سحر دولتشاهی جاه‌طلب؛ هنوز بهترین من را ندیده‌اید
سحر دولتشاهی از جاه‌طلبی خود، علاقه‌اش به موسیقی و موضع‌گیری‌های اجتماعی هنرمندان می‌گوید.
ایران آرت: سحر دولتشاهی کارش را به‌عنوان بازیگر از سال 80 با تئاتر آغاز کرد و اولین تجربه حرفه‌ای‌اش در سینما با فیلم "چهارشنبه‌سوری" به کارگردانی اصغر فرهادی در سال 84 رقم خورد. این بازیگر تاکنون بیش از 30 تجربه تئاتر، بیش از 20 تجربه سینمایی و بیش از 10 تجربه تلویزیونی داشته و دو بار موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از جشنواره فیلم فجر شده است.
به گزارش ایران‌آرت، دولتشاهی که در سال 97 در تئاتر موزیکال "بینوایان" ایفای نقش کرد، در تازه‌ترین گفت‌وگوی خود درباره علاقه‌اش به موسیقی و تجربیاتی که در این زمینه داشته است و همینطور حضورش در سینما و تئاتر صحبت‌هایی را مطرح کرده است. در ادامه بخش‌هایی از صحبت‌های این بازیگر در گفت‌وگو با عباس یاری در مجله فیلم را از ایران‌آرت خواهید خواند.
تئاتر
من هنوز انرژی اصلی‌ام برای کار بازیگری را از تئاتر می‌گیرم. در سالهایی که در تئاتر کار نمی‌کنم احساس تنگدستی می‌کنم. به همین خاطر فکر می‌کنم من به مدیوم تئاتر بسیار مدیونم. من به هیجان قبل از اجرا و هیجان قبل از پلان معتادم و وقتی یک مدت کار نمی‌کنم احساس می‌کنم آن را در زندگی‌ام کم دارم.
اتفاق و نقطه عطف زندگی
آدم یک جایی در زندگی‌اش فکر می‌کند چیزی ندارد از دست بدهد. تا قبلش سعی می‌کند از یک چیزهایی حفاظت کند ولی از یک جایی می‌بینید چیزی برای از دست دادن ندارد و دیگر کمتر می‌ترسد اشتباه کند. این نقطه از تاریخ در زندگی من شاید یک اتفاق بیرونی نیست، یک اتفاق درونی است و من با خودم فکر می‌کنم اشکالی ندارد که من بخواهم انتخاب کنم، نترسم و اشتباه کنم.
بهترین نقش
من یک جاه‌طلبی دارم که فکر می‌کنم هنوز بهترین نقشم را بازی نکرده‌ام. وقتی فیلم‌ها و سریال‌ها را می‌بینم، با خودم می‌گویم عجیب نقش‌هایی! و این‌ها گیر من نمی‌آید و حسرت می‌خورم. همه کارهایم را دوست دارم اما یک سری از کارهایم به صورت شخصی برای خودم خیلی جذاب هستند. مثلاً فکر می‌کنم نقشم در "وارونگی" چقدر برایم مهم بوده است.
"ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا"
من یک‌بار فیلم "ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا" را دیده‌ام و فکر می‌کنم خیلی حیف است که این فیلم اکران نشده. این فیلم دارد راجع به یک نسل و آدمهایی حرف می‌زند که خیلی عجیب است که می‌خواهند آنها را نادیده بگیرند. آنها هستند و در اجتماع ما نقش پررنگی دارند و واقعاً به آنها پرداخته نشده است. آقای کاهانی با یک جسارتی این کار را کرده است و به نظر من آن فیلم لحظات خیلی خوبی دارد. من نقش خودم را هم خیلی دوست دارم.
نوازندگی و آواز
من در کودکی سه‌تار می‌زدم و دیگر نزدم. جسته گریخته دوره‌های آواز هم دیدم. یک دوره کوتاه پیش خانم پریسا. یک دوره پیش هاسمیک کاراپتیان. موسیقی برایم خیلی جذاب است. در نمایش بینوایان هم می‌خواندم.
طنز، رامبد، مسافران
من قوه طنز بدی ندارم و آدمهایی که من را می‌شناسند می‌دانند که من طنز خاصی دارم. سینمای کمدی را خیلی دوست دارم. فیلم نه ولی سریال کمدی کار کرده‌ام. سریال "مسافران" را آقای جوان کارگردانی کردند و آقای پیمان قاسم‌خانی سرپرست نویسندگان بودند. فکر می‌کنم این قابلیت را داشته باشم که کار طنز بکنم.
فضای مجازی
فضای مجازی به اندازه خوبی‌هایش، بدی هم دارد. یک خوبی خیلی مهمی که دارد این است که تریبونی است که در اختیار هر فردی قرار می‌گیرد و یک بخشی از روابط عمومی شما را کاور می‌کند و دست خودت هم هست. من نسبت به فضای مجازی گاردی ندارم. فضای مجازی این بدی را هم دارد که یک خشم عمومی در جامعه وجود دارد و شاید آدمها نمی‌دانند باید سر کی باید داد بزنند و... .
موضع‌گیری‌های اجتماعی
من موضع‌گیری‌های اجتماعی خودم را دارم. من از جنس همین مردم هستم و از یک سری اتفاقات ناراحت می‌شوم و یک سری اتفاقات هم من را هیجان‌زده می‌کند. من موضع‌گیری‌هایی دارم ولی حداقل در مورد خودم فکر می‌کنم این موضع‌گیری‌ها باید یک مقدار تخصصی‌تر اتفاق بیفتد. به این هم اعتقاد ندارم که یک بازیگر، مصلح اجتماعی است و همه کارهای دیگر را هم باید بداند و بکند.
