واکنش سحر دولتشاهی به انتقاد از پوشش متفاوتش در جشنواره کن
بازیگر فیلمهای "چهار راه استانبول" و عرق سرد" درباره خوشحالی خود پس از بردن دومین سیمرغ و همینطور لباسش در جشنواره کن توضیح داد.
ایران آرت: سحر دولتشاهی در چهار فیلم سینمایی بازی کرد که از بین آن ها سه فیلم «امیر»، «چهارراه استانبول» و «عرق سرد» به جشنواره فیلم فجر راه پیدا کردند. فیلمی روی پرد نداشت، اما حدود سه ماه موسیقی- نمایش «سی» را روی صحنه داشت که با استقبال عجیب و غریبی از طرف مخاطبان مواجه شد. علاوه بر این ها سریال «عالیجناب» هم با بازی او وارد شبکه نمایش خانگی شد؛ سریالی که دولتشاهی نقش ضدقهرمان قصه را برعهده داشت.
به گزارش همشهری جوان، از بین سه فیلمی که در بخش مسابقه داشت، بازی او در دو فیلم «چهارراه استانبول» و «عرق سرد» مورد توجه هیئت داوران قرار گرفت که به خاطر هر دو نامزد سیمرغ بلورین شد و در نهایت هم این جایزه را برای هر دو نقشش گرفت تا به این شکل در تصاحب سیمرغ بلورین نقش مکمل زن دبل کرده باشد. دولتشاهی امسال با حضور متفاوت در موسیقی- نمایش «سی» نیز بازیش مورد توجه قرار گرفت.
در زمان انتخاب نقش هایتان فکر می کردید به سیمرغ برسید؟
هر قدر هم داروها دقت نظر داشته باشند، باز هم یک بازیگر خیلی باید شانس داشته باشد که در یک جشنواره در سه نقش متفاوت حضور یابد. خوشحالم هر سه فیلم برای حضور در جشنواره انتخاب شد اما واقعا وقتی هر یک از آن ها را بازی می کردم فکر نمی کردم قرار است بابت یکی از آن ها جایزه بگیرم. اصلا از پیش از جشنواره آماده دریافت سیمرغ نبودم.
هر کس «عرق سرد» و «چهارراه استانبول» را می دید، مطمئن بود که حداقل جزء پنج انتخاب اول هیئت داوران هستید.
راستش بیشتر فکر می کردم برای «امیر» نامزد شوم.
دو تا سیمرغ گرفته اید در این چند سال. این دو سیمرغ چقدر مسیر شما را تغییر داده؟
صریح بگویم هیچ تاثیری نگذاشته (می خندد). هنوز دلم می خواهد بازی کنم و یاد بگیرم. حواسم هست که در این مدت به همان اندازه که کارهای به اصطلاح خاص بازی می کنم، تجربه های پرمخاطب تر هم داشته باشم. بتوانم برای کسانی که شاید به سینما دسترسی ندارند و در مناطق دورافتاده هم زندگی می کنند هم کاری کرده باشم به همین دلیل خودم را از مدیوم تلویزیون جدا نکرده ام.
مثلا همین حضور در شبکه نمایش خانگی را جایگزین تلویزیون کرده اید...
بله، وقتی به هر دلیلی در تلویزیون نمی شود، شبکه نمایش خانگی خیلی امکان تازه و مناسبی است. نام نمی برم؛ نقش یک جیب بر در تلویزیون به من پیشنهاد شد. رفتم و همین دو سوال را از کارگردان مجموعه که بسیار دوست داشتم با او کار کنم، پرسیدم چه لباسی بپوشم که کات ندهی؟ چه مانتویی بپوشم که مشکلی با هنجارهای تلویزیون نداشته باشد و تازه بتوانم با آن پوشش مسافتی را هم بدوم یا این کاراکتر باید با چه لحنی حرف بزند که کلامش با واقعیت تضاد نداشته باشد؟ خب این جیب بر اگر بخواهد حرف بزند باید در هر یکی دو جمله اش فحشی بدهد یا چیزی بگوید که طبیعتا به هنجارهای تلویزیون نمی خورد. با این میزان از محدودیت واقعا کار برایم سخت است.
از آن دست بازیگرانی هستید که از راه بازیگری امرار معاش می کنید و مطلقا روی بازیگری متمرکز هستید. این بازه های بیکاری یا کم کاری گاهی باعث نمی شود که به سینمای تجاری روی بیاورید؟
حتما برنامه ریزی مالی برای تایم هایی که کار نمی کنم دارم. (خنده) حالا شما دائم می خواهید بفهمید چه کار می کنم، اختلاس می کنم خوب است؟ (می خندد). اتفاقا فکر می کنم گاهی سینمای تجاری نه از جنس تجاری عامه پسند به آدم قدرتی می دهد که می تواند انتخاب های گسترده تری داشته باشم.
منظورتان، فیلم هایی از جنس بارکد است؟
بله دقیقا تجاری سرپایی که حرفی برای گفتن داشته باشد. نباید یادمان برود که یکی از اهداف اصلی سینما در شروع سرگرم کنندگی بوده و به شدت از فیلمی که قصه گو باشد و قصه اش را درست روایت کند استقبال می کنم.
دوره قبل که جایزه سیمرغ را گرفتید خیلی خوشحال تر به نظر می رسیدید اما امسال هنگام دریافت سیمرغ خیلی مسلط بودید و انگار آماده بودید برای دریافت جایزه.
نه، امسال هم دلم می خواست نشان بدهم چقدر هیجان زده ام و به همان اندازه صدایم می لرزید ولی شاید به قول شما کمی مسلط تر بودم. نمی توانم بگویم آن سال خوشحال تر بودم، چون امسال هم هیجان بسیاری داشتم اما می دانید آن سال شبیه چه بود؟ با خودم عهد کرده بودم. برای همین آن سال هنگام دریافت سیمرغ گفتم خدایا شکرت. به دلیل این که آن سال هیچ افقی متصور نبودم. سال ساخت و خیلی افسرده ای داشتم که حس می کردم این جا جواب گرفته ام. خیلی متمرکز بودم و خیلی برای کارم زحمت کشیدم، نه آن که الان زحمت نمی کشم یا الان کمتر است. واقعیتش این است که آن سال فقط سیمرغ نبود، فقط جواب یک زحمت کاری نبود، انگار جواب بزرگ تری بود...
از آن لباس هایی که در جشنواره کن و در ادامه، دوبی انتخاب کردید- الان- راضی هستید؟
آهان... منظورتان آن شوخی هایی است که در فضای مجازی درباره کاهو و پرده اتاق و...؟ ساختند (می خندد) خب من در آن حوزه هم ریسک پذیرم! وقتی با طراح لباسم حرف می زدیم به نتایجی رسیدیم که من نمی توانم این فکرها را زیرنویس کنم! خیلی انتخاب خوبی به نظر می رسد ولی وقتی واکنش های عمومی در این ابعاد و این حجم گسترده را دیدم، برایم تعجب برانگیز بود.
من همیشه فکر می کنم سلبریتی ها وقتی با این شوخی ها مواجه می شوند اولش تعجب می کنند و بعد می خندند...
نه! اولش برای من خنده دار و بامزه بود، ولی وقتی این حجم واکنش را دیدم؛ از فضاهای نخبه تری مثل توییتر تا اینستاگرام که عمومی تر است، تعجب کردم. خب یک لباس است دیگر. چرا این قدر خشمگین هستید، به خانواده شما که توهین نکرده ام... این همه حرف نامربوط لازم نبود! (می خندد)
