واکنش آیدین آغداشلو به درگذشت مصطفی اسداللهی/ هنرمندی که خاص شد
آیدین آغداشلو درباره اسداللهی نوشت: دوست داشتنش اصلاً دشوار نبود. نامه‌ی اعمالش پرحاصل و پروپیمان بود از نشانه‌های ماندگار، تا پوسترها و طراحی‌های کتاب خوش‌رنگ و خوش‌ساخت. هنرمند جوینده و خلاق تمام‌وکمالی بود.
ایران آرت: آیدین آغداشلو، نقاش برجسته در پی درگذشت مصطفی اسداللهی، هنرمند طراح گرافیک متنی را منتشر کرد.
آغداشلو با انتشار تصویری از زنده‌یاد اسداللهی نوشت: «انصاف نیست جوان‌ها زودتر از پیرها بمیرند… اما چرخ، بر مدار انصاف نمی‌چرخد. این است که رضایت می‌دهیم و مویه می‌کنیم و ساکت می‌مانیم.
مصطفی اسداللهی عزیزم ده سالی از من کوچک‌تر بود که همیشه هم با مراعات، احترام این ده سال فاصله را نگاه می‌داشت. هر دو در کنار هم از گرافیست‌های سال‌های پنجاه بودیم.
مصطفی از نسل بعدی گرافیست‌های پیشتاز آن سال‌ها − مرتضی ممیز و قباد شیوا و چندتای دیگر − می‌آمد. آرام و ملایم و صبور و باسلیقه و خلاق و باشعور بود. با کار خوب زیاد و حوصله و مداومت، مثل خیلی از هم‌نسلانش نشد، «خاص» شد. صاحب‌سبک و سیاق و امضاء شد. مثل ابراهیم حقیقی و امرالله فرهادی و مجید عباسی و ساعد مشکی…
و نه مثل آن‌ها، که مثل خودش. در طول سال‌ها مدیر بسیار خوبی هم از آب در آمد. وقت‌هایی که به انجمن صنفی گرافیک سری می‌زدم تا در انتخاباتشان رأی بدهم، مصطفی هم همیشه حاضر بود و با ملایمت و لبخند و مراعات همیشگی‌اش داشت کارها را راه می‌انداخت. واقعاً هم راه می‌انداخت.
دوست داشتنش اصلاً دشوار نبود. نامه‌ی اعمالش پرحاصل و پروپیمان بود از نشانه‌های ماندگار، تا پوسترها و طراحی‌های کتاب خوش‌رنگ و خوش‌ساخت. هنرمند جوینده و خلاق تمام‌وکمالی بود.
امروز که در آن چشم‌انداز سبز و خرم تورنتو، همراه با همسر شایسته و دوستان و دختران نازنینش به تعزیتش گرد آمدیم، دیدم که برگ‌های زیبا و رنگارنگ جهان اطرافم چه پرشتاب و چه پیوسته دارد جارو می‌شود. و دریغ، که جای مصطفی چه خالی بود.
و دراز مدتی چه خالی می‌ماند…»
