صعود و سقوط احساس زنان / نگاهی به نقاشی‌های فرشین طهماسب
بهمن لواسانی: نمایشگاه «شکستنی» تجربه‌ای است از احساس زنانه؛ آنچه که با عنوان خشونت از آن درباره زنان یاد می‌شود و هیچ‌گاه به درستی تعبیرو تفسیر نمی‌شوند.
ایران آرت: آثار فرشین طهماسب، در این نمایشگاه سیر حرکتی را دنبال می‌کند. او آنچه که زنان در موقعیت اجتماعی تجربه می‌کنند را در قالبی بصری و فرمال بر بستر بوم‌هایش ارائه داده و تلاش داشته در چیدمان آثارش سیر حرکتی مخاطب را نیز طراحی کند تا در پایان نمایشگاه مخاطب به بازخوانی اندیشه هنرمند و زنان جامعه‌اش دست یابد.
نمایشگاه «شکستنی» با پرتره‌ای پنهان زیر ماسک آغاز می‌شود، با موضوع تنهایی، عشق، جدایی، قضاوت، مقاومت و تعریف حریم خصوصی ادامه می‌یابد و در پایان به وصال ختم می‌شود. اما در این سیر، زنان هستند که گویی خود را بازنده در این روند می‌بینند. پرتره‌ها و فیگورهای آثار این نمایشگاه در ظاهری تلخ جلوه می‌کنند و تنها زمانی خنده بر لبان‌شان ظاهر می‌شود که در زمان پیری طعم وصال را متصورند.
این روند با خط نوشته‌ها و اشعاری که در جای جای برخی از تابلوها خودنمایی می‌کنند بر وصف حال موضوع آثار افزوده و به پیوند عاطفی مخاطب و اثر تاکید دارند. اگرچه شیوه ارائه این خط نوشته سنخیتی با کالیگرافی و خط نقاشی ندارند؛ اما نوع ارائه آنها در قالب جنبه‌های فرمال اثر، نه تنها باعث ضعف آثار نشده، بلکه بر غنای مفهومی اثر نیز افزوده و مخاطب را با احساسات پرتره‌های درون اثرپیوند می‌دهد.
شیوه ارائه موضوع از سوی طهماسب در این نمایشگاه گویای برخورد هنرمند با دغدغه‌های اجتماعی زنان است. طهماسب در این آثار بدون قرار گرفت در جایگاه قضاوت با ارائه موضوع در قالب شیوه‌های فرمال، دست به ارائه آثاری زده که مخاطب خود می‌تواند برداشت‌های مختلفی داشته باشد. شیوه کنش‌گر این هنرمند در ارائه سبک‌های مختلف هنری نیز در آثارش این روند را تشدید کرده است. او با بهره گیری از سبک‌های مختلف اکسپرسیو، آبستره هندسی و ضربه قلم‌های خشن و حتی رنگ‌پاشه‌ها به برون‌گرایی حالات پرتره‌های درون آثارش پرداخته و آنان را به نوعی در قالب پاسخگویی در مقابل مخاطب قرار داده است.
آنچه که باید وجه تمایز نمایشگاه «شکستنی» با سایر نمایشگاه‌هایی که در تهران برگزار می‌شود، دانست. جسارت هنرمند در ارائه موضوعاتی روزمره در قالبی بدیع است؛ طهماسب هم در طرح موضوع مفهومی آثارش و هم در شیوه فرمالیستی ارائه آثار به گونه‌ای برخورد کرده که کمتر شاهد چنین نمایشگاه‌هایی هستیم. او تکنیک‌های مختلف را برای بیان موضوع‌اش انتخاب کرده و مخاطب در فضای نمایشگاه با آثار متنوعی از لحاظ سبک هنری روبرو است. آثاری که با وجود موضوع تلخ و گزنده اما از زیبایی بصری قابل توجهی برخورداند هستند.
این یادداشت روز 20 تیرماه در روزنامه اعتماد منتشر شده است.
