین بار اکران کند، زیرا فکر می‌کند که این دو قسمت به جوهره‌ی داستان سریال در مورد یک پلیس لس آنجلسی با بازی "مایلز تلر" اشاره دارد.
رفن در پاسخ به این پرسش که آیا برای اسپویل نشدن داستان تصمیم به نمایش این دو اپیزود گرفته است یا نه می‌گوید: "با "گزارش مولر" که طرف نیستیم."
رفن می‌گوید عنوان سریال در آخرین روزهای تولید "شیطان نئونی" (The Neon Demon) به ذهنش خطور می‌کند. او تمایل داشته برای روایت داستانش بوم بزرگ‌تری اختیار کند. رفن می‌گوید: "تفاوت میان استریمینگ و نمایش مرسوم در سالن این است که استریمینگ یک جریان انرژی است که ۲۴ ساعت شبانه روز در اطراف ما می‌چرخد. استریمینگ مانند اقیانوسی از فرصت‌هاست. اینکه اثری خلق می‌کردم که کنترلی رویش نداشته برایم جذابیت داشت. هر روز به سر کار می‌آمدیم و شروع به رنگ‌آمیزی می‌کردیم تا اینکه پولمان ته کشید. تا آن زمان به مدت ۱۰ ماه در حال فیلمبرداری بودیم."
فیلمساز همچنین فاش می‌کند که "دونالد ترامپ" در شکل گیری سریال سهیم بوده است. رفن می‌گوید: "وقتی به لس آنجلس نقل مکان کردیم تا مراحل تولید را آغاز کنیم، انتخابات در حال انجام بود. این مسئله بر روی فردی خارجی چون من که اهل کپنهاگن امن‌ترین و شاید لیبرال‌ترین شهر کهکشان بودم تأثیر زیادی گذاشت. مثل بیگانه‌ای فضایی بودم که در سرزمینی غریب رها کرده باشند."
رفن می‌گوید هر شب به اتاق نویسندگان می‌رفته تا اپیزودهای بعدی را دوباره براساس اخباری که به گوش می‌رسید سازماندهی کند. او اشاره می‌کند که ریاست جمهوری ترامپ موجب شده سریال لحنی آخرالزمانی به خود بگیرد: "ایده‌ی کلی این بود در سریالی که می‌سازیم زنان امید [دنیا] باشند و همه‌ی مردان تباه شده."
