هفتاد و هفت سالگی کیارستمی، عکسهای تئاتر و گیاه شناسی در گالری
در گالری گردی این هفته به نمایشگاههای گالریهای ایوان، بنیاد خیریه بهنام دهشپور و ویستا میپردازیم.
ایران آرت: نمایشگاه گروهی "یک تکه زندگی؛ به یاد عباس کیارستمی" در گالری ایوان، نمایشگاه عکسهای عماد دولتی با عنوان "لحظه" در گالری بنیاد خیریه بهنام دهشپور و نمایشگاه گروهی ویدئوآرت "گیاه شناسی" در گالری ویستا سوژههای این هفته گالریگردی ایران آرت هستند.
در امتداد زیباییشناسی کیارستمی
در نمایشگاه "یک تکه زندگی؛ به یاد عباس کیارستمی" هفتاد و هفت هنرمند به مناسبت هفتاد و هفت سالگی عباس کیارستمی دور هم جمع شدهاند تا هر یک به واسطه زاویه نگاه خود، عکسهایشان را به این هنرمند فقید تقدیم کنند.
تصاویری که این هفتاد و هفت هنرمند ثبت کردهاند بسیار نزدیک به زیباییشناسی است که عباس کیارستمی در آثارش و به خصوص در عکسهایش ارائه کرده است. بیشتر عکسهای این نمایشگاه در قالب سیاه و سفید منتشر شدهاند و در آن تصاویری از طبیعت و البته تصاویری از زندگی افراد از طبقهها و قومیتهای مختلف ثبت شده است که یادآور فضاهایی است که در فیلم و البته عکسهای کیارستمی وجود دارد.
بخش اعظم این تصاویر وجه "فاین آرت" دارند و در آن از تضاد میان سطوح و تقابل نور و سایه استفاده شده است تا فضای مورد نظر هنرمندان به وجود بیاید. البته در این نمایشگاه چند پرتره از عباس کیارستمی هم وجود دارد که این عکسها علیرغم این که چهره این هنرمند را ثبت کردهاند اما به خوبی نشان دهنده درونیات کیارستمی هستند و با دیگر تصاویر این نمایشگاه سخنیت دارند.
در این نمایشگاه چهارده روزه آثاری از صابر ابر، کوروش ادیـم، مهرداد افسری، آرش اکبری سنه - شروین امدادیان، فریدون امیدی - جمشید بایرامی، مجید برزگر، بابک برزویه، غوغا بیات، جعفر پناهی، مریم تختکشیان، حمید جانیپور، رعنا جوادی، امیرحسین حشمتی، بابک حقی، ابراهیم حقیقی - اوژن حقیقی - محمد حمزهای، رامین حیدری فاروقی، فریدون خسرویان، مرضیه خورسند - فتانه دادخواه - نادر داوودی، شهرزاد درفشه، سعید دستوری، علی دقیق، پرهام دیدهور - لیلا رحیمی - جاوید رمضانی، زروان روح بخش، روزبه روزبهانی، مسعود زنده روح کرمانی، مریم زندی، مینا زیوری، مزدک سپانلو، مجید سعیدی، آیین شاهرودی، افشین شاهرودی - سیفاله صمدیان، بیژن صیفوری، گلناز طاهری، اکبر عالمی، اسماعیل عباسی، کیارنگ علایی، آرزو عمیدی، مزدک عیاری، جاسم غضبانپور، حسن غفاری، محمد غفوری، نغمه قاسملو، شادی قدیریان، صمد قربانزاده، بابک کاظمی، عسل کاظمیان، بهنام کامرانی، ژیلا کامیاب، علی کریم، کوهیار کلاری، محمود کلاری، سام کلانتری، رضا کیانیان، کاوه گلستان، هنگامه گلستان، محمدرضا ماندنی، سحر مختاری، مهدی مقیم نژاد، تهمینه منزوی، مهران مهاجر، ژوبین میراسکندری، کاوه نجم آبادی، ساسان نصیری، محمدرضا نوربخش، ابراهیم نوروزی، ساعد نیک ذات، مرجان وحید و مهدی وثوقنیا به نمایش درآمده است.
تلنگر به احساسات با لحظههای تئاتری
نمایشگاه عکسهای عماد دولتی در گالری دهشپور دربرگیرنده عکسهای نمایشهایی از هنرمندان برجسته کشور است که بیشتر لحظه و حس هنرمند به سوژه را بیان میکند.
در این تصاویر نورپردازی، طراحی صحنه و میزانسنهایی که بازیگران بر روی صحنه دارند، همه منجر به خلق لحظههایی شده است که تصاویری ناب را در قالب تصویری ثابت ارائه میکند و به واسطه همان ثبت لحظهای احساسهای متفاوتی را در مخاطب ایجاد میکند. در نمایشی که تصاویر به واسطه نورهای قرمز و حرکات و چهرههای تحت تاثیر خشونت، شکلی هجومی گرفته بیش از هر چیز خشونت و حس ناامنی است که ما را دچار یک شوک آنی میکند. از طرفی در عکسهایی که مثلا مربوط به نمایش "در انتظار گودو" همایون غنیزاده است، به واسطه طراحی مینیمالیستی او و برخورد دو سطح سیاه و سفید با یکدیگر حسی از پوچی و سکون به فرد منتقل میشود.
این مسئله نشان میدهد که هنرمند برای القای این حسها، دست به انتخاب در میان تصاویر ثبت شده از تئاترها زده به گونهای که بتواند در هر تصویری به نوع خاصی از احساس مخاطب تلنگر بزند.
"خاطرات و کابوسهای یک جامهدار از زندگی و قتل میرزا تقیخان فراهانی" دکتر علی رفیعی، "عرق خورشید، اشک ماه" آتیلا پسیانی، "می سی سی پی نشسته میمیرد" و "در انتظار گودو" همایون غنیزاده، "مانیفست چو" محمد رحمانیان، "یک دامان ماه" امیر دژاکام، "پروانگی" عامر مسافر آستانه، "مکبث" رضا ثروتی، "آوای گل" یاسر خاسب و "اتللو" عاطفه تهرانی نمایشهایی هستند که آثار این نمایشگاه به آنها پرداخته است.
ویدئوهایی که گیاهان را ارج مینهند
نمایشگاه گروهی ویدئوآرت که بهنام کامرانی و فرشته عالمشاه کیوریتوری آن را بر عهده دارند با ارائه آثاری از فریده شاهسوارانی، حامد صحیحی، فرشته عالمشاه، بهنام کامرانی و رسول معرکزاده با عنوان "گیاه شناسی" وجهی محیط زیستی به خود گرفته است.
هنرمندان در آثار این نمایشگاه در ویدئوهایی متنوع که هر کدام رویکرد خاصی را در چیدمان تصویر و صدا در پیش گرفته به بیان مسئله خود پرداختهاند. در برخی از این آثار، انسان به عنوان بخشی از طبیعت در یک تقابل با گیاهان مورد سوال قرار گرفته است و هنرمندان در ویدئوی خود سعی کردهاند درباره تاثیر او بر طبیعت و یا رابطهاش با طبیعت سوالاتی را در قالب تصویر بپرسند.
برخی از دیگر آثار این نمایشگاه با نشان دادن تصاویر متحرک از رشد و نمو گیاهان و یا تاثیرات مخربی که بر آنها وارد میشود خود مساله گیاهان را بررسی کنند. در این ویدئوها المانها، رنگ و نوع پردازش تصویر به گونهای است که مخاطب انگار در برابر یک تابلوی نقاشی قرار گرفته است و در مسیر تکامل این تصاویر با هنرمند همراه شده است. نمونه این اثر تصویری از یک چمنزار و جوی آب است که ابتدا از یک صفحه سیاه آغاز میشود و بعد با ظاهر شدن خطوط سبز و پر شدن فضای تصویر از این خطها و کامل شدن تصویر به ویدئویی متحرک از تصویر چمنزار ختم میشود که در یک سیر لوپ تکرار میشود.
در برخی از تصاویر به واسطه امکانات تکنولوژیک در خلق تصویر ، هنرمندان با در هم تنیدن ایدههای خود به واسطه تدوین و مونتاژ تصاویری غیر واقعی را به وجود آوردهاند که این تصاویر هم در تکمیل پازل، به کشف ذهنیت برگزارکنندگان این نمایشگاه کمک میکند. در یکی از این ویدئوها خاک و یا سنگ به عنوان بستر رشد گیاهان به نمایش در میآید و در خلال تحرک تصویر به ناگاه چشمهایی در فضاهای مختلف تصویر ظاهر میشود که با ایجاد حسی رعبانگیز مخاطب را با وضعیتی غیر واقعی مواجه میکند.
در نهایت برگزاری نمایشگاهی خاص و ویژه که به رسانه ویدئو آرت بپردازد در فضایی کنونی اتفاق شایستهای است چرا که این نمایشگاهها به دلیل عدم نفع اقتصادی برای گالریدارها، کمتر امکان نمایش گذاشتن پیدا میکنند.