نمایش رنج در چهره بداقبال‌ترین نقاش مکزیک / تصاویری نایاب از جوانی‌های فریدا کالو
در اینجا، 21 تصویر نایاب از جوانی فریدا کالو می‌بینید. این تصاویر متعلق است به دهه بیستِ قرن بیستم میلادی.
ایران آرت: "مریض نیستم، خسته ام؛ اما باید بگویم خوشحالم از اینکه هنوز زنده‌ام و می‌توانم نقاشی کنم." این را فریدا کالو می‌گوید؛ یکی از بزرگترین نقاشان مکزیک که همیشه پیرامون زندگی و آثار او حرف و گفت بسیار بوده است.
فریدا کالو، نقاش بنام مکزیکی 47 سال عمر کرد؛ از 1907 تا 1954. فریدا کالو احتمالا یکی از بد اقبال‌ترین هنرمندان تاریخ است. در شش سالگی به علت ابتلا به فلج اطفال چندین ماه در خانه بستری شد و این بیماری انحرافی ماندگار در پای راستش باقی گذاشت و همین موضوع باعث شد تا پای راست او همیشه لاغرتر از پای دیگرش باشد. در سپتامبر ۱۹۲۵، فریدا دانشجوی هجده‌ساله رشته پزشکی در تصادف شدید اتوبوس از ناحیه شانه، سینه، کمر، لگن و پا دچار شکستگی‌های متعدد شد.
نوشته‌اند، پس از این تصادف، بستر بیماری جایی بود که فریدا درست در نقطه‌ای که می‌توانست پایان زندگی‌اش باشد، سرنوشت خود را به دست گرفت و برای اولین بار شروع به کشیدن نقاشی کرد؛ او با عاریه‌گرفتن لوازم این کار از پدرش توانست امیال، آرزوها و رنج‌هایش را از جسم ساکن و سراسر آتل و گچ‌گرفته‌اش روانه بوم نقاشی کند.
فریدا در ۱۹۵۳ به دلیل وخامت بیماری قانقاریا یکی از پاهایش را از دست داد، یک سال آخر عمرش را بر صندلی چرخدار گذراند و برای تحمل دردهای جسمی و روحی به اعتیاد روی آورد.
البته شرح مصیبت‌های این نقاش فراتر از این مجال تنگ است. زندگی او بارها سوژه هنرمندان شده است؛ مستندی در سال 1982 در آلمان، فیلم داستانی "طبیعت زنده" به سال 1984 و فیلمی هالیوودی به نام فریدا در سال 2002 با بازی سلما هایک، آثار اقتباسی از زندگی فریدا کالوست.
در اینجا، 21 تصویر نایاب از جوانی فریدا کالو می‌بینید. این تصاویر متعلق است به دهه بیستِ قرن بیستم میلادی.
