افزایش خودکشی در آمریکا پس از مرگ بازیگر مشهور

به گفته پژوهشگران، مرگ غم انگیز رابین ویلیامز تأثیر منفی بر جامعه داشته و میزان خودکشی در میان شهروندان آمریکایی را به طرز چشمگیری افزایش داده است.

ایران آرت: نتایج یک پژوهش علمی در آمریکا نشان می دهد، خودکشی ستاره های بزرگ دنیای هنر و سرگرمی تأثیر منفی در جامعه داشته و باعث افزایش تعداد قربانیان می شود.

پژوهشگران مرکز بهداشت عمومی در دانشگاه کلمبیا با انتشار مقاله ای در جورنال پزشکی «پلاس وان» نتایج تحقیقات جامع خود را منتشر کردند، این نخستین باری است که درباره تأثیر خودکشی ستاره های مشهور بر جامعه در عصر دیجیتال تحقیق می شود و به همین دلیل از اهمیت خاصی برخوردار است.

پژوهشگران پس از خودکشی «رابین ویلیامز» بازیگر و کمدین محبوب آمریکایی در سال ۲۰۱۴ به بررسی آمار و ارقام خودکشی در ایالت های مختلف پرداختند و فهرست کاملی از قربانیان تهیه کردند.

نتایج تحقیقات اولیه نشان داد در چهار ماه نخست ۱۸۴۱ نفر در آمریکا خودکشی کردند، یعنی افزایشی در حدود ۱۰ درصد که باعث شگفتی پژوهشگران شد.

این افزایش در تمامی رده های سنی یا جنسیتی محسوس بود و به باور پژوهشگران ارتباط مستقیم با مرگ رابین ویلیامز داشت. این هنرمند آمریکایی در ۱۱ اوت ۲۰۱۴ در منزل شخصی در ایالت کالیفرنیا خود را حلق آویز کرد.

بر اساس آمار موجود، تعداد افرادی که در این دوره زمانی خود را حلق آویز کردند ۳۲ درصد افزایش یافته، این در حالی است که خودکشی به روش های دیگر فقط ۳ درصد بیشتر بود.

به گفته پژوهشگران نتایج تحقیقات آنها نشان می دهد مرگ غم انگیز رابین ویلیامز تأثیر منفی بر جامعه داشته و میزان خودکشی در میان شهروندان آمریکایی را به طرز چشمگیری افزایش داده است. به عقیده آنها پوشش گسترده خبری رسانه ها و بیان جزئیات مرگ چهره های مشهوری مثل رابین ویلیامز در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی یکی از عوامل مهم این پدیده اجتماعی است.

به این معنا که آگاهی از جزئیات چنین حوادثی باعث تشدید افسردگی، ناامیدی و سایر مشکلات روحی بیماران شده و آنها را به خودکشی با روشی مشابه تشویق می کند.

پژوهشگران باور دارند مرگ ستاره های بزرگ در دهه های گذشته به دلیل عدم وجود شبکه های اجتماعی تأثیر چندانی بر جامعه نداشت و تغییر خاصی در میزان خودکشی ایجاد نمی کرد. آنها برای تأیید این ادعای خود به خودکشی «کرت کوبین» خواننده و لیدر گروه مشهور «نیروانا» در سال ۱۹۹۴ اشاره می کنند که از محبوب ترین هنرمندان دهه هشتاد و نود میلادی بود، اما بررسی میزان خودکشی در دوره زمانی مشابه نشان می دهد روند صعودی در کار نیست.

هر چند که انتشار نتایج این تحقیق علمی با نظر مساعدی از سوی تعدادی از پژوهشگران مواجه شده ولی برخی نیز به انتقاد از آن پرداخته و یافته های آن را چندان درست و دقیق نمی دانند. به عقیده منتقدین بررسی نتایج واقعی تأثیر مرگ ستاره های بزرگ بر تعداد خودکشی در جامعه نیاز به تحقیقات طولانی تر و سنجش عوامل مختلف دیگری در این چهارچوب دارد.